Όταν τα "μορφωμένα" σούργελα παριστάνουν τους "δημοσιογράφους", τους "ανθρωπιστές" και τους "ευαίσθητους"

Σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι.

Εξωτερικό ρεπορτάζ σχετικά με τους αστέγους.
Στην οθόνη μας βλέπουμε νεαρά με το μικρόφωνο στο χέρι να συνομιλεί με έναν άστεγο.

Ετών 48 εκείνος κι έμοιαζε με 78. Κάπου είχε βρει μια γωνιά, την είχε κλείσει με λαμαρίνες και σε αυτό το «τρομερό» παλάτι στέγασε τον εαυτό του και τα δύο παιδιά του ηλικίας 14 και 16 ετών.

Η νεαρά με ένα χαμόγελο απείρου ευχαρίστησης ακούει τον άστεγο να μιλάει για το κρύο, για τα σίδερα που μαζεύει και τα 10 ευρώ την ημέρα, που προσπαθεί να εξασφαλίσει για να έχουν κάτι να φάνε τα παιδιά.

Η νεαρά στη συνέχεια στρέφεται στον 16χρονο γιο και με χαμόγελο και ανάλαφρη χαρούμενη φωνή ρωτάει:

- Σου λείπει κάτι;!
Ο μικρός με σοβαρή φωνή τής απαντάει:
- Όχι!
Η νεαρά ηλιθία συνεχίζει:
- Έχεις τα πάντα εδώ;
Και ο μικρός:
- Ναι!!!!

Υποκλίνομαι στον μικρό!!

πηγή