Πανηγυρίζει και η Πλατφόρμα των προδοτών του ΝΑΙ!

Στο άρθρο αναλύω πως την μεγάλη χαρά από την επιτυχία της επιβεβαιωμένης πλέον δυνατότητας εξόρυξης φυσικού αερίου, αμαυρώνει η πλατφόρμα του ΝΑΙ στον ανανικό συνεταιρισμό του 2004 ο οποίος ακύρωνε κάθε δυνατότητα και η οποία σήμερα βλέπει δικαίωση και πανηγυρίζει με όσους για χρόνια χλεύαζε.

Χαιρετισμούς,

Κώστας Μαυρίδης

Ο κυπριακός ενεργειακός πλούτος αποτελεί άλλη μια δικαίωση της απόρριψης του Σχ. Ανάν που «φρόντιζε» την αντικατάσταση του Κυπριακού Κράτους με τον ανανικό συνεταιρισμό όπου Τουρκία-Αγγλία μπορούσαν πλέον να ελέγξουν το παιγνίδι. Όταν λοιπόν διάφοροι επιδιώκουν σήμερα δάφνες για την επιτυχία, καλό είναι να υπενθυμίσουμε τη στάση τους στην κρίσιμη ώρα το 2004, όσο και μετά. Το 2004 είχαμε πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη της συνωμοσίας με στόχο τον υποθαλάσσιο πλούτο μέσω του Σχ. Ανάν (με τις 10,000 σελίδες). Πριν και μετά το δημοψήφισμα, με παρεμβάσεις υποδείκνυα εκείνο που όφειλαν να πράξουν οι επαγγελματίες της πολιτικής. Αναφέρω μερικούς τίτλους άρθρων μου: «Ο πλούτος της Κύπρου παραδίνεται», «Γνωστό και Άγνωστο Μέρος του Σχεδίου Ανάν», «Μια γνωστή-άγνωστη Αγγλοτουρκική Συνομωσία». Επειδή στην πολιτική αξιολογείται η ευθυκρισία και η διορατικότητα την κρίσιμη ώρα των εξελίξεων, ποια θέση είχαν όσοι σήμερα (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι) διαγκωνίζονται ενόψει προεδρικών; Κάποιοι λούφαξαν. Άλλοι μας χλεύαζαν.

Το αδιανόητο είναι που η πλατφόρμα του ΝΑΙ του 2004, σήμερα πανηγυρίζει, βλέπει δικαίωση και δίνει μαθήματα διαχείρισης για το φυσικό αέριο! Δύο περιπτώσεις βγάζουν μάτι. Σε κομματική ανακοίνωση υποδεικνύεται ότι δικαιώνονται οι θέσεις αυτών «που είχαν προωθήσει, διαχρονικά, την υπόθεση της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων και αναδεικνύει τη στρατηγική σημασία των συμφωνιών οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής μας Ζώνης». Μόνο που η ανακοίνωση είναι του ΔΗΣΥ του οποίου ο αρχηγός στήριζε παθιασμένα το σχέδιο Ανάν το οποίο ακύρωνε ουσιαστικά κάθε δυνατότητα εξόρυξης φυσικού αερίου, όσο και την μοναδική ως τότε συμφωνία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Κύπρου-Αιγύπτου κατόπιν τουρκικής απαίτησης. Επιπλέον, ο ίδιος ζητούσε επαναφορά του Σχεδίου Ανάν σε νέο δημοψήφισμα και επέμενε (μαζί με Ερντογάν και Νταβούτογλου) ως πρόσφατα ότι η Τουρκία έχει εγγυητικά δικαιώματα σ΄ όλη την Κύπρο, προφανώς και στην ΑΟΖ μας.

 

Η άλλη περίπτωση είναι της κ. Πρ. Αντωνιάδου, σημερινής αρμόδιας Υπουργού ενέργειας, που το 2004 στήριζε με απαράμιλλο πάθος τον ανανικό συνεταιρισμό χωρίς λέξη για τον ενεργειακό πλούτο. Μετά το δημοψήφισμα, σε έκδοση (2008 με χρηματοδότηση του PRIO) προτείνει συνεργασία με την Τουρκία στον ενεργειακό τομέα. Η ευκαιρία αιώνων που ο λαός διέσωσε και η σημερινή Κυβέρνηση συγκυριακά διαχειρίζεται δεν μπορεί να αφεθεί σε εκείνους που βρέθηκαν στο λάθος μέρος της Ιστορίας το 2004 και έκτοτε ονειρεύονται «συνεργασία» χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία επιδιώκει να μας υποτάξει στο άρμα της σε βάθος χρόνου. Εκείνο όμως που αποτελεί ξεπεσμό είναι που στην εν λόγω έκδοση (την οποία διαβάζουν και ξένοι), αποκαλείται η Κυπριακή Δημοκρατία ως «το νότιο μέρος της Κύπρου» και τα «κρατικά» όργανα του κατοχικού καθεστώτος χωρίς καν εισαγωγικά τα οποία και ευχαριστούν για την συνεργασία. Για παράδειγμα, η Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας αποδίδεται στο νότο και ανάλογη υπηρεσία του κατοχικού καθεστώτος αποδίδεται ως Κρατική Υπηρεσία του βορρά. Αυτά από Υπουργό της Κυπριακής Δημοκρατίας αρμόδια σε θέματα ενέργειας που εκ καθήκοντος οφείλει να προασπίζεται την κυριαρχία και τη νομιμότητα του κράτους.

Πρόσφατα, τουρκικά δημοσιεύματα που έφεραν την Ε/κ πλευρά να προτείνει συνεργασία στην Τουρκία σε θέματα ενέργειας χαρακτηρίστηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ανοησίες, πράγμα που ικανοποίησε κάθε καλόπιστο παρατηρητή. Άλλωστε, αρκετές φορές τα τουρκικά ΜΜΕ λειτουργούν κατ΄εντολήν στήνοντας παιγνίδια εναντίον μας. Ωστόσο, τα όσα γράφτηκαν στην Τουρκία και χαρακτηρίστηκαν ανοησίες δεν διαφέρουν επί της ουσίας από το «όνειρο» της κ. Πρ. Αντωνιάδου. Επομένως, αν θέλουμε ενότητα, η ευκαιρία αιώνων για αξιοποίηση του ενεργειακού μας πλούτου που ο λαός διέσωσε, απαιτεί ανάλογη υπεύθυνη διαχείριση. Το να αφήνεται στην περιορισμένη μειοψηφία της πλατφόρμας του ΝΑΙ και να παραμερίζεται η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας που διαφωνεί, είναι άκρως επικίνδυνο για να «σαμποτάρει» ένα τέτοιο επίτευγμα. Αν όντως θέλουμε ενότητα.

Κώστας Μαυρίδης
mavrides@ucy.ac.cy