Η υπόθεση του Νορβηγού δολοφόνου. Η Σιωνιστική Κατοχική Κυβέρνηση δολοφονεί ...

Η υπόθεση του Νορβηγού δολοφόνου είναι περισσότερο περίπλοκη από όσο μπορεί ένας μέσος αναγνώστης του Τύπου να καταλάβει. Είναι λογικό βέβαια, όταν δεν έχει όλα τα στοιχεία, τις γνώσεις, την εμπειρία και το ένστικτο για να καταλάβει ποιοι ακριβώς είναι οι στόχοι ενός τέτοιου γεγονότος και ποιος μπορεί να ωφεληθεί από τη δολοφονία μερικών δεκάδων εφήβων.

Άλλωστε, άνθρωποι δολοφονούνται καθημερινά, είτε μαζικά, είτε μεμονωμένα, αλλά κατά περίεργο τρόπο, ο τύπος σιωπά ή δεν ασχολείται με τις ιδεολογικές βάσεις των δραστών.

Η ιστορία λοιπόν του κ. Μπέιβικ, καθίσταται δαιδαλώδης.

Ας ξεκινήσουμε από παλιά και συγκεκριμένα στις 12 Δεκεμβρίου 1969 στο Μιλάνο, όπου έλαβε χώρα μια πολλαπλή βομβιστική επίθεση με 17 νεκρούς και 88 τραυματίες. Ένας από αυτούς που προβλήθηκαν ως ένοχοι ήταν τα μέλη της Ordine Nuovo.

Σε μεγάλο βαθμό πολλοί δημοσιογράφοι και αστυνομικοί πρόβαλλαν συνέχεια πως οι ένοχοι είναι νεοφασίστες, εθνικιστές και άλλων συναφών ιδεολογιών.

Το 1998 ο δικαστής του Μιλάνου Guido Salvini κατηγόρησε ανοιχτά τον αξιωματικό του Αμερικανικού Ναυτικού David Carrett, άνθρωπο της CIA, ως οργανωτή των βομβιστικών επιθέσεων καθώς και άλλους Ιταλούς, υπαλλήλους του ΝΑΤΟ, για μέλη ενός stay - behind network που δρούσαν προς όφελος «ξένης δύναμης».

Παρά την αθώωση των μελών των εθνικιστικών πολιτικών φορέων, κανένας από όσους κατηγόρησε ο δικαστής δεν κατέθεσαν καν για το γεγονός.

Στο τέλος, νομικά, κανείς δεν βρέθηκε ένοχος. Σαν κερασάκι στην τούρτα κατέθεσε ο Paolo Emilio Taviani, χριστιανοδημοκράτης και μέλος του stay - behind network ο ίδιος πως την επίθεση την οργάνωσε η ίδια η CIA και μετά μαγείρεψε και τις κατηγορίες εναντίον όποιων ήθελε αυτή.

Στην περίπτωση της Νορβηγίας βρίσκουμε πολλά στοιχεία που μας κάνουν να σκεφτόμαστε ποιος είχε πραγματικά συμφέρον από την επίθεση αυτή.

Ο Μπρέιβικ είναι γιος διπλωμάτη. Είναι δεδομένο πως όλοι οι γόνοι διπλωματών παρακολουθούνται. Άλλωστε, δεν ήταν δύσκολο να τον παρακολουθήσουν καθώς ο Μπρέιβικ ήταν πολύ κοινωνικός και σύχναζε σε πολλά πάρτι.

Επίσης, το σπίτι που νοίκιασε και έμενε βρισκόταν πάρα πολύ κοντά στην μεγαλύτερη στρατιωτική βάση της Νορβηγίας, εκεί όπου εκπαιδεύονται οι Ειδικές Δυνάμεις της χώρας.

Παράλληλα, το Νοέμβριο του 2010 ο επικεφαλής της Νορβηγικής αντικατασκοπείας ανακάλυψε πως αρκετοί Νορβηγοί, πρώην αστυνομικοί και στρατιωτικοί, προσλήφθηκαν από την Αμερικανική Πρεσβεία με σκοπό την οργάνωση μιας ομάδας (SDU- Surveillance Setection Unit) που παρακολουθεί Νορβηγούς πολίτες, όχι για την ασφάλεια της Νορβηγίας φυσικά.

Οι ενέργειες του δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα ώστε να ανατραπεί η κατάσταση. Πολλοί από το δίκτυο αυτό πιστεύεται πως δρουν «από μέσα» στην Νορβηγική Ασφάλεια.

Ο Πρέσβης (μια είναι η Πρεσβεία) Barry White επισκέφθηκε άλλωστε την στρατιωτική βάση κοντά στο σπίτι του Μπρείβικ τον Μάιο του 2011.

Ας δούμε ποιοι θα μπορούσαν να έχουν πολιτικά οφέλη. Το κόμμα του Πρωθυπουργού της Νορβηγίας ήθελε να αντιταχθεί στον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας με κάποιο τρόπο και οργάνωσε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για το γεγονός.

Στο πάρτι της νεολαίας του κόμματος στο νησί της σφαγής υπήρχαν επιτροπές ψηφισμάτων και ενημέρωσης του κοινού εναντίον της Ισραηλινής κατοχής.

Εδώ βρίσκεται και μια αντίφαση: πως μπορεί ο Νορβηγός πρωθυπουργός να βρίσκεται σε ένα κόμμα που προωθεί αντιισραηλινές θέσεις, όταν και ο ίδιος είναι Εβραίος ;

Η αδελφή του, Nini Stoltenberg γνωστή ναρκομανής και περισσότερο εξωστρεφής έχει παραδεχθεί δημόσια τις ρίζες της και πως υποστηρίζει το Ισραήλ. Το ότι είναι απλά μια τηλεππαρουσιάστρια δεν παίζει κάποιο ρόλο φαίνεται αφού η γνώμη της γίνεται βαρύνουσα λόγω συγγένειας με τον πρωθυπουργό. (Ίσως παίζει ρόλο και το μενταγιόν στο λαιμό της, ποιος ξέρει.)

Συνεπώς το όφελος είναι απτό: από τη μια λαμβάνουν το μήνυμα (dont fuck with Israel) οι Νορβηγοί που αντιτίθενται στο Ισραήλ, έστω και αν δεν είναι καν αιματοπότες εθνικιστές και από την άλλη πιέζεται η κοινωνία να γίνει περισσότερο «ανεκτική» στην πολυπολιτισμικότητα.

Τούτο επιτυγχάνεται και με την αθρόα επανάληψη στερεοτύπων από τα ΜΜΕ και αποσπασμάτων από το «μανιφέστο» του Μπρέιβικ, στο οποίο παραβλέπονται τα φιλοσιωνιστικά παραληρήματα.

Παρεπιτόντως, το «μανιφέστο» ανέβηκε στο Διαδίκτυο μια ημέρα πριν τις επιθέσεις καθώς και τα δυο προφίλ του δράστη, ένα στο facebook και ένα άλλο στο twitter. Το προφίλ του facebook μάλιστα άλλαξε και γλώσσα (από τα νορβηγικά μεταφράστηκε στα αγγλικά) για να γίνει περισσότερο «προσιτό» στις μάζες που θα κατέκλυζαν σίγουρα τον ιστοτόπο.

Ένα άλλο όφελος είναι το εξής: τα πολιτικά κινήματα, ακόμη και οργανωμένα κόμματα που αντιτίθενται στην πολυπολιτισμικότητα υποχωρούν στην λαϊκή επιρροή τους και πιέζονται να σωπάσουν.

Ένας παρόμοιος στόχος ήταν και η Marine Le Pen, η οποία, εικάζεται, θα χάσει μεγάλο μέρος των (μεγάλων) πιθανοτήτων που είχε να εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας.

Άλλα παρελκόμενα της υπόθεσης είναι:

1.Οι Ειδικές Δυνάμεις ήρθαν πολύ αργότερα, περίπου μιάμιση ώρα. Τυχαίο;

2. Πολλοί μάρτυρες λένε για περισσότερους του ενός δραστών αλλά η μαρτυρία τους δεν μετράει !

3. Ο ίδιος ο δράστης μιλάει για άλλους δυο συνεργούς αλλά τον θεωρούν αναξιόπιστο!

Τελικό συμπέρασμα είναι το εξής: Ξέρουμε για την υπόθεση όσα ακριβώς θέλουν τα ΜΜΕ να μάθουμε και να οδηγηθούμε εσπευσμένα σε ενέργειες που θα καταστήσουν σαφές ποιες θα είναι οι τάσεις που θα επικρατήσουν ως επίσημη ευρωπαϊκή ιδεολογία. Ένας μεγάλος στόχος είναι και οι εθνικές ιδεολογίες, η προσπάθεια δηλαδή να «σπάσουν» τις ήδη ταλαιπωρημένες κοινωνικές.

Ήδη προχθές η Ε.Ε. ανακοίνωσε πως συστήνει επιτροπή για την «Αλληλοκατανόηση και την πολυπολιτιμικότητα», ακόμη και αν η χώρα που δέχθηκε την επίθεση δεν είναι μέλος της Ε.Ε - πράγμα που δεν το έπραξε όταν θανατώνονταν κατά χιλιάδες τα γυναικόπαιδα της Παλαιστίνης από το Ισραήλ.

Τότε προφανώς δεν παραβιαζόταν η «πολυπολιτισμικότητα» ...

http://mavroskrinos.blogspot.com/2011/08/blog-post_01.html