«Κάθε εποχή και στάδιο της κουλτούρας σχεδόν προσπάθησε κάποια στιγμή με βαθειά δυσθυμία να ελευθερωθεί από τους Έλληνες, επειδή οτιδήποτε πραγματοποιούνταν, φαινόταν να χάνει ξαφνικά μπροστά τους τη ζωή και το χρώμα του και να γίνεται φτωχό αντίγραφο, ακόμη και καρικατούρα, παρόλο που φαινομενικά ήταν εντελώς πρωτότυπο και άξιο ειλικρινούς θαυμασμού. Κι έτσι από καιρό σε καιρό ξεσπάει μια βαθειά οργή εναντίον αυτού του αλαζονικού μικρού λαού που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει «βάρβαρο» ότι δεν ήταν δικό του γέννημα-θρέμμα.
»...Κι έτσι νιώθει κανείς ντροπιασμένος και φοβισμένος μπροστά στους Έλληνες, εκτός κι αν εκτιμάει την αλήθεια περισσότερο απ’ όλα τα πράγματα και τολμά να αναγνωρίσει ακόμη και τούτη την αλήθεια: ότι οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους σαν ηνίοχοι τα χαλινάρια της δικής μας και κάθε άλλης κουλτούρας, αλλά και ότι σχεδόν πάντα το άρμα και τα άλογα είναι κατώτερης ποιότητας και δόξας από τους οδηγούς τους...»
Τα παραπάνω λόγια του Νίτσε είναι απολύτως αληθινά. Όμως η σύγχρονη αντιπάθεια των Γερμανών δεν οφείλεται σε κάποιο είδος χρόνιας πολιτισμικής καταπίεσης. Ζούμε σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό από αυτόν του 19ου αιώνα και ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σήμερα σε βαθιά φυλετική - βιολογική, ηθική, πολιτική, πολιτιστική - παρακμή.
Οι κυρίαρχοι γερμανικοί λαοί ηγούνται μιας ολοκληρωτικά εμπορευματοποιημένης και οικονομοκρατούμενης ηπείρου όπου η εκμετάλλευση του χρήματος και η παραγωγικότητα της εργασίας έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή και στα πράγματα. Η απώλεια κύρους των κλασικών σπουδών που κάποτε αποτελούσαν το θεμελιώδες στοιχείο της καλλιέργειας κάθε αξιοπρεπούς ανθρώπου, έχει σταδιακά οδηγήσει στην ανάδυση μιας πλειοψηφίας αμόρφωτων νεοευρωπαίων. Αποκομμένοι από το πολιτικό πνεύμα της Αρχαιότητας, οι αξιολύπητοι αυτοί πληβείοι δεν αναγνωρίζουν και δεν σέβονται τις ανώτερες αξίες του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Μνησίκακοι αποταμιευτές και δουλευτάδες μετρούν ζηλότυπα τα εργατολεπτά και τις δεκάρες έχοντας αναγάγει τον χρηματικό δανεισμό σε βαρυσήμαντο, ιερατικό λειτούργημα...
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναφοράς οι Έλληνες βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη θέση λόγω των ξεθωριασμένων αρχετύπων της ηγεμονικής καταγωγής τους αλλά και της μακραίωνης καταδυνάστευσης που έχουν υποστεί. Το ίδιο αμόρφωτοι με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, κουτοπόνηροι, απείθαρχοι και καταχρεωμένοι αποποιούνται τις προφανείς ευθύνες τους και αναζητούν ανώδυνη διέξοδο από τους εφαρμοστικούς κανονισμούς των διεθνών τοκογλύφων. Επειδή αδυνατούν να προσαρμοστούν στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα κεκαλυμμένης δουλείας αποδέχονται υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και προσβλητική χειραγώγηση.
Εντούτοις, δεν πρέπει να παραβλέπουμε μια ειδοποιό διαφορά. Οι Έλληνες κατάγονται απευθείας από τους πολιτισμικούς γίγαντες της ανθρωπότητας και μιλούν ακόμη την αρχέγονη γλώσσα τους. Κανείς άλλος λαός δεν μπορεί διαχρονικά να συγκριθεί μαζί τους εκτός ίσως από τους Ιταλούς.
Επικαλούμαι με υπεροπτική ευκολία την ανώτερη καταγωγή μας γιατί εκτός από αναμφισβήτητη, οριοθετεί επίσης τον μελλοντικό προσανατολισμό μας. Στην κυκλική αντίληψη της ιστορίας δεν υπάρχει λαμπρό μέλλον δίχως ένδοξο παρελθόν.
Είναι άξιο προσοχής πως ακόμη κι ο αγράμματος μέσος Έλληνας έχει συναίσθηση της διάρκειας και της υπεροχής του έθνους μας μέσα στην ιστορία. Αν και ανυποψίαστος φέρει εγγεγραμμένη στο συλλογικό του ασυνείδητο την βεβαιότητα πως είναι ο νόμιμος κληρονόμος της Κλασσικής Ελλάδας, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του ευρωπαϊκού Χριστιανισμού - ταυτόχρονα...
Ο ελληνικός λαός διατηρεί την δυνατότητα μέσω της κατάλληλης ηγεσίας και ενός ισόρροπου συνδυασμού παιδείας και ευγονικής να αφυπνίσει την λανθάνουσα κατάσταση της μεγαλοφυίας του, να αναγεννηθεί και να προσεγγίσει τον αρχικό του ιδεότυπο. Τα προμηθεϊκά στοιχεία της πνευματικής σύστασης του έθνους μας αποτελούν την πηγή όλων των αισθητικών, ηθικών και διανοητικών όρων του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι υποχρέωσή μας να αναζητήσουμε την ιστορική ευκαιρία ρήξης με την νεωτερικότητα και να επινοήσουμε έναν δρόμο επιστροφής στην αυγή της ελληνικής σκέψης.
Πιστεύω ακράδαντα στο κοινό πεπρωμένο της ενωμένης Ευρώπης, όχι της Ευρώπης των νομισμάτων, του εμπορίου και των αριθμών, αλλά της Τέχνης, του Σπαθιού και των Γραμμάτων. Σε αυτήν την αναμενόμενη Ευρώπη, οι Έλληνες μπορούν και πρέπει να ηγεμονεύσουν.
Το κείμενο της εισαγωγής: Από την ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ (1872) του Φρειδερίκου Νίτσε.
Η φωτογραφία: Λεπτομέρεια της Γιγαντομαχίας. Τμήμα της ζωφόρου του Θησαυρού των Σιφνίων στους Δελφούς. Ένα από τα κορυφαία γλυπτά του αρχαίου κόσμου (525 π.Χ.).
Η παρούσα Ευρωπαϊκή Ένωση: Εαν οι γερμανικοί λαοί είναι πλέον τόσο διαβρωμένοι ώστε να επιθυμούν τον πολιτικό διαχωρισμό τους από τους Έλληνες ας αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ας αναζητήσουν μια νέα νομιμοποίηση της αρχαίας καταγωγής τους στα γερμανικά δάση. Με διάθεση ειρωνίας και επειδή προερχόμαστε από διαφορετικές πρωτο-ινδοευρωπαϊκές ομάδες, θα πρότεινα να ονοματίσουν την μελλοντική τους οικονομική ένωση με κάποιο ασήμαντο όνομα των υπανάπτυκτων, άμεσων προϊστορικών τους προγόνων.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου