Επιστροφή στο χωριό. Iστορία ενός (πραγματικού) ανθρώπου.

Αυτό το οποίο θα σας παρουσιάσουμε είναι σπάνιο ακόμα για την Ρωσία . Εξέπληξε όχι μόνο τους ντόπιους κατοίκους του χωριού, αλλά και τους κορυφαίους οικονομολόγους της χώρας.

Σε ένα από τα απομακρυσμένα από τον «πολιτισμό» χωριά της χώρας με ολίγους κατοίκους εγκαταστάθηκε ένα νεαρό κορίτσι 24 χρόνων και ανέλαβε την οργάνωση του κολχόζ (την κοινή για όλους τους κατοίκους κτηνοτροφή και αγροτική παραγωγή).

Δεν την τρόμαξαν ούτε τα εκατοντάδες χιλιάδες (σε δολάρια) χρέη ούτε το γεγονός ότι το χωριό και το κολχόζ έμοιαζε περισσότερο με πεδίο μάχης και όχι οργανωμένη κοινότητα. Σήμερα, μετά από 1,5 χρόνο το χωριό διαθέτει 60 αγελάδες και προμηθεύει με γάλα όλα τα γειτονικά χωριά.

Από την έκθεση του ανταποκριτή του Πέμπτου Καναλιού της Ρωσικής τηλεόρασης.

Στα 24 της χρόνια η Ναταλία Ολένεβα παρακολουθεί βέβαια την μόδα , αλλά στην φάρμα του κολχόζ δεν την ενδιαφέρουν και πολύ οι «νέες τάσεις». Τα ψιλά τακούνια έχει αλλάζει προ πολλού με τις μπότες από καουτσούκ…. Το ραντεβού με τις αγελάδες είναι 7 μέρες την εβδομάδα και να αργήσει σε αυτό δεν μπορεί ούτε μισή ώρα.
«Κάθε μέρα επισκέπτομαι τις αγελάδες μου για να δω αν έχουν φάει, αν έχουν πιει. Πρέπει να τα ελέγξω όλα μόνη μου αν και εμπιστεύομαι τους άλλους εργαζόμενους».
Στο χωριό από την πόλη, η οικονομολόγος στο επάγγελμα, μετακόμισε αμέσως μετά τις σπουδές της. Όταν μετά από 6 μήνες κάποιοι πρότειναν να την εκλέξουν πρόεδρο της κοινότητας και του κολχόζ, λίγοι πίστευαν σε αυτά που θα πετύχαινε το χωριό.
«Οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν γιατί εξέλεξαν εμένα και όχι κάποιον 40-χρονο ντόπιο αγρότη».
Μέσα σε 6 μήνες η νεαρή πρόεδρος με φούστα όχι μόνο κατάφερε να βρει κοινή συνισταμένη με όλους τους χωριάτες (είναι μεγαλύτερη όλοι τους, μερικοί έχουν τα τριπλάσια χρόνια της), αλλά και να ξεχρεώσει όλο το χρέος του χωριού.
Κάτοικος ρτου χωριού: «Δεν πίστευε κανένας. Αμφέβαλαν γιατί δεν έχει ζήσει ποτέ στο χωριό. Αλλά πάμε καλά. Πολύ καλά…. Προσπαθεί πολύ η Ναταλία μας».
Μέχρι πρότινος η φάρμα του χωριού μας δεν είχε καν σκεπή. Σήμερα διαθέτει τα πάντα για να στεγάσει το πενταπλάσιο αριθμό αγελάδων. Ενώ μερικοί χωρικοί και οικονομολόγοι παραπονιούνται ότι στη Ρωσία το αγροτικό και κτηνοτροφικό επάγγελμα δεν είναι κερδοφόρο, η πρόεδρος του κολχόζ Ναταλία Ολένεβα επινόησε το δικό της επιχειρηματικό μοντέλο και αποδεικνύει ακριβός το αντίθετο.
Άλλος κάτοικος του χωριού: «Αρχίσαμε αμέσως να μεταφέρουμε το γάλα μας απευθείας στα καταστήματα της πόλης. Αν και πολλοί έλεγαν ότι είναι μακριά και θέλουμε καλά αυτοκίνητα, αλλά όταν υπάρχει τόση διαφορά στη τιμή πώλησης, 25 ρούβλια (σ.σ. Γεν.Ελ. : 32ρούβλια είναι περίπου το δολάριο) στην πόλη και 9,50 στο γαλακτοβιομηχανία, τότε υπάρχει εδώ ένα θέμα».
«Πολλά υποτιμητικά λένε για τις γυναίκες, συνεχίζει η κάτοικος, αλλά εμείς οι ίδιοι όταν χρειάζεται οδηγούμε τα πολύ παλιά τρακτέρ μας».
Η νέα πρόεδρος για να μην πληρώνει η κοινότητα τα ιδιωτικά συνεργεία προσπαθεί να μάθει τα βασικά για την συντήρηση των σοβιετικών τρακτέρ και άλλων μηχανημάτων.
Τα γεωργικά μηχανήματα είναι πολύ παλιά και θέλουν συνεχή συντήρηση και επισκευές. Λεφτά για νέα ακόμα δεν υπάρχουν. Ακόμα και τα λιγοστά ρούβλια που έδωσε το κράτος σαν επιχορήγηση για την εγκατάσταση της νέας οικογένειας στο χωριό, η νεαρή πρόεδρος τα δαπάνησε για την κοινή προσπάθεια του χωριού.

εισαγωγή - μετάφραση Γεν.ΕΛ.