Η με απαλότητα, εξαναγκασμένη και με δόλο επιβαλλόμενη, αίσθηση ορθής βίωσης, μετατρέπει στις ημέρες μας το κάθε άτομο, σε ένα εγωιστικό βιολογικό σύστημα. Η διατύπωση αυτή δεν είναι πρωτοπόρος για εμάς. Το γνωρίζουμε, ως εθνικιστές, πως η μορφή του σημερινού ατόμου, είναι αποτέλεσμα της υλιστικής σκέψεως και προσεγγίσεως της ζωής.
Η μαλθακότης αυτή καθώς και η αίσθηση του αδύναμου, ο οποίος πρέπει να καταναλώσει για να αισθανθεί δυνατός, είναι για εμάς αρρώστια. Στα μέσα τα οποία έχουμε και τις διόδους τις οποίες επιλέγουμε, ώστε να αποβάλουμε την υλιστική νόηση της ζωής και να ανταπεξέλθουμε ατομικά και συλλογικά, στα καλέσματα της φύσης, ο αθλητισμός είναι ένα ουσιαστικό μέσο. Η σκληρή, ολοκληρωτική και συνεχής εκγύμναση του σώματος, οδηγεί στην διαρκή όξυνση του εγκεφάλου και του Νου.
Επιλέγουμε την ατραπό της εξαντλητικής αθλητικής μας εκπαιδεύσεως, όχι για να μετέχουμε εντός ενός άτυπου και ανούσιου ,δήθεν ανταγωνισμού ομορφιάς. Ούτε για την επίτευξη κάποιου υλιστικού στόχου. Η διαρκής επιβεβαίωση της συμμετοχής μας στο παιχνίδι της Δύναμης, η υγιής βίωση και η γνώση πως διαθέτουμε αντοχή και δύναμη, να ανταπεξέλθουμε σε μάχη οποιασδήποτε μορφής, αποτελεί για έναν εθνικιστή την κινητήριο δύναμη. Αυτό είναι το αληθινό κίνητρο.
Στην καθημερινότητα μας, διαρκώς συναντούμε την πλήρη βιομηχανοποίηση των τομέων της ζωής μας. Συναντούμε επίσης, την αποθέωση της εγωιστικής πραγματικότητας και του ατομικισμού. Στην σημερινή κατάσταση ο νεολαίος, μα και γενικότερα το άτομο που γυμνάζεται, σπανίως γυμνάζεται ως προς της Φυσικές κατευθύνσεις. Γυμνάζεται είτε ως προς την επίτευξη μιας εγωκεντρικής/ψυχολογικής ικανοποιήσεως του ωραίου σώματος( όπως το προωθεί η Νέα Τάξη Παργμάτων), είτε για την οικονομική του κερδοφορία, είτε για την αναγκαιότητα να κάνει κάτι το οποίο είναι μόδα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η αθλητική βιομηχανία προσφέρει, αναπτύσσει και εξελίσσει διαρκώς, σκευάσματα, υπηρεσίες, προϊόντα που αποσκοπούν στην διατήρηση της υλιστικής σχέσης αθλήσεως – ατόμου.
Σε κινηματικό επίπεδο ο εθνοκοινωνισμός και το ευρύτερο εθνικιστικό κίνημα, μόνο να κερδίσουν έχουν, ωθώντας και προτρέποντας προς την κατεύθυνση της ομαδικής και συλλογικής προπονήσεως και ασκήσεως. Μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να αντικαταστήσει την έλλειψη πολιτικών υποδομών, για την οποία ευθύνες φέρουν οι ΄΄ηγέτες΄΄ του εθνικιστικού χώρου. Η συλλογική, εθνικιστική αυτή άθληση και άσκηση, δεν αποτελεί μια κλασσική προσπάθεια πολιτικοποιήσεως, με τρόπο και έννοια όμοια με αυτή του αστικού πολιτικού συστήματος. Αποσκοπεί στην προσέγγιση της ιδεολογίας μας μέσω μιας συλλογικής βιωματικής μεθόδου, η οποία θα αποδείξει την ικανότητα μας να εκφραστούμε τόσο πολιτικά όσο και ιδεολογικά, μέσα από το διαδικαστικό κτίσιμο της φυσικής και πνευματικής μας δύναμης.
Η σκληραγώγηση και η ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης, αποτελεί ένα βήμα ουσιαστικής προσέγγισης, της βιωθεάσεως μας, μα και αποδεικτικό της διαφοροποιήσεως μας από ακροδεξιά και αστικοπατριωτικά συστήματα.
http://nsterroredge.blogspot.com/2011/05/blog-post_09.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου