Η Αυτονομία ως πλατφόρμα σκέψης και ανάλογης δραστηριότητας υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει δημιουργηθεί ένα πιο γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξή της και κυρίως οι οδοί για την εξωτερίκευσή της στη νεολαία. Είμαστε οργάνωση; Όχι. Και δε νομίζω ποτέ να γίνουμε. Τι είμαστε λοιπόν; Είμαστε αυτοοργανωμένοι. Υπάρχει μεγάλη διαφορά των δύο όρων. Η αυτοοργάνωση είναι μια μορφή οργάνωσης, όμως δίνει τη δυνατότητα σε κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά α) να διαμορφώνει εκείνος το μέσο, τον τρόπο, τη μορφή, τον στόχο, το αποτέλεσμα κάθε δραστηριότητάς του, β) να μην έχει κανενός είδους συμβόλαιο με κάτι που μπορεί να υπάρχει σήμερα, αλλά δεν υπάρχει αύριο, παρά μόνο με τις ιδέες που αυτός εκπροσωπεί και για τις οποίες μάχεται, γ) να κάνει πράξη σε προσωπικό επίπεδο την κατάκτηση της γνώσης, την αυτοκριτική, την αποτίμηση, την αυτοβελτίωση.
Θα μπορούσαμε να έχουμε συστήσει και εμείς έναν "φορέα" (sic), όπως και τόσοι άλλοι επιχειρούν σήμερα, στη βιασύνη τους να μπουν κι εκείνοι στο πολιτικό παιχνίδι, σε θέση παρία ή σε θέση ισχύος. Θα μπορούσαμε να γίνουμε η ουρά ήδη υπαρχουσών δυνάμεων, με το να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε κατά περίπτωση με όλους ή με κάποιους, για να το "παίξουμε" κι εμείς μέρος του χώρου και για να δείξουμε ότι έχουμε μια χ υπόσταση. Θα μπορούσαμε να έχουμε ανθρώπους μας σε θέσεις που θα μπορούσαν να μας δώσουν κάτι καλύτερο και να μας ενισχύσουν, κάνοντάς μας γνωστούς σε περισσότερο κόσμο. Γιατί δεν το κάνουμε;
Η διαφορά με όλους τους υπάρχοντες σχηματισμούς είναι ότι η αφετηρία μας είναι διαφορετική. Σε όσους βιαστούν να πουν ότι η αφετηρία μας είναι η Πατρίδα, θα τους απαντήσουμε με ένα ερώτημα. "Ποια Πατρίδα";
Η αφετηρία μας είναι η εκ θεμελίων καταστροφή του σάπιου οικοδομήματος της εν Ελλάδι δημοκρατίας, ενός καθεστώτος που καταπιέζει τους πολίτες καθημερινά, μιας δικτατορίας που πρόσφατα επιβάλλεται με τη συναίνεση και των "Πατριωτών". Πάγια θέση μας είναι πως η αξιοπρέπεια της Πατρίδας μας επιβάλλει τη δημιουργία αποσταθεροποιητικού κλίματος στο εσωτερικό της, με άμεσο στόχο την άμεση απομάκρυνση των πολιτικών από τα πράγματα, αλλά και όλου του συστήματος γύρω από αυτούς. Κάθε εξουσία που επιβάλλεται στους πολίτες κατά τα σημερινά πρότυπα, κάθε τεχνητή ιεραρχία στο όνομα της οποίας επιβάλλονται ανελεύθερα μέτρα, πρέπει να απορριφθεί ως καταπιεστική, ως εργαλείο της κυβέρνησης και του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.
Ποια είναι λοιπόν η αφετηρία μας, η θέασή μας σχετικά με το σήμερα; Με απλά λόγια: Το σύστημα ή θα πέσει ή θα συντηρηθεί. Με τις υπάρχουσες συνθήκες, οποιαδήποτε συμμετοχή στις "εργασίες του συστήματος", περιθωριοποιεί τη φωνή μας, μας απομονώνει και μας αποδυναμώνει. Χρειαζόμαστε Ψυχές Ελεύθερες, φωνές αληθινά αντισυστημικές, σκέψεις αμόλυντες από τη σαπίλα και τους αριβισμούς του παρελθόντος, νέα κατεύθυνση. Το σύστημα δεν "πέφτει" από μέσα. Το σύστημα είναι πανίσχυρο, και όσοι επικαλούνται αυτό το επιχείρημα ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι σε θέση όχι να ανατρέψουν κάτι, αλλά έστω να επηρεάσουν στο ελάχιστο τις εξελίξεις.
Εμείς θα σας πούμε ότι σήμερα μπορούμε να διαμορφώσουμε μια άλλου τύπου πολιτική. Μια πολιτική μακρυά από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Η πολιτική δράση δεν είναι όπως παλιά. Σήμερα άνθρωποι με κοινά οράματα όχι μόνο μπορούν να συγκροτούν τις δικές τους ομάδες... Θα εκπλαγείτε αν σε λίγα χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι θα αναζητούν τη δική τους κοινωνία, θα δημιουργούν τη δική τους κολλεκτίβα, τις δικές τους δομές, παράλληλα με τις σύγχρονες δυστοπικές κοινωνίες. Είναι απομόνωση αυτό; Όχι. Αυτό είναι Ελευθερία.
Το σύνθημα το οποίο έχουμε και περικλείει την οπτική μας για το μέλλον είναι αυτό της "παράλληλης καθημερινότητας". Προσπαθούμε να οδηγήσουμε τα πράγματα εκεί που ουσιαστικά μπορούμε να παρέμβουμε, δημιουργώντας τις λύσεις εμείς, σε μια σειρά από "ρουτίνες" αλλά και ανάγκες. Μπορούμε να λειτουργούμε τις δικές μας ζωές, τη δική μας σκέψη και δραστηριότητα, παράλληλα με αυτήν που επιβάλλει ο σύγχρονος κόσμος; Μπορούμε μέσα στο καταστροφικό σήμερα να επαναπροσδιορίσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις ηθικές αξίες και αρχές, να πολεμήσουμε τις μονολιθικές αντιλήψεις της ανοχής στο υπάρχον σκηνικό, να αντικαταστήσουμε την ασφυκτική ιεραρχία του κράτους και του καπιταλισμού με ένα βιώσιμο τοπικιστικό μοντέλο;
Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα σε κάποια χρόνια θα έχει την τύχη χωρών που μετατράπηκαν σε άμορφες μάζες, σε έθνη που στην ουσία δεν είναι έθνη, είναι μείγματα ανθρώπων χωρίς ταυτότητα, χωρίς κουλτούρα, χωρίς αξιακούς κώδικες. Οι εξελίξεις είναι περισσότερο ραγδαίες απ' όσο θα περιμέναμε και δυστυχώς δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλη αδράνεια. Βοηθήστε μας, βοηθήστε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας, να μην είναι το αύριο το ίδιο και χειρότερα καταστροφικό με το σήμερα. Πολεμήστε, καταστρέψτε και χτίστε ξανά απ΄την αρχή. Δεν είστε μόνοι. Είμαστε πολλοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου