Ο ναζισμός και η «δημοκρατία»

      Μόνο το γεγονός ότι οι πληροφορίες σχετικά με το τι ήταν πραγματικά ο ναζισμός του Χίτλερ αποκρύπτονται ή και διαστρεβλώνονται οδηγεί έναν σκεπτόμενο άνθρωπο σε σκέψη ότι ο ιδεολογία αυτή δεν είναι και τόσο ανόητη όπως προσπαθούν να μας παρουσιάσουν. Την ναζιστική ιδεολογία μπορεί κανείς να την ασπαστεί ή να την αρνηθεί, να την αγαπά ή να την μισεί. Αλλά ο κάθε λογικός άνθρωπος (άνθρωπος και όχι ζόμπι) καταλαβαίνει ότι μια ιδεολογία δεν μπορεί να καταστραφεί με βία, με απαγορεύσεις και συκοφαντίες, αλλά πρέπει να αναλυθούν οι ιδέες και οι αρχές του, δηλ. να κομματιαστεί ιδεολογικά. Επειδή όμως την Χιτλερική ιδεολογία δεν μπορούν να την κομματιάσουν ιδεολογικά, την συκοφαντούν και την απαγορεύουν, πράγμα το οποίο επιβεβαιώνει την δύναμη αυτής της ιδεολογίας. Γ’ αυτό όλες οι ιουδαϊκές και ιουδαιοκινούμενες κραυγές για καταστροφή του «φασισμού» και «ναζισμού», οι οποίες καλύπτονται με ψευδή συνθήματα τύπου αγώνα για «δημοκρατία» και «ελευθερία», σε έναν ψυχικά και πνευματικά φυσιολογικό άνθρωπο δεν προκαλούν τίποτα εκτός από αηδία.
      Σκεφτείτε μια κατάσταση. Οι λαοί της Ευρώπης έχασαν κατά την διάρκεια του λεγόμενου «Β’ Παγκόσμιου Πολέμου» δεκάδες εκατομμύρια ζωές. Οι ζωές αυτές χάθηκαν κατά του πολέμου ενάντια στον Χίτλερ και την ιδεολογία του. Και τι ιδεολογία είναι αυτή; Πολεμώντας ενάντια σε ποια ιδεολογία έχασαν ζωές δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι; Που μπορεί κανείς να γνωρίσει αυτήν την ιδεολογία; Σε ποια βιβλιοπωλεία θα μπορούσαμε να διαβάσουμε το «Αγών μου» του Χίτλερ;
      Μέχρι τις μέρες μας συστηματικά αποκρύπτουν από τον ευρωπαίο άνθρωπο ένα απλό πράγμα: ότι ο πόλεμος των ναζιστών ήταν κατά την παγκόσμια ιουδαιοκρατία και όλων των υπολοίπων, δηλ. των σοβιετικών, των αμερικανών, των εγγλέζων, των ελλήνων κλπ κλπ, υπέρ της ιουδαιοκρατίας. Να όλη η αλήθεια, είναι απλή σαν το 2Χ2…
Σκεφτείτε για δύο λεπτά τι συμβαίνει σε αυτό το γεμάτο ψέμα, απάτη και ανηθικότητα ιουδαοχριστιανικό κόσμο. Πως συμπεριφέρονται μαζί μας οι κυβερνόντες; Για τι μας περνάνε; Για ζώα; Για βιορομπότ; Για ηλίθιους; Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε;


Σήμερα στη Γερμανία, όπου υποτίθεται ότι υπάρχει δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα ιουδαιοκρατία, το βιβλίο του Χίτλερ είναι απαγορευμένο. Να η «ελευθερία» του λόγου. Είναι η πραγματική ιστορία της Γερμανίας την οποία οι ιουδαίοι απαγορεύουν στους γερμανούς να μάθουν. Πέθαναν εκατομμύρια γερμανών στον πόλεμο αυτό, αλλά οι απόγονοι δεν έχουν το δικαίωμα να μάθουν για τι πράγμα και για ποια ιδέα πολέμησαν οι παππούδες τους….
     Η προπαγάνδα των κομμουνιστών σε πλήρη εναρμόνιση με τις «δημοκρατικές δυνάμεις» παρουσιάζουν την ΕΣΣΔ ως θύμα της επιθετικότητας της ναζιστικής Γερμανίας. Το άκακο αρνάκι με την ονομασία Σοβιετική Ένωση, μια φιλειρηνική και προοδευτική δύναμη. Η πραγματικότητα όμως;
     Στην πραγματικότητα η εβραίοι ιδιοκτήτες της ΕΣΣΔ δεν ήταν φιλειρηνικά πρόβατα, αλλά τερατώδεις θηρία. Κατασπαράσσοντας την Ρωσία και μετατρέποντας την σε ένα απέραντο κιμπούτς, ήθελαν να κάνουν το ίδιο σε όλον τον κόσμο, να κάνουν μια παγκόσμια κομμουνιστική επανάσταση για να φτιάξουν ένα παγκόσμιο κομμουνιστικό στρατόπεδο. Στο «Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» η ΕΣΣΔ δεν ήταν θύμα επίθεσης αλλά επιτιθέμενος.
     Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε με μια κοινή επίθεση του Χίτλερ και του Στάλιν στην Πολωνία. 1 Σεπτεμβρίου 1939 ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία, 15 Σεπτεμβρίου εισέβαλε και ο Στάλιν. Ο Χίτλερ και ο Στάλιν διαίρεσαν την Πολωνία με ένα συμφωνημένο σχέδιο. Το 1940 η ΕΣΣΔ εισβάλλει στις χώρες της Βαλτικής και τις κατέλαβε με την βία.
Όλη η πραγματική ιστορία του «Β’ Παγκόσμιου Πολέμου» έχει παραποιηθεί.
     Μέχρι και τις μέρες μας, στην Ευρώπη, εκτός από φτηνιάρικες ιουδαϊκές κραυγές και πλαστογραφίες, για τον Χίτλερ και τον ναζισμό δεν υπάρχουν αντικειμενικές ιστορικές μελέτες.
     Γενικά, όταν λασπολογούν τον Χίτλερ όλοι οι πολιτικοί και όλη η «διανόηση» που είναι υπεύθυνοι για την παρακμή των λαών της Ευρώπης, υπάρχει νόημα να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε λιγάκι.
     Ας δούμε τις εμπειρίες της ζωής μας. Σίγουρα ο καθένας από μας έχει παρακολουθήσει μια σύγκρουση ή αντιπαράθεση δύο ανθρώπων. Π.χ. ενός ζευγαριού. Ακούς τη μια πλευρά – σχηματίζεις μια εικόνα. Ακούς την άλλη πλευρά – σχηματίζεις εντελώς διαφορετική εικόνα. Μόνο ακούγοντας και τις δυο πλευρές μπορεί κανείς να σχηματίσει αντικειμενική γνώμη. Όταν κάποιος έχει καταδικαστεί προτού ακουστεί και προτού του δώσουν δυνατότητα να υπερασπιστεί, τότε αυτό είναι ότι θέλετε αλλά όχι δικαστήριο.
Πού και πότε ακούσαμε από τις τηλεοράσεις, από τα ράδια και άλλα ΜΜ«Ε» τους υπερασπιστές του Χίτλερ; Πού και πότε; Πουθενά και ποτέ. Αυτό το γεγονός δεν σας λέει τίποτα;
     Αυτό εμένα μου λέει πολλά. Αυτό μου λέει ότι αυτοί οι οποίοι μας εξουσιάζουν και μας κυβερνούν μαζί με τα τσιράκια τους από τα ΜΜ«Ε» φοβούνται σαν τη φωτιά τους υπερασπιστές του Χίτλερ. Γιατί φοβούνται; Γιατί η αλήθεια και η ισχύς είναι με το μέρος των υπερασπιστών του Χίτλερ. Το ψέμα και την αδυναμία δεν τα φοβάται κανένας….
Δείτε την σημερινή τηλεόραση (ιουδαιοόραση) όπου οι δουλοπρεπείς «αναλυτές», «δημοσιογράφοι», «ιστορικοί» και «καλλιτέχνες» κατηγορούν με το αφρό στο στόμα. Όμως δίνουν λόγο σε αυτούς τους οποίους κατηγορούν (τους φασίστες, τους εξτρεμιστές, τους εθνικιστές κλπ); Όχι.
     Αυτό είναι δημοκρατία; Όχι, αυτό είναι ιουδαιοκρατία.
ΓΕΝ.ΕΛ.