Όλοι οι απανταχού Εβραίοι που είναι πολίτες άλλων εκτός του Ισραήλ χωρών ονομάζονται Sayan (ή sayanim) (Hebrew: helpers, assistants), δηλ. κύτταρα του εβραϊσμού στις επί μέρους χώρες οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή για τα συμφέροντα του Ισραήλ ή γενικότερα του σιωνισμού.
Ακόμα και οι απλοί εβραίοι ανά τον κόσμο με αυτήν την θεώρηση είναι δυνητικοί σιωνιστές, δηλ. μπορεί να γίνουν όταν τους ζητηθεί. Έτσι οι Sayan είναι ο πιο μεγάλος στρατός του κόσμου. Είναι το μυστικό της επιτυχίας της Μοσάντ σε όλες τις χώρες. Σκεφτείτε μόνο ότι σε κάθε χώρα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι πρόθυμοι να την βοηθήσουν ακόμα και σε περίπτωση που τα συμφέροντα του Εβραϊσμού έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της χώρας πολίτης της οποίας είναι ο Sayanym.
ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ LE FIGARO: Ο ΣΑΡΚΟΖΙ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ MOSAD.
Από άρθρο του ‘Global Research’, το Νοέμβριο του 2007
Αποκαλυπτικό άρθρο της γαλλικής εφημερίδας ‘Le Figaro’ αναφέρει ότι ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί εργάστηκε για μια φορά – και ίσως να εξακολουθεί να το κάνει, όπως άφησε να εννοηθεί – για λογαριασμό της ισραηλινής αντικατασκοπίας ως Sayan (στα εβραϊκά σημαίνει ‘βοηθός’), ένας από τους χιλιάδες Εβραίους πολίτες άλλων χωρών που βρίσκονται εκτός του Ισραήλ, οι οποίοι συνεργάζονται με τους ‘katsas’ (αξιωματικοί της Μοσάντ).
Μια επιστολή που στάλθηκε σε Γάλλους αξιωματούχους της αστυνομίας – πολύ πριν από τις προεδρικές εκλογές, αλλά έμεινε κάπως κρυμμένο – αποκάλυψε ότι ο Σαρκοζί είχε προσληφθεί ως κατάσκοπος του Ισραήλ. Η γαλλική αστυνομία διερευνά επί του παρόντος τα έγγραφα που αφορούν εικαζόμενες δραστηριότητες κατασκοπείας του Σαρκοζί για λογαριασμό της Μοσάντ, οι οποίες κατά την ‘Le Figaro’, χρονολογούνται ήδη από το 1983. Σύμφωνα με τον συντάκτη του μηνύματος, το 1978, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Menachem Begin διέταξε τη διείσδυση στο Γαλλικό κυβερνών γκωλικό Κόμμα, την «Ένωση για Ένα Λαϊκό Κίνημα» (‘Union pour un Mouvement Populaire pour un Mouvement Populaire’). Αρχικά είχαν προσληφθεί ο Patrick Balkany, ο Patrick Devedjian και ο Pierre Lellouche. Το 1983, θα προσληφθεί ο «νέος και ελπιδοφόρος» Σαρκοζί, ο «τέταρτος άνδρας».
Ο πρώην πράκτορας της Μοσάντ, Victor Ostrovsky, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι ‘sayanim’ λειτουργούν μέσω απάτης στο βιβλίο του (1990) ‘By Way of Deception’: πως γίνεσαι και πως ξε-γίνεσαι αξιωματικός της Μοσάντ. Συνήθως έρχονται σε επαφή μέσω συγγενών στο Ισραήλ. Ένας Ισραηλίτης με συγγενείς στη Γαλλία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ζητηθεί να εκπονήσει μια επιστολή λέγοντας ότι το πρόσωπο το οποίο φέρει την επιστολή αντιπροσωπεύει έναν οργανισμό του οποίου κύριος στόχος είναι να συμβάλλει στη διάσωση των Εβραίων της Διασποράς. Θα μπορούσε ο Γάλλος σύνδεσμος να βοηθήσει με κάποιο τρόπο; Εκτελούν πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Ένα αυτοκίνητο ‘Sayan’, για παράδειγμα, σε ένα πρακτορείο ενοικίασης αυτοκινήτων, θα μπορούσε να βοηθήσει τη Μοσάντ να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο χωρίς να χρειάζεται να μπλέξει με τις συνήθεις διαδικασίες. Ένα ‘Sayan’ διαμέρισμα θα μπορούσε να γίνει κατάλυμα χωρίς να δημιουργήσει υποψίες, μια ‘Sayan’ τράπεζα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει κάποιον στη μέση της νύχτας, εάν χρειαστεί, ένας ‘Sayan’ γιατρός θα μπορούσε να ασχοληθεί με μία πληγή από σφαίρα, χωρίς να να γίνει καμία αναφορά στην αστυνομία.
Και, ένας πολιτικός ‘Sayan’; Είναι μάλλον προφανές τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Οι ‘sayanim’ είναι μια ομάδα ατόμων σε ετοιμότητα, που θα σιωπήσουν σχετικά με τις ενέργειές τους, επειδή είναι πιστοί στο “σκοπό” τους, ένα σύστημα στρατολόγησης – χωρίς μεγάλο ρίσκο – που στρατολογεί άτομα από τα εκατομμύρια των Εβραίων που ζουν έξω από το Ισραήλ.
Τέτοια θέματα όμως, κάνουν άλλους να ανατριχιάζουν, ειδικά Άραβες και Μουσουλμάνους. Πράγματι, η αποκάλυψη δεν πέρασε απαρατήρητη σε αραβικές πρωτεύουσες, όμως ούτε ακούστηκε σαν μια τρομερή έκπληξη. Αλλά, πώς αυτό το σκάνδαλο επηρεάζει την εξωτερική πολιτική και την εσωτερική πολιτική της Γαλλίας;
Είναι συμβολικό το ότι ο (πρώην) ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία αμέσως μετά την αποκάλυψη της ‘Le Figaro’ – δήθεν για να συζητήσει για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και το Παλαιστινιακό ζήτημα. Μετά ο Σαρκοζί πέταξε για το Μαρόκο, την προγονική πατρίδα πολλών από τους Εβραίους της Γαλλίας, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση τους συνδέσμου του με την Μοσάντ. Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αποκάλυψη πρόκειται να κάνει την Γαλλία ακόμα λιγότερο δημοφιλή στον αραβικό κόσμο από ό, τι είναι ήδη, ειδικά όχι στους επίσημους κύκλους.
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο νέος πρόεδρος θα συνεχίσει την εξάλειψη της αντι-ισραηλινής αντίστασης,” είπε ο Sammy Ghozlan, πρόεδρος της Εβραϊκής κοινότητας του Παρισιού, αμέσως μετά την εκλογή του Σαρκοζί. Η Γαλλία είναι η πατρίδα 500.000 Εβραίων, ως επί το πλείστον Σεφαραδιτών Εβραίων που ήρθαν από τη Βόρεια Αφρική και τις χώρες της Μεσογείου.
Ο παππούς του Σαρκοζί, από την πλευρά της μητέρας του, Aron Mallah, κατάγεται από την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και λέγεται ότι έχει ασκήσει σημαντική επιρροή στον εγγονό του. Ακόμη και αν μεγάλωσε ως Ρωμαιοκαθολικός, “ο Σαρκοζί έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην κίνηση της γαλλικής κυβέρνησης να κάνει ό, τι είναι αναγκαίο για να αντιμετωπιστούν οι άνεμοι που απειλούν τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στη Δυτική Ευρώπη», σημείωσε ο David Harris, ο εκτελεστικός διευθυντής της αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής. Ο Σαρκοζί, άλλωστε, ήταν ένα πολιτικό προϊόν της εβραϊκής ελίτ της γειτονιάς του Neuilly-sur-Seine, όπου για καιρό υπηρέτησε ως δήμαρχος.
Η Μουσουλμανική μειονότητα της Γαλλίας ένιωσε κάθε άλλο παρά έκπληξη από τις αποκαλύψεις της ‘Le Figaro’, παρόλο που ορισμένοι μπορεί να έδειξαν δήθεν, απογοήτευση. Άλλοι ήταν πιο ειλικρινείς. “Η Γαλλία δεν διευθύνεται από Γάλλους, αλλά από υπηρέτες της Σιωνιστικής διεθνούς οι οποίοι ελέγχουν την οικονομία», είπε θρηνώντας το ‘Radio Islam’, ισλαμικό ραδιόφωνο με μαχητικές τάσεις.
Όταν ο Σαρκοζί ήταν Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας και μίλησε σκληρά για τους μουσουλμάνους μετανάστες, αποκαλώντας τους ταραξίες, (του Παρισιού το 2005) που ήταν κυρίως μουσουλμάνοι, “αποβράσματα” σε μια ευρέως-κοινοποιημένη συνέντευξη, του ανταπέδωσαν με την ονομασία «”Σαρκοζί, sale juif» (βρώμικε Εβραίε)”. Προφανώς δεν έχασε ξαφνικά την αγάπη της για τον Γάλλο πρόεδρο η ισχυρή μουσουλμανική κοινότητα, της Γαλλίας, των πέντε εκατομμυρίων, η μεγαλύτερη στη Δυτική Ευρώπη…
Ακόμα και οι απλοί εβραίοι ανά τον κόσμο με αυτήν την θεώρηση είναι δυνητικοί σιωνιστές, δηλ. μπορεί να γίνουν όταν τους ζητηθεί. Έτσι οι Sayan είναι ο πιο μεγάλος στρατός του κόσμου. Είναι το μυστικό της επιτυχίας της Μοσάντ σε όλες τις χώρες. Σκεφτείτε μόνο ότι σε κάθε χώρα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι πρόθυμοι να την βοηθήσουν ακόμα και σε περίπτωση που τα συμφέροντα του Εβραϊσμού έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της χώρας πολίτης της οποίας είναι ο Sayanym.
ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ LE FIGARO: Ο ΣΑΡΚΟΖΙ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ MOSAD.
Από άρθρο του ‘Global Research’, το Νοέμβριο του 2007
Αποκαλυπτικό άρθρο της γαλλικής εφημερίδας ‘Le Figaro’ αναφέρει ότι ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί εργάστηκε για μια φορά – και ίσως να εξακολουθεί να το κάνει, όπως άφησε να εννοηθεί – για λογαριασμό της ισραηλινής αντικατασκοπίας ως Sayan (στα εβραϊκά σημαίνει ‘βοηθός’), ένας από τους χιλιάδες Εβραίους πολίτες άλλων χωρών που βρίσκονται εκτός του Ισραήλ, οι οποίοι συνεργάζονται με τους ‘katsas’ (αξιωματικοί της Μοσάντ).
Μια επιστολή που στάλθηκε σε Γάλλους αξιωματούχους της αστυνομίας – πολύ πριν από τις προεδρικές εκλογές, αλλά έμεινε κάπως κρυμμένο – αποκάλυψε ότι ο Σαρκοζί είχε προσληφθεί ως κατάσκοπος του Ισραήλ. Η γαλλική αστυνομία διερευνά επί του παρόντος τα έγγραφα που αφορούν εικαζόμενες δραστηριότητες κατασκοπείας του Σαρκοζί για λογαριασμό της Μοσάντ, οι οποίες κατά την ‘Le Figaro’, χρονολογούνται ήδη από το 1983. Σύμφωνα με τον συντάκτη του μηνύματος, το 1978, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Menachem Begin διέταξε τη διείσδυση στο Γαλλικό κυβερνών γκωλικό Κόμμα, την «Ένωση για Ένα Λαϊκό Κίνημα» (‘Union pour un Mouvement Populaire pour un Mouvement Populaire’). Αρχικά είχαν προσληφθεί ο Patrick Balkany, ο Patrick Devedjian και ο Pierre Lellouche. Το 1983, θα προσληφθεί ο «νέος και ελπιδοφόρος» Σαρκοζί, ο «τέταρτος άνδρας».
Ο πρώην πράκτορας της Μοσάντ, Victor Ostrovsky, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι ‘sayanim’ λειτουργούν μέσω απάτης στο βιβλίο του (1990) ‘By Way of Deception’: πως γίνεσαι και πως ξε-γίνεσαι αξιωματικός της Μοσάντ. Συνήθως έρχονται σε επαφή μέσω συγγενών στο Ισραήλ. Ένας Ισραηλίτης με συγγενείς στη Γαλλία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ζητηθεί να εκπονήσει μια επιστολή λέγοντας ότι το πρόσωπο το οποίο φέρει την επιστολή αντιπροσωπεύει έναν οργανισμό του οποίου κύριος στόχος είναι να συμβάλλει στη διάσωση των Εβραίων της Διασποράς. Θα μπορούσε ο Γάλλος σύνδεσμος να βοηθήσει με κάποιο τρόπο; Εκτελούν πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Ένα αυτοκίνητο ‘Sayan’, για παράδειγμα, σε ένα πρακτορείο ενοικίασης αυτοκινήτων, θα μπορούσε να βοηθήσει τη Μοσάντ να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο χωρίς να χρειάζεται να μπλέξει με τις συνήθεις διαδικασίες. Ένα ‘Sayan’ διαμέρισμα θα μπορούσε να γίνει κατάλυμα χωρίς να δημιουργήσει υποψίες, μια ‘Sayan’ τράπεζα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει κάποιον στη μέση της νύχτας, εάν χρειαστεί, ένας ‘Sayan’ γιατρός θα μπορούσε να ασχοληθεί με μία πληγή από σφαίρα, χωρίς να να γίνει καμία αναφορά στην αστυνομία.
Και, ένας πολιτικός ‘Sayan’; Είναι μάλλον προφανές τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Οι ‘sayanim’ είναι μια ομάδα ατόμων σε ετοιμότητα, που θα σιωπήσουν σχετικά με τις ενέργειές τους, επειδή είναι πιστοί στο “σκοπό” τους, ένα σύστημα στρατολόγησης – χωρίς μεγάλο ρίσκο – που στρατολογεί άτομα από τα εκατομμύρια των Εβραίων που ζουν έξω από το Ισραήλ.
Τέτοια θέματα όμως, κάνουν άλλους να ανατριχιάζουν, ειδικά Άραβες και Μουσουλμάνους. Πράγματι, η αποκάλυψη δεν πέρασε απαρατήρητη σε αραβικές πρωτεύουσες, όμως ούτε ακούστηκε σαν μια τρομερή έκπληξη. Αλλά, πώς αυτό το σκάνδαλο επηρεάζει την εξωτερική πολιτική και την εσωτερική πολιτική της Γαλλίας;
Είναι συμβολικό το ότι ο (πρώην) ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμέρτ βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία αμέσως μετά την αποκάλυψη της ‘Le Figaro’ – δήθεν για να συζητήσει για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και το Παλαιστινιακό ζήτημα. Μετά ο Σαρκοζί πέταξε για το Μαρόκο, την προγονική πατρίδα πολλών από τους Εβραίους της Γαλλίας, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση τους συνδέσμου του με την Μοσάντ. Δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αποκάλυψη πρόκειται να κάνει την Γαλλία ακόμα λιγότερο δημοφιλή στον αραβικό κόσμο από ό, τι είναι ήδη, ειδικά όχι στους επίσημους κύκλους.
«Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο νέος πρόεδρος θα συνεχίσει την εξάλειψη της αντι-ισραηλινής αντίστασης,” είπε ο Sammy Ghozlan, πρόεδρος της Εβραϊκής κοινότητας του Παρισιού, αμέσως μετά την εκλογή του Σαρκοζί. Η Γαλλία είναι η πατρίδα 500.000 Εβραίων, ως επί το πλείστον Σεφαραδιτών Εβραίων που ήρθαν από τη Βόρεια Αφρική και τις χώρες της Μεσογείου.
Ο παππούς του Σαρκοζί, από την πλευρά της μητέρας του, Aron Mallah, κατάγεται από την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και λέγεται ότι έχει ασκήσει σημαντική επιρροή στον εγγονό του. Ακόμη και αν μεγάλωσε ως Ρωμαιοκαθολικός, “ο Σαρκοζί έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην κίνηση της γαλλικής κυβέρνησης να κάνει ό, τι είναι αναγκαίο για να αντιμετωπιστούν οι άνεμοι που απειλούν τη μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα στη Δυτική Ευρώπη», σημείωσε ο David Harris, ο εκτελεστικός διευθυντής της αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής. Ο Σαρκοζί, άλλωστε, ήταν ένα πολιτικό προϊόν της εβραϊκής ελίτ της γειτονιάς του Neuilly-sur-Seine, όπου για καιρό υπηρέτησε ως δήμαρχος.
Η Μουσουλμανική μειονότητα της Γαλλίας ένιωσε κάθε άλλο παρά έκπληξη από τις αποκαλύψεις της ‘Le Figaro’, παρόλο που ορισμένοι μπορεί να έδειξαν δήθεν, απογοήτευση. Άλλοι ήταν πιο ειλικρινείς. “Η Γαλλία δεν διευθύνεται από Γάλλους, αλλά από υπηρέτες της Σιωνιστικής διεθνούς οι οποίοι ελέγχουν την οικονομία», είπε θρηνώντας το ‘Radio Islam’, ισλαμικό ραδιόφωνο με μαχητικές τάσεις.
Όταν ο Σαρκοζί ήταν Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας και μίλησε σκληρά για τους μουσουλμάνους μετανάστες, αποκαλώντας τους ταραξίες, (του Παρισιού το 2005) που ήταν κυρίως μουσουλμάνοι, “αποβράσματα” σε μια ευρέως-κοινοποιημένη συνέντευξη, του ανταπέδωσαν με την ονομασία «”Σαρκοζί, sale juif» (βρώμικε Εβραίε)”. Προφανώς δεν έχασε ξαφνικά την αγάπη της για τον Γάλλο πρόεδρο η ισχυρή μουσουλμανική κοινότητα, της Γαλλίας, των πέντε εκατομμυρίων, η μεγαλύτερη στη Δυτική Ευρώπη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου