Ας επιχειρήσουμε μιαν ανακυκλωτική επιστροφή στο … μέλλον, παραμερίζοντας το παραπέτασμα που σκιάζει την φαντασία μας για να ανακαλύψουμε το πίσω από τον χρόνο αόρατο !
Και πριν ανανεώσουμε την εμπιστοσύνη μας στους αυτοδιορθωτικούς σερβομηχανισμούς του ακτιβισμού προς ανάσχεση της εκπτωτικής απραξιακής ολισθηρότητας ας οροθετήσουμε μια βασική απόχρωση της βιολογίας του κοσμικού ψυχισμού που βαραίνει πάνω στο διαχρονικό σκηνικό των κοινωνιών.
Στο μεταίχμιο της εθνοκοινωνικής ρυθμιστικής ανάδρασης μας ας ανατάξουμε τα συνθέτοντα μέρη του κράτους κάτω απ’ το ανήμερο, όσο και ενήμερο, βλέμμα της αμφισβήτησης μας. Σύμφωνα με τα εξαγόμενα των μικροστατιστικών της αστικής προϊστορίας, κράτος είναι η κυρίαρχη πολιτική εξουσία μέσα στα όρια συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου.
Στην κοινωνική πράξη τούτη η λέξη είναι διφορούμενη και σημαίνει, αφ’ ενός την δύναμη, αφ’ ετέρου δε, την πεμπτουσία ενός ομαδικού μαζοχισμού ο οποίος αναζητά το νομοθετικό, δικαστικό κι εκτελεστικό άλλοθι του !
Ο ιουδαϊκός χαρακτήρας του μεσσιανικού κράτους αποκαλύπτεται από την λατινική του ετυμολογία (Status = Κατάσταση που υποδηλώνει την αμεταβλήτως καθεστηκυία διαχείριση της απρόσωπης εξουσίας της θεοποιημένης μάζας. Παράλληλα, η ρωμαϊκή περί κράτους αντίληψη (Imperium = Αυτοκρατορία) εκφράζει την απολυτότητα (αύτο - ) της νομής της εξουσίας μέσω της προσωποπαγούς αυθεντίας του θεοποιημένου μονάρχη - Αυτοκράτορα.
περισσότερα διαβάστε εδώ Και πριν ανανεώσουμε την εμπιστοσύνη μας στους αυτοδιορθωτικούς σερβομηχανισμούς του ακτιβισμού προς ανάσχεση της εκπτωτικής απραξιακής ολισθηρότητας ας οροθετήσουμε μια βασική απόχρωση της βιολογίας του κοσμικού ψυχισμού που βαραίνει πάνω στο διαχρονικό σκηνικό των κοινωνιών.
Στο μεταίχμιο της εθνοκοινωνικής ρυθμιστικής ανάδρασης μας ας ανατάξουμε τα συνθέτοντα μέρη του κράτους κάτω απ’ το ανήμερο, όσο και ενήμερο, βλέμμα της αμφισβήτησης μας. Σύμφωνα με τα εξαγόμενα των μικροστατιστικών της αστικής προϊστορίας, κράτος είναι η κυρίαρχη πολιτική εξουσία μέσα στα όρια συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου.
Στην κοινωνική πράξη τούτη η λέξη είναι διφορούμενη και σημαίνει, αφ’ ενός την δύναμη, αφ’ ετέρου δε, την πεμπτουσία ενός ομαδικού μαζοχισμού ο οποίος αναζητά το νομοθετικό, δικαστικό κι εκτελεστικό άλλοθι του !
Ο ιουδαϊκός χαρακτήρας του μεσσιανικού κράτους αποκαλύπτεται από την λατινική του ετυμολογία (Status = Κατάσταση που υποδηλώνει την αμεταβλήτως καθεστηκυία διαχείριση της απρόσωπης εξουσίας της θεοποιημένης μάζας. Παράλληλα, η ρωμαϊκή περί κράτους αντίληψη (Imperium = Αυτοκρατορία) εκφράζει την απολυτότητα (αύτο - ) της νομής της εξουσίας μέσω της προσωποπαγούς αυθεντίας του θεοποιημένου μονάρχη - Αυτοκράτορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου