Οι προσπάθειες των φιλελεύθερων και των κομουνιστών για πολτοποίηση και ανακάτεμα των πάντων με απώτερο σκοπό την επικράτηση των ηλίθιων ατομικιστικών και υλιστικών ιδεών τους ισχύουν για όλα τα κοινωνικά θέματα. Όμως οι προσπάθειες αυτές είναι καθαρά ορατές όταν παρατηρήσουμε το κύριο ανά τους αιώνες θέμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, το θέμα της βιολογικής επιβίωσης ενός έθνους.
Ο φιλελευθερισμός και ο κομουνισμός προσπαθούν να καταστρέψουν με την μιγαδοποίηση τις καθαρές φυλές των ανθρώπων και να κατασκευάσουν ένα διεθνές υβρίδιο, δηλ. ανθρώπους χωρίς ταυτότητα, χωρίς φυλετικές ιδιαιτερότητες, χωρίς εθνική ιστορία, χωρίς εθνικό πολιτισμό, χωρίς εθνική κοσμοθεωρία και ψυχοσύνθεση. Αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και της φύσης το διαπράττουν επειδή μόνο σε μια κοινωνία χωρίς εθνική ταυτότητα μπορούν να επικρατήσουν οι ιδέες τους…
Οι κομμουνιστές από Ρώσους, Τάταρους, Κοζάχους, Αρμένιους κλπ είχαν κατασκευάσει τον «Σοβιετικό» άνθρωπο. Ο Ρώσος άνθρωπος και ο Σοβιετικός άνθρωπος είναι όχι μόνο διαφορετικοί άνθρωποι, αλλά είναι αντίθετες έννοιες. Ο Ρώσος είναι ο άνθρωπος που κατανοεί την φυσική του εθνική προέλευση και την φυλετική συνέχεια και προσπαθεί να διατηρήσει την εθνική ιστορία, θρησκεία και πολιτισμό. Ο δε Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος έξω από τις εθνικές ρίζες, ο άνθρωπος χωρίς εθνική ταυτότητα, χωρίς εθνική ιστορία και πολιτισμό. Γ? αυτό μπορούμε να πούμε ότι ο Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος που είχε ένα κομμουνιστικό ελάττωμα, μια πνευματική αναπηρία. Ήταν ον χωρίς ψυχή, χωρίς θρησκεία και χωρίς εθνική συνείδηση. Δηλ. ο σοβιετικός άνθρωπος είχε γίνει ένα είδους βιορομπότ μετά από αποκοπή της εθνικής, της πολιτισμικής και της θρησκευτικής μνήμης.
Στις μέρες μας η φιλελευθεροκρατία στην Ευρώπη προσπαθεί να επιβάλλει την ίδια αναπηρία, δηλ. να μην επιτρέψει στους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της εθνικής τους ολοκλήρωσης. Γ? αυτό πασάρουν στους λαούς τον «πολυπολιτισμό», τις «πανανθρώπινες αξίες», τα «δικαιώματα του πολιτών», την «ισότητα και την αδελφοσύνη», την «ισότητα αντρών και γυναικών» και άλλες ηλιθιοτροφές που οδηγούν τους λαούς της Ευρώπης κατευθείαν προς εξαφάνιση και αντικατάστασή τους από ασιάτες και αφρικανούς, οι οποίοι ευτυχώς για τους ίδιους ακόμα δεν έχουν δηλητηριαστεί από αυτές τις «αξίες».
Τι είναι η έννοια του σημερινού Ευρωπαίου ανθρώπου; Όπως και ο Σοβιετικός, είναι ο άνθρωπος έξω από την εθνική ιδέα και ταυτότητα.
Φυσικά, υπάρχουν φυλές, οι οποίες αντιλαμβάνονται την πλάνη των «πανανθρώπινων αξιών» και της «ισότητας και αδελφοσύνης» και δεν ακολουθούν τον δρόμο που οδηγεί άλλους λαούς στο πουθενά. Ο εκπρόσωπος μιας τέτοιας φυλής, ο Ντιζραέλι* χαρακτηριστικά είπε: «Οποιαδήποτε φυλή, που με την ανοχή της ή μη, ανακατεύει το αίμα της με άλλους, είναι καταδικασμένη να πεθάνει».
*Σημ. για ιδιαίτερα «προοδευτικούς» και «αντιρατσιστές»: Ο Ντιζραέλι δεν ήταν ούτε φασίστας και ούτε ναζί, αλλά Εβραίος και πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, όπως και ο σημερινός πρωθυπουργός Κάμερον.
Σπαρτιάτης Ν.Ι.
Ο φιλελευθερισμός και ο κομουνισμός προσπαθούν να καταστρέψουν με την μιγαδοποίηση τις καθαρές φυλές των ανθρώπων και να κατασκευάσουν ένα διεθνές υβρίδιο, δηλ. ανθρώπους χωρίς ταυτότητα, χωρίς φυλετικές ιδιαιτερότητες, χωρίς εθνική ιστορία, χωρίς εθνικό πολιτισμό, χωρίς εθνική κοσμοθεωρία και ψυχοσύνθεση. Αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και της φύσης το διαπράττουν επειδή μόνο σε μια κοινωνία χωρίς εθνική ταυτότητα μπορούν να επικρατήσουν οι ιδέες τους…
Οι κομμουνιστές από Ρώσους, Τάταρους, Κοζάχους, Αρμένιους κλπ είχαν κατασκευάσει τον «Σοβιετικό» άνθρωπο. Ο Ρώσος άνθρωπος και ο Σοβιετικός άνθρωπος είναι όχι μόνο διαφορετικοί άνθρωποι, αλλά είναι αντίθετες έννοιες. Ο Ρώσος είναι ο άνθρωπος που κατανοεί την φυσική του εθνική προέλευση και την φυλετική συνέχεια και προσπαθεί να διατηρήσει την εθνική ιστορία, θρησκεία και πολιτισμό. Ο δε Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος έξω από τις εθνικές ρίζες, ο άνθρωπος χωρίς εθνική ταυτότητα, χωρίς εθνική ιστορία και πολιτισμό. Γ? αυτό μπορούμε να πούμε ότι ο Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος που είχε ένα κομμουνιστικό ελάττωμα, μια πνευματική αναπηρία. Ήταν ον χωρίς ψυχή, χωρίς θρησκεία και χωρίς εθνική συνείδηση. Δηλ. ο σοβιετικός άνθρωπος είχε γίνει ένα είδους βιορομπότ μετά από αποκοπή της εθνικής, της πολιτισμικής και της θρησκευτικής μνήμης.
Στις μέρες μας η φιλελευθεροκρατία στην Ευρώπη προσπαθεί να επιβάλλει την ίδια αναπηρία, δηλ. να μην επιτρέψει στους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της εθνικής τους ολοκλήρωσης. Γ? αυτό πασάρουν στους λαούς τον «πολυπολιτισμό», τις «πανανθρώπινες αξίες», τα «δικαιώματα του πολιτών», την «ισότητα και την αδελφοσύνη», την «ισότητα αντρών και γυναικών» και άλλες ηλιθιοτροφές που οδηγούν τους λαούς της Ευρώπης κατευθείαν προς εξαφάνιση και αντικατάστασή τους από ασιάτες και αφρικανούς, οι οποίοι ευτυχώς για τους ίδιους ακόμα δεν έχουν δηλητηριαστεί από αυτές τις «αξίες».
Τι είναι η έννοια του σημερινού Ευρωπαίου ανθρώπου; Όπως και ο Σοβιετικός, είναι ο άνθρωπος έξω από την εθνική ιδέα και ταυτότητα.
Φυσικά, υπάρχουν φυλές, οι οποίες αντιλαμβάνονται την πλάνη των «πανανθρώπινων αξιών» και της «ισότητας και αδελφοσύνης» και δεν ακολουθούν τον δρόμο που οδηγεί άλλους λαούς στο πουθενά. Ο εκπρόσωπος μιας τέτοιας φυλής, ο Ντιζραέλι* χαρακτηριστικά είπε: «Οποιαδήποτε φυλή, που με την ανοχή της ή μη, ανακατεύει το αίμα της με άλλους, είναι καταδικασμένη να πεθάνει».
*Σημ. για ιδιαίτερα «προοδευτικούς» και «αντιρατσιστές»: Ο Ντιζραέλι δεν ήταν ούτε φασίστας και ούτε ναζί, αλλά Εβραίος και πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, όπως και ο σημερινός πρωθυπουργός Κάμερον.
Σπαρτιάτης Ν.Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου