Η συναισθηματική αντίδραση ωρισμένων πολιτών για τον θάνατο αστυνομικών σε συγκρούσεις με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου δεν είναι αυθόρμητη. Προέρχεται από σκηνοθετημένη και οργανωμένη πρόκληση εικόνων συμπαθείας των καθεστωτικών μμε.
Οι επαναστάτες δεν επιτρέπεται να πέφτουν σε τέτοιες συναισθηματικές παγίδες. Δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε τί κάνουν στον Λαό οι αστυνομικοί της ομάδος ΔΙ.ΑΣ όταν γίνονται απεργίες. Έχουμε διαπιστώσει κατ’ επανάληψιν το αβυσσαλέο μίσος τους εναντίον των διαδηλωτών. Τους έχουμε δει να προσπαθούν να εμβολίσουν με την μηχανή τους διαδηλωτές.
Όταν γίνεται μία επανάσταση μοιραία διαρρηγνύονται οι κοινωνικοί δεσμοί. Οι κοινωνικές ομάδες χωρίζονται σε στρατόπεδα. Κάποιοι επιλέγουν το στρατόπεδο του καθεστώτος, και κάποιοι το στρατόπεδο της επαναστάσεως.
Βασικό στοιχείο κάθε επαναστάσεως είναι το τσάκισμα της κρατικής μηχανής του εχθρού και η αντικατάστασή της με μία νέα κρατική μηχανή. Οι αφηρημένες και αποσπασματικές αναλύσεις του τύπου «είναι παιδιά του Λαού που δίνουν την μάχη κατά της εγκληματικότητος για 700 ευρώ», είναι τουλάχιστον κωμικές.
Τέτοια «παιδιά του Λαού», δεν θα διστάσουν να κτυπήσουν και να πυροβολήσουν εναντίον διαδηλωτών όταν οι μελλοντικές διαδηλώσεις λάβουν μορφή εξεγέρσεως.