Αποβλακωμένος όχλος
Παντού με περιβάλλει.
Ηλίθια χαμόγελα,
Κεφάλαια με σκατά.
Τα χέρια κουρασμένα,
Και βλέμματα νεκρά.
Αυτό είναι εφιάλτης
Ή είναι ο Λαός μου;
Σιωπηλοί ή με χαμόγελο
Καπνίζουν, τρώνε, πίνουν
Γύρω μου παντού.
Εγωιστές, καστράτοι,
Κάποτε θα παλέψουμε -
Είμαι σίγουρος γ’ αυτό.
Αυτό είναι εφιάλτης
Ή είναι ο Λαός μου;
Όλων των βαθμίδων
Καρποί αιμομιξίας
Μόνιμα βαλθήκαν
Αφεντικά του τόπου.
Ιερείς της νομιμοποίησης
Της παρακμής και πλούτου -
Απόβλητα και προϊόντα
Σημιτικού ονείρου.
Έρχονται πιο κοντά μου –
Σημιτικού ονείρου.
Έρχονται πιο κοντά μου –
Μυρίζει δυσωδία.
Βλέπω τα πανό τους –
Δεν διακρίνω λέξεις.
Πολεμώ, Αντιστέκομαι
Και ελπίζω
Να μην γίνω ποτέ
Σαν αυτούς.
Αντιστέκομαι, ελπίζω
Και πολεμώ
Να ραγίσει
Να σπάσει η γκρίζα τους
Και σάπια σάρκα.
ΓΕΝ.ΕΛ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου