Ξαναρωτάμε: Τι κρύβει η ιουδαοεπιστήμη από τους γκοήμ;

Το παρακάτω κείμενο δυστυχώς δεν μπόρεσα να το φωτοτυπήσω από τα εθνικά μας αρχεία μα αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το βρει στην εθνική βιβλιοθήκη της Ελλάδος στο τμήμα αρχείων για να το διαβάσει. Θα πρέπει πρώτα να ενημερώσει την Εθνική Βιβλιοθήκη να αφήσει τα στοιχεία του και να τον ενημερώσουν για το πότε θα μπορεί να το διαβάσει πρέπει να δείξετε μεγάλη υπομονή στο να περιμένετε το πότε θα σας ειδοποιήσουν!! Επίσης μπορεί να βρει κάποιος αποδείξεις και στην αρχαιολογική υπηρεσία Αθηνών αν βέβαια τον αφήσουν να δει τις αποδείξεις.

Πριν λίγα χρόνια πίσω υπήρχαν τα χαρτιά των ευρημάτων αλλά και κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι υπήρξαν τα χαρτιά μεταφοράς των ευρημάτων ( δηλαδή τα λείψανα των γιγάντων ) από όπου μεταφερθήκαν από την Μεσσηνία μέχρι τον προορισμό τους. Το άρθρο που καταθέτω (δείτε και την φωτοτυπία στο τέλος του αφιερόματος)  είναι από την τότε (1900) εφημερίδα¨ΕΜΠΡΟΣ".

ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ
ΕΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΔΥΟ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ-ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ– ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ-Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ.<< Εκ θετικής και λίαν αξιοπίστου πηγής ανακοινούται ημιν, ότι εν τινι χωρίο της Μεσσηνίας ανευρέθησαν προ τινος ανασκαπτομένου αγρού τινος δύο γιγάντιοι σκελετοί ανθρώπων,

μήκους τριών και ημίσεος περίπου μέτρων.

Ο κάτοχος αυτών κατώρθωσε να τους μεταφέρη λάθρα εις Καλάμας, όπου και τους φυλάττε, καραδοκών την ευκαιρίαν όπως τους εξαγάγη εις το εξωτερικόν. Εμάθομεν δ’ ότι ο κύριος ούτος ήλθεν ήδη εις διαπραγματεύσεις μετά της διευθύνσεως του εν Παρισίοις Παλαιοντολογικού μουσείου μετα την βοήθειαν της Αρχαιολογικής Εταιρίας, και ζητεί υπέρογκον χρηματικόν ποσόν προς πώλησιν των σκελετών.

Εν αποτυχία δε της εκεί πωλήσεως έγραψεν εις φίλους του εν Βερολίνο και Λονδίνο, όπως ερωτήσωσι τι προσφέρουσι τα εκεί Παλαιοντολικά μουσεία προς απόκτησιν των δύο σκελετών.

Έχει γνώσιν των ευρημάτων τούτων η Αρχαιολογική Εταιρεία αλλά και ότι μερίμνησεν η Αρχαιολογική Εταιρία Μεσσηνίας;

Εάν δεν έχει, αρκεί μία ανάκρισις εν Καλάμαις ή δια να είπωμεν μάλλον συγκεκριμένως εν Πυλία, και θα μάθη τις ο κάτοχος των δύο γιγαντιαίων σκελετών.»

Στο άρθρο αυτό της εφημερίδας υπάρχει ακόμα ένα τρομερό στοιχείο στην όλη υπόθεση που κάνει τα πράγματα πιο πιστευτά!!! Αρχαιολογική Εταιρία!!! ΕΤΑΙΡΙΑ!;! ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ!;! Σίγουρα το μυαλό κάποιου χωρίς να ξέρει αυτό θα σκεφτότανε. Κατά έναν τρόπο είναι έτσι γιατί την εταιρία την ονόμασαν γιατί είχε ιδρυθεί από ξένους Τέκτονες – Μασόνους όπου μύησαν τους Έλληνες αρχαιολόγους στην μυστική τους εταιρία για να μπορούν να << αγοράσουν >> ότι παράξενη αλλά και όμορφη αρχαιότητα βρισκόταν στην χώρα μας!!

Ερωτήσεις:

Α) Που βρίσκονται σήμερα οι σκελετοί των γιγάντων;

Β) Είναι θαμμένοι και ξεχασμένοι (επίτηδες) σε κάποια αποθήκη μουσείου ή πουλήθηκαν στο εξωτερικό όπως αναφέρει ο τίτλος του δημοσιεύματος;

Γ) Γιατί εδώ και 112 χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε κανείς υπεύθυνος για την ύπαρξη τους;

Δ) Και τέλος γιατί δεν εκτέθηκαν σε καμία αίθουσα μουσείου όπως όφειλε να πράξει η αρχαιολογική υπηρεσία για ένα τόσο σπουδαίο εύρημα;

Ε) Εκτός από την Ελλάδα αλλά και σε άλλα μέρη όπου έχουν βρεθεί ευρήματα ή λείψανα γιγάντων τα εξαφανίζουν αμέσως ή τα μεταφέρουν σε μυστικά μέρη ώστε να μην μπορεί κάποιος να τα βρει εύκολα, οι μόνες αποδείξεις από αυτά είναι κάποιες φωτογραφίες που τράβηξαν την ώρα που τα ανακάλυψαν.

Αμέσως << οι >> ανακοινώνουν ότι δεν βρέθηκαν γίγαντες και ότι οι φωτογραφικές αποδείξεις είναι περιεχόμενο από PHOTOSHOP που κάποιοι έφτιαξαν για να περάσουν την ώρα τους!! Θα συμφωνήσω μαζί τους αν μου αποδείξουν αν το 1967 υπήρχε το πρόγραμμα αυτό ή ακόμα υπολογιστής που θα έκανε κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή;

Εκείνη την εποχή έκανε την εμφάνιση της μια φωτογραφία από τα Ηνωμένα Εμιράτα από την ανακάλυψη και την σκάφη ενός γίγαντα. Σήμερα βέβαια είναι δύσκολο κάποιος να καταλάβει ποιες είναι οι αυθεντικές φωτογραφίες και ποιες όχι …….. αλλά η βασική ερώτηση παραμένει. Γιατί δεν θέλουν να δείξουν στον κόσμο ότι υπήρξαν οι γίγαντες;

Δημοσίευμα της εφημερίδας “Εμπρός” της 7ης Αυγούστου του 1900.

πηγή