Σε όποια γενιά της ιστορίας και να μας κατατάξουν, πάντα θα είμαστε οι αντιδραστικοί. Όταν πρωτοείδα τον τίτλο του βιβλίου του Καραμπέτσου για το ΕΣΕΣΙ, με το όνομα "οι αντιδραστικοί", είπα πως ίσως είναι ο πιο χαρακτηριστικός τίτλος για εμάς τους Εθνικιστές. Όταν όμως μιλάμε για αντίδραση, εννοούμε οποιαδήποτε αντίδραση, ακόμα και στα ίδια μας τα πιστεύω. Η κοσμοθεωρία μας βασίζεται στην αναζήτηση και στην αντίδραση. Δύο παντοδύναμες δυνάμεις που είτε θα μας φτάσουν στα ύψη, είτε θα μας χαντακώσουν. Στη χώρα μας ουδέποτε τις χρησιμοποιήσαμε. Διότι δυστυχώς υπάρχει ακόμα εκείνη η χριστιανική λογική του «πίστευε και μη ερεύνα».
Είμαστε αυτοί με τα μαύρα πουκάμισα που μία πρωία του 1922 ξεκινούσαμε την πορεία προς τη Ρώμη με όλα τα squadristi και τους υπόλοιπους συντρόφους. Είμαστε αυτοί που έναν Νοέμβριο στα 1923 ήμασταν σε μια μπυραρία του Μονάχου και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε την εξουσία με τα όπλα. Ίσως εσύ σύντροφε που διαβάζεις να ήσουν αυτός που θα σκοτωνόταν μπροστά μπροστά και θα έβαφες με το αίμα σου το λάβαρο. Είμαστε αυτοί που μιαν αυγή τον Νοέμβριο του 1936, στη φυλακή του Αλικάντε αναφωνούσαμε «Ζήτω ο Θάνατος» ενώ μας εκτελούσαν τα εχθρικά όπλα. Είμαστε αυτοί που ένα βράδυ τον Νοέμβριο του 1938, μας στραγγάλιζαν τα καθεστωτικά όργανα σε ένα απόμερο δάσος της Ρουμανίας, αφήνοντας μπόλικο μίσος στους συναγωνιστές μας για εκδίκηση. Είμαστε αυτοί που το 1956 στην Ουγγαρία μας πατούσαν τα τανκς των Σοβιετικών για να αιματοκυλήσουν την εξέγερσή μας. Είμαστε αυτοί που ρίξαμε τις πρώτες μολότοφ στη Γαλλία, στις συγκρούσεις με την αστυνομία και τους αριστερούς στα τέλη της δεκαετίας του 60. Είμαστε αυτοί που δολοφονηθήκαμε δεκάδες φορές σε κάποια πόλη της Ιταλίας τη δεκαετία του 70. Είμαστε αυτοί που φυλακιστήκαμε σε κάποια πόλη της Γερμανίας και που απαγόρευσαν την ύπαρξή μας. Είμαστε αυτοί που καταδικαστήκαμε στη Αυστρία και στην Πολωνία για τις απόψεις μας στα δικαστήρια του κράτους.
Όπως και να χει είμαστε αυτοί που πάντα ήμασταν… αντιδραστικοί. Πάντοτε κυνηγούσαμε και κυνηγάμε το ακατόρθωτο. Είμαστε το αντίπαλον δέος της σήψης και της παρακμής. Είμαστε αυτοί που όπως λέει ο μέγιστος Νίτσε, «αγωνιζόμαστε για το απαγορευμένο» και αυτό πρέπει να κάνουμε ως το τέλος του κόσμου. Διανύουμε το ζενίθ του καπιταλισμού και την πτώση της ηθικής. Ας αναλογιστούμε Έλληνες συναγωνιστές το ποιοι πραγματικά είμαστε και ας σταθούμε αντάξιοι των περιστάσεων όπως τόσοι άλλοι εκατομμύρια σύντροφοι! Γιατί εμείς είμαστε αυτοί που σταθήκαμε πάντα εμπόδιο απέναντι σε συστημικές λογικές. Αυτοί που κατέβασαν το σύμβολο του κράτους και στη θέση του ύψωσαν το δικό τους. Για την Ελλάδα που θέλουμε, για τον Εθνικισμό που διεκδικούμε και μας στερήσαν…
Το είδαμε στο http://www.neapatrida.gr/2011/10/blog-post_05.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου