Για σου, φίλε!

Για σου, φίλε!
Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι και τα χειραγωγημένα από το Σύστημα ανθρωπόμορφα ζόμπι νομίζουν ότι τα κόμματα, οι οργανώσεις, τα κανάλια και οι εφημερίδες διαφέρουν ένα από το άλλο. Διαφέρουν μόνο στην ονομασία και όχι στην ουσία. Ξεγυμνώστε τους και θα δείτε ότι είναι σαν δίδυμα αδέλφια. Γεννήθηκαν από την ίδια μάνα – την ιουδαϊκή ιδεολογία, έχουν τον ίδιο πατέρα – το ιουδαϊκό χρήμα. Γ’ αυτό δεν είναι ανάγκη να καταναλώνουμε την γουρουνοτροφή που μας πασάρουν τα κόμματα και τα ΜουΜου«Ε».... ...Ξυπνάμε, σκουπίζουμε τα μάτια μας, σηκωνόμαστε από τα γόνατα, πετάμε τις αλυσίδες μας και ορθώνουμε το ανάστημα. ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ Η ΝΑ ΣΕΡΝΟΜΑΣΤΕ ;

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Ο μύθος του “πολυτεχνείου”


Στην Ελλάδα την Ιστορία ξανα «γράφουν» τα Μεσα Αποβλακωσεως. Είτε από ραδιοφώνου είτε από των στηλών των εφημερίδων ή των τηλεοπτικών σταθμών η Ιστορία παραποιειται. Ούτως η μεγαλύτερη σύγχρονη «Εθνική» εορτή των Νεοελλήνων, ίσως περισσότερο και από την εορτή των ερωτευμένων του Αγίου Βαλεντίνου, είναι η « γιορτή του Πολυτεχνείου».

Με συγκινητική φιλοτιμία τα Μέσα Ενημερωσεως των Δημοσιογραφικων Αποψεων, αλλά και οι πολιτικοί μας ολων των αποχρώσεων, συντηρούν…….. τον μύθο, με εργώδη προσπάθεια που ξεκινά απο τις αίθουσες των βρεφονηπιακών σταθμών και νηπιαγωγείων, ότι τα γεγονότα του πολυτεχνείου, έλεος, έφεραν την Δημοκρατία εν Αθήναις και όχι την δικτατορία του Ιωαννίδη. Συστηματικώς αποκρύπτοντες και φοβούμενοι να ομολογήσουν την αλήθεια, που καταρρίπτει τον πυρήνα του μύθου περι εκατόμβης νεκρών, όπως απεκαλύφθη από συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις περί ανυπάρκτων φοιτητών- νεκρών στο χώρο του πολυτεχνείου.Αλλά και της δήθεν καταρρεύσεως του καθεστώτος των συνταγματαρχών, αν τούτο ήτο ποτέ δυνατόν, συνεπεία της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού στο πολυπαθές ιδρυμα, με εκφωνήτρια την πάλαι ποτέ κομουνίστρια και προσφάτως μεταλλαχθείσα σε σοσιαλίστρια, Δαμανάκη και σύνθημα «..Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο.Σας μιλά ο σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομενων Ελλήνων..».

Ηθελημένα αποσιωπούν ότι η χώρα είχε τότε πολιτική κυβέρνηση με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον πολιτικό Σπύρο Μαρκεζίνη που θα οδηγούσε την χώρα σε εκλογές- απομάκρυνση των στρατιωτικών και ότι ουσιαστικώς η φοιτητική εξέγερση χρησιμοποιήθηκε, οπως εκ των υστέρων απεδείχθη, για την μεθοδευμένη πτώση του Παπαδόπουλου και ανώμαλη διακοπή του εγχειρήματος ομαλής επιστροφής στην Δειμο-κρατία. Ετσι το πολυτεχνείο στην πραγματικότητα, έγινε η γέφυρα της ανόδου της απρόσωπης χούντας του Ιωαννίδη. Ενώ η παλιννόστηση της δημοκρατίας, και η αποκατάσταση των πολιτικών οικογενειών Καραμανλή (Θείου) –Παπανδρέου (Πατρός),{δηλαδη σημερα των κληρονομων, ανηψιου και υιου αντιστοιχως} έγινε αναλώσει της Κυπρου, μετά από οκτώ ολόκληρους μήνες από την λεγομένη εξέγερση του Πολυτεχνείου

Αξίζει όμως να αναφέρουμε συγκεκριμένα γεγονότα και μαρτυρίες που δεν είναι δυνατόν να διαψευσθούν και δια τούτο αποκρύπτωνται και αποσιωπώνται απο τα Μέσα Ενημερωσεως των Δημοσιογραφικων Αποψεων αλλα και απο τους δειλούς πολιτικούς που μας εκπροσωπούν.

Ο πρυτανις λοιπόν του Πολυτεχνείου κατα τα γεγονότα, Κ.Κονοφάγος σημειώνει στο «ημερολόγιο» του, που δεν προωρίζετο για την δημοσιότητα, ότι « το ΕΜΠ, χάρις εις τον στρατόν εξεκενώθη αναιμάκτως» Επίσης με την υπ’ αριθμόν 33437 αναφορά της συγκλήτου του Πολυτεχνείου 11/10/1975, προς τον εισαγελέα Δ. Τσεβά, κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατα το τριήμερο. Ο ίδιος ο πρύτανις κατέθεσε ως μάρτυς στίς 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει κια στο βιβλίο του « Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου¨» 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυταχνείο.

Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.

«..Το πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαραλλέα δημοκρατική εκδήλωση της Νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατα την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε απο το ΚΚΕ και τα συνθήματα απο συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού.Το πολυτεχνείο όχι μόνο δε έρριξε την Δικτατορία αλλα τη δυνάμωσε.Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ωθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους απο την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω απο τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλα δεν μπορούσε να την κάνη πράξη.Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία..

Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα.Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω οι είναι αλήθεια.Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας λογω ανυπάρκτων « πολυαρίθμων νεκρών» να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…¨»

Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του « Λογοδοσία Μιάς Ζωής» καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:

«..Όταν έγινε το πολυτεχνείο, ούτε πήγα επι τόπου, ούτε συγκινήθηκα.Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλονιζαν την δικτατορία και ότι όπως στα χρόνια της κατοχής , υποκρύπτανε κομμουνιστικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον.

Εχω την συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν συνηργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθησαν έξω και μακριά , διότι μεσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς,Η σκληρότερη δικτατορία που ακολούθησε, θα διαρκούσε πού ακόμη, αν δεν την έρριχνε η εγκληματική ηλιθιότητα της αποπείρας κατά του Μακαρίου…»

Είναι δε γνωστόν, πλην όμως παντελώς αποσιωπούμενο, οτι, μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τοτε υπουργού Δημοσίων Εργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη « τιμητική σύνταξη» στις οικογενειες των σπουδαστών που «εσφάγησαν», ουδείς διεκδικδικών ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν που παρέμεινε αζήτητη .Ενώ στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποιαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης (αλλά κενής και ασώματης) κεφάλας γνωστου αριστεροκαθηγητού, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο » θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μαλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1942!! .

Βεβαίως και δυστυχώς υπάρχουν νεκροί των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973.Ο αριθμός τους κυμαίνεται μεταξύ 23 και 12. Ομως όλοι σκοτώθησαν έξω και μακριά απο το πολυτεχνείο, όπως διαπιστώθη και επιβεβαιώθη απο το υπ’ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ’αριθμόν 723/1975 απόφασι του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Το ίδιο επιβεβαιώθη μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία απο τον τότε υπουργό Δημοσίας Τάξεως Γ. Σκουλαρίκη, ο οποίος επανέφερε με τις «περγαμηνές» του αντιστασιακού, τον αστυνομικό διευθυντή Γ, Σαμπάνη, για να καταλήξη εκ νέου, ότι κατα το τριήμερο των γεγονότων του Πολυτεχνείου έχασαν την ζωή τους εκτός Πολυτεχνείου 12 συνολικώς Ελληνες.

Παρά ταύτα κατ’ έτος εν είδει ομαδικής παρακρούσεως και ανιάτου ψυχιατρικής νόσου έκόντες άκοντες συνεορτάζομεν την « Γιορτή του Πολυτεχνείου» δηλαδή το απόλυτο κενό, οσον αφορα στο επιτευχθεν αποτελεσμα..

Καθ’ότι, όπως προαναφεραμε εχει καταδειχθη, ότι ουτε θύματα- αγωνιστών είχαμε στο Πολυτεχνείο για να τιμήσουμε, ουδέ την Δημοκρατία απεκατέστησε η φοιτητικη εξεγερσι.. Αντιθετως διεκοπη η προσπαθεια μιας μεταβατικης πολιτικης κυβερνησεως, ενω η πολυθρύλητος Δημοκρατία απεκατεστάθη την 24ην Ιουλίου 1974, μετά απο οκτώ μήνες απο την εξέγερσιν του Πολυτεχνείου, με αγυριστο ενεχυρο, την απεμπόλησιν τμήματος της Κύπρου .

Επαναδημοσίευση απο το Νοέμβριο του 2009


 

3 σχόλια:

  1. Απο Ιασων Τιφευσ.
    Ειναι καλο που επαναδημοσιευσατε το αρθρο μου

    Το λυπηρο ειναι οτι δεν γραψατε την πηγη σας, δηλαδη οτι προκειται περι αντιγραφης και βαλατε το ονομα σας.
    Ισως στην εφετεινη αναδημοσιευσι να το κανετε αν εχετ την ευγενεια.
    Ιασων

    iasontifeys@gmail.com

    http://peripatris.blogspot.com/2008/11/blog-post_10.html


    http://infopress-gr.blogspot.com/2008/11/blog-post_3250.html

    http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2008/11/blog-post_9580.html

    Δευτέρα, 10 Νοέμβριος 2008

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αδερφέ, δεν το κάναμε εσκεμμένα. Πάντοτε βάζουμε την πηγή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να εισθε καλα στις επαλξεις
    Με αγωνιστικους χαιρετισμους
    Ιασων

    ΑπάντησηΔιαγραφή