Μετά το επαίσχυντο έγκλημα της 11ης ένας εκ των στελεχών του ΑΚΕΛ που μανιωδώς προσπαθεί να στρέψει την προσοχή του Λαού μακριά από το γεγονός αυτό δια το οποίο οι ευθύνες του κ. Χριστόφια είναι ασήκωτες, είναι ο νεαρός Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Στεφάνου, ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων μας είπε στο Τρίτο του ΡΙΚ τη 19/08/2011 και το εξής εγκληματικό: «κάποιοι επιχειρούν να ξεφορτωθούν τα βαρίδια που κουβαλάνε από το πραξικόπημα του 1974, με τη διάπραξη του μεγαλύτερου εγκλήματος εις βάρος της Κύπρου, επιχειρούν να υποκαταστήσουν το έγκλημα του 1974 με τη φονική έκρηξη του Μαρί».
Δοθείσης της ευκαιρίας θα ήθελα να σχολιάσω ως ακολούθως:
Το πραξικόπημα ήταν το πρόσχημα για την εισβολή το οποίο η Τουρκία αποζητούσε! Η Τουρκία από το 1964 αποζητούσε τόσο το πρόσχημα όσο και τη νομική κάλυψη για να μας επιτεθεί. Αναφέρω νεαρέ κ. Στεφάνου ότι η Τουρκία ήταν πανέτοιμη να εισβάλει στην Κύπρο από τις αρχές του 1964 διότι αυτό το έζησα προσωπικώς την περίοδο εκείνη καθ’ ότι νεαρός Ανθυπολοχαγός είχα την διοίκηση του Εφεδρικού Τάγματος των εθελοντών αγωνιστών της φρουράς Αμμοχώστου και κατά τους μήνες Ιανουάριο – Απρίλιο 1964, τουλάχιστον εις τρεις περιπτώσεις κατόπιν απειλής της Τουρκίας για απόβαση εκινήθην με το τάγμα μου και λάβαμε θέση στην ακτή των Κλαψίδων δια απόκρουση του εχθρού. Τώρα πως η Τουρκία βρήκε νόμιμη κάλυψη και μας επιτέθηκε την 20ην Ιουλίου 1974 ας αφήσουμε το Λαό κ. Στεφάνου να αποφανθεί αφού διαβάσει τα ακόλουθα συνταρακτικά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν εκείνες τις δύσκολες μέρες του Ιούλη του 1974.
Συμβούλιο Ασφαλείας, βράδυ της 19ης Ιουλίου 1974, ο ανατραπείς πρόεδρος Μακάριος προσφωνεί τους διεθνείς αντιπροσώπους της κοινότητας και μεταξύ πολλών άλλων λέει και τα ακόλουθα:
«Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αποδέχονται τους ισχυρισμούς του ελληνικού καθεστώτος. Το πραξικόπημα δεν συνέβη υπό τοιαύτας περιστάσεις ώστε να θεωρείται εσωτερικόν ζήτημαν των Ελληνοκυπρίων. Αποτελεί καθαρώς εισβολήν έξωθεν κατά κατάφωρον παραβίασιν της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Κύπρου. Δυνατόν να υποστηριχθεί ότι, ό,τι συνέβη στην Κύπρο είναι μία επανάστασις και ότι μία κυβέρνησις εγκαθιδρύθη επαναστατικώ δίκαίω. Αυτή δεν είναι η περίπτωσις. Δεν ηδύνατο να θεωρηθεί ως εσωτερική υπόθεσις. Ήτο μία εισβολή η οποία παρεβίασε την ανεξαρτησία και την κυριαρχίαν της Δημοκρατίας. Και η εισβολή συνεχίζεται εφ’ όσον υπάρχουν Έλληνες αξιωματικοί στην Κύπρον».
Τα προαναφερόμενα κ. Στεφάνου που ελέχθησαν, αν είναι ποτέ δυνατόν από τον Μακάριο, δεν είναι σχήμα λόγου, είναι ακριβώς αυτά που είπε κατόπιν συμφωνίας του με τον τότε πρωθυπουργό της Αγγλίας Χάρολντ Ουίλσον και τον Τούρκο πρωθυπουργό Ετσεβίτ. Είναι αυτά που ανέμενε ο Ετσεβίτ, την νομική κάλυψη για να εισβάλει στην Κύπρο. Και έτσι την επόμενη μέρα, 20 Ιουλίου 1974, ο Τούρκος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Οσμάν Ολτσάν δηλώνει: «Η Τουρκία εκπληρεί την νόμιμη ευθύνη της δια της τοιαύτης πράξεως. Η παρούσα πράξη της Τουρκίας δεν είναι εισβολή αλλά ενέργεια εναντίον της εισβολής» (πρακτικά Συμβουλίου Ασφαλείας σελίδα 86) και ακόμα «Η λέξις εισβολή δεν είναι δική μου αλλά ελέχθη υπό του Μακάριου για να περιγράψει αυτό το οποίο έπραττε η Ελλάς» (πρακτικά Συμβουλίου Ασφαλείας σελίδα 87).
Τα προαναφερόμενα Κυπριακέ Λαέ που αποδεικνύουν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι νομική κάλυψη στην Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο που δεν είχε, την έδωσε ο Μακάριος με εκείνη την επαίσχυντη ομιλία του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας που ως αποκάλυψε η ιστοριογράφος Φανούλλα Αργυρού, του την υπαγόρευσε ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας σε συνάντηση τους την πρωϊάν της 17ης Ιουλίου 1974 στο Λονδίνο. Και όμως την φοβερή αυτή αποκάλυψη οι Κομμουνιστές του ΑΚΕΛ την κρατάνε στους καλένδας εδώ και 38 ολόκληρα χρόνια και ψευδόμενοι συνεχίζουν να ψαρεύουν σε θολά νερά λέγοντας μας σε κάθε ευκαιρία ότι το πραξικόπημα έφερε τους Τούρκους προσπαθώντας να πλαστογραφήσουν μάταια την Ιστορία. Λέγω μάταια διότι η ομιλία του Μακάριου θα είναι πάντοτε καταχωρημένη στις σελίδες 7 – 21 των πρακτικών του Συμβουλίου Ασφαλείας της 19ης Ιουλίου 1974 δια να αποκαλύπτει εσαεί στον προδομένο Ελληνισμό την πλέον κατάπτυστη δολοφονική πράξη του Μακάριου εναντίον της ελληνικής Κύπρου. Πρόκειται για ομιλία που δεν θα τολμούσε όχι να εκφωνήσει αλλά ούτε καν να διανοηθεί ο οποιοσδήποτε Έλληνας έστω και αν έβλεπε ότι αδικείται από τις εξελίξεις.
Μετά τιμής
Χρίστος ΜιτσίδηςΑγωνιστής ΕΟΚΑ
Ε/Α ΑξιωματικόςΠρόεδρος Συνδέσμου Εθελοντών
Αγωνιστών 1963 – 64 Λάρνακας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου