Μεταξύ της οικογενειακής απιστίας και απιστίας στα οδοφράγματα υπάρχει μόνο μια διαφορά: στο χρόνο και στις συνθήκες.
Υπάρχει αξία η οποία είναι τόσο κοντά στη τιμή, που σχεδόν πάντα τις συγχέουν μεταξύ τους, ωστόσο στις μέρες μας προκαλεί χαμόγελο στους δήθεν ισχυρούς χαρακτήρες . Αυτή η αξία είναι η πιστότητα.
Είναι η κύρια και εξαιρετική αξία, ο στυλοβάτης της οικογένειας και ως εκ τούτου της ευρωπαϊκής κοινωνίας, η οποία εδώ και αρκετό καιρό έχει παραμεληθεί όπως ένα ξεπερασμένο αξεσουάρ, μερικές φορές ευχάριστο στη ανάγνωση των μυθιστορημάτων, αλλά «παράξενο» στην πραγματική ζωή.
Ακόμα χειρότερο είναι το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι, με αφρό στο στόμα, καυχώνται για τα «κατορθώματά» τους στην απιστία, τα οποία από βλακεία θεωρούνται σαν κορυφή της ανδρείας, αλλά στην πραγματικότητα είναι ζωώδης καρικατούρα.
Την στιγμή που τους πραγματικούς ανθρώπους αναγνωρίζουμε από την ικανότητά του να αντιστέκονται στις κλείσεις τους και να κρατάνε τον λόγο τους, τα αξιολύπητα κοκοράκια προσπαθούν να αποδείξουν την δύναμή τους και την ανωτερότητα με ιστορίες «κατορθωμάτων» και εκείνες τις χειρονομίες που προσομοιώνουν την σεξουαλική επαφή, τα οποία είναι ικανά να κάνουν εντύπωση μόνο στους νεαρούς παρθένους και σε εκείνους τους διακοσμημένους ηλίθιους οι οποίοι με τον αριθμό των εβδομαδιαίων επισκέψεων μετρούν το ενδιαφέρον της «κοινωνίας» στην προσωπική ζωή τους.
Οι πιο διαβόητοι ανόητοι, οι οποίοι ενώνονται κάτω από τα λάβαρα του παγανισμού, προσπαθούν να αποτινάξουν την κάθε ευθύνη, επικαλούμενοι το «αφύσικο» χαρακτήρα της μονογαμίας, επιχείρημα το οποίο με την ίδια λογική πρέπει να καταδικάσει όλες τις εκδηλώσεις του πνεύματος και της κληρονομιάς του ανθρώπινου πολιτισμού: από το θάρρος ως την φιλανθρωπιά, από τον αλτρουισμό ως το χρέος, τα οποία πλέον, δήθεν, δεν είναι «φυσικά».
Οι μεγαλύτεροι δημαγωγοί αγαπούν να περιπλανώνται σε ασαφείς λεπτομέρειες μεταξύ «πιστότητας της καρδιάς» και «απιστίας του σώματος», μεθώντας με σοφιστείες και επιδιώκοντας τίποτα άλλο παρά να δώσουν μια πνευματική διάσταση στην υπακοή τους στις ωθήσεις κάτω από την κοιλιά τους.
Και κανείς δεν φαίνεται να παρατηρεί ότι η συναισθηματικό-σεξουαλικές τάσεις τους δεν είναι τίποτε άλλο από την άμεση εφαρμογή στη προσωπική ζωή τους των κωδίκων και προτύπων του θριάμβου του μετά-μοντερνισμού: εγωισμού, ηδονισμού, νηπιοπρέπειας, παιδισμού, νευρωτικής απληστίας, λατρείας της ποσότητας, «διαδικασίας»….
Και ξεχνάμε ότι η πιστότητα είναι ένα αδιαίρετο σύνολο, και δεν μπορείς να την αρνηθείς εν μέρει και να μη βρομίζεις την ουσία του.
Μεταξύ της οικογενειακής απιστίας και απιστίας στα οδοφράγματα υπάρχει μόνο μια διαφορά: στο χρόνο και στις συνθήκες.
Zentropa
Μετάφραση ΓΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου