ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

«ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ». ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΒΟΛΑ

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ, ΕΝΩ ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΖΟΥΝ ΤΡΟΧΕΙΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ. ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΚΜΑΙΟΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΗΝ ΣΙΧΑΜΑΡΑ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΨΥΧΡΑΙΜΟΙ ΚΑΙ ΑΚΛΟΝΗΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ».

Α.Ρ.

Ο τρέχων «πολιτισμός» της Δύσης οφείλει να υποστεί μια θεμελιώδη αναμόρφωση, χωρίς την οποία είναι καταδικασμένος αργά ή γρήγορα να καταρρεύσει. Αυτός ο «πολιτισμός» έχει ολοκληρώσει την πληρέστερη διαστροφή κάθε λογικής τάξης πραγμάτων. Μέσα στο βασίλειο της ύλης, του χρυσού, της μηχανής, του αριθμού, δεν υπάρχει πλέον ούτε πνεύμα, ούτε ελευθερία, ούτε φως.

Η Δύση έχει χάσει την αίσθηση της διοίκησης και της υπακοής. Έχει χάσει την αίσθηση της Δράσης και της Ενατένισης. Έχει χάσει την αίσθηση της ιεραρχίας, της πνευματικής δύναμης, των θεανθρώπων. Δεν γνωρίζει πλέον την φύση.

Η Δύση δεν γνωρίζει πλέον την φύση. Δεν αποτελεί για τον Δυτικό άνθρωπο ένα ζωντανό σώμα φτιαγμένο από σύμβολα, Θεούς και τελετουργικές χειρονομίες. Δεν είναι ένας υπέροχος «Κόσμος», στον οποίον ο άνθρωπος κινείται ελεύθερα, ως ένας μικρόκοσμος μέσα στο μακρόκοσμο. Αντιθέτως, έχει αποσυντεθεί σε μιαν αδιαφανή και θανατηφόρο εξωτερικότητα, το μυστήριο της οποίας επιδιώκουν να αγνοήσουν βέβηλες επιστήμες, με τη βοήθεια των ασήμαντων νόμων τους και των μικροπρεπών υποθέσεών τους.

2012: ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ

Βοσκοί στην μάνδρα της πολιτείας

                      Οι λύκοι! Οι λύκοι!

Στα όπλα Ακρίτες! Μακρυά οι φαύλοι

                      και περιττοί

καλαμαράδες και δημοσκόποι

                     και μπολσεβίκοι

Για άδεια λόγια και για του

                     ολέθρου τα έργα βαλτοί


Τελευταία μέρα του 2011 σήμερα. Ενός χρόνου που έφερε θλίψη στη πατρίδα μας με το έγκλημα στο Βασιλικό , ένας χρόνος που πρόσθεσε νέες υποχωρήσεις στο εθνικό θέμα της αγγλο-τουρκικής κατοχής, υποχωρήσεις που ανοίγουν μια δυσοίωνη προοπτική και δρομολογούν επικίνδυνες εξελίξεις. Σε αυτή τη πορεία του ενδοτισμού προστέθηκε και η εξεύρεση του φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ , που όλα δείχνουν πως θα χρησιμοποιηθεί από το ενδοτικό πολιτικό κατεστημένο , ως κίνητρο για επιβολή της απεχθούς λύσης-διάλυσης της κυπριακής δημοκρατίας και μετάβασης στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία που θα δρομολογήσει την μαζική και ανεξέλεγκτη εξάπλωση των τούρκων σε ολόκληρη την Κύπρο.

Στο τομέα της οικονομίας , το πολιτικό κατεστημένο, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης , οδήγησε το τόπο στα όρια της χρεοκοπίας , στηρίζοντας τα ολιγαρχικά συμφέροντα και το τέρας του δημοσίου και των ημικρατικών οργανισμών εις βάρος της οικονομίας της κοινωνίας και της παραγωγικής βάσης. Τα μέτρα που λήφθηκαν για να «σώσουν» την οικονομία είναι βέβαιο πως θα οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση , σε αύξηση της ανεργίας και κατάρρευση της μικρής και μεσαίας επιχείρησης. Η ανάγκη του δανεισμού του κράτους από διεθνείς τοκογλύφους θα αυξηθεί και το χρέος θα φορτωθεί στις πλάτες του λαού και της κάτισχνης παραγωγής . Σε αυτή την οικονομική κατρακύλα το πολιτικό κατεστημένο θα ταΐζει το λαό με κουτόχορτο , δηλαδή με τη προσδοκία του πλούτου που θα προκύψει από την εξόρυξη του φυσικού αερίου. Ο λαός θα υποστεί ένα ανελέητο σφυροκόπημα αισχρής προπαγάνδας για να αντέξει τη πείνα του και το βάρος του χρέους .

Τα δεδομένα αυτά προδικάζουν την κατιούσα πορεία του ερχόμενου χρόνου. Τόσο στο εθνικό θέμα όσο και στο οικονομικό , θα έχουμε δραματικές εξελίξεις . Άκρως αρνητικό στοιχείο στις εξελίξεις θα είναι επίσης η ελλειπής άμυνα μας , απόρροια μιας συνεχούς απομάκρυνσης από τον εθνικό κορμό . Εάν δεν αναβιώσει και ενισχυθεί το ενιαίο αμυντικό δόγμα το ταχύτερο δυνατό, τότε η ασφάλεια της Κύπρου θα παραδοθεί στις αγγλικές βάσεις και το Ισραήλ με τραγικές συνέπειες για το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού.

Ενώπιον αυτών των δεδομένων και των εντελεχών καταστροφικών εξελίξεων τους , οι εθνικιστικές εθνικοκοινωνικές δυνάμεις θα βρίσκονται στη πρώτη γραμμή του αγώνα για να κτυπήσουν τη προδοσία και να δείξουν το δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας , της αλλαγής και της απελευθέρωσης.

Σαν σήμερα το 1956 έπεφτε από σφαίρες τούρκων και προδοτών ο συμπολεμιστής του Αυξεντίου ,ήρωας Μιχαήλ Γεωργάλλας ψελλίζοντας μέσα στην ύστατη πνοή του «μάστρε μου πεθαίνω , ζήτω η Ελλάς!»

Με αυτή τη παρακαταθήκη θα σταθούμε απέναντι σας , τούρκοι και προδότες , για να ανακόψουμε τα σχέδια σας.

Εύχομαι το 2012 να είναι μια χρονιά πυρφόρων αγώνων.

Λουκάς Σταύρου

31 Δεκεμβρίου 1956. ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΩΡΓΑΛΛΑΣ: "Μάστρε μου πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς!"

Το 1935, στο κατεχόμενο σήμερα χωριό Μαραθόβουνο, γεννήθηκε ο Μιχαήλ (Μάκης) Γεωργάλλας. Στις 31 Δεκεμβρίου 1956 ο 21χρονος Μάκης ξεψυχούσε με το όνομα της Μάνας Ελλάδας στα χείλη…

Φοιτούσε ακόμη στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, όταν πρωτοστατούσε σε μαχητικές διαδηλώσεις κατά των αποικιοκρατών. Δεν μπορούσε η ελληνική του ψυχή να δεχτεί πως η Κύπρος ήταν σκλαβωμένη. Σε κάθε χριστιανική και εθνική κίνηση μέσα ήταν κι ο Μάκης. Συνελήφθηκε και κλείστηκε στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς. Μα πώς μπορούσε να χωρέσει η ελεύθερη ψυχή του στις φυλακές εκείνες; Με μεγάλη τόλμη πέτυχε να δραπετεύσει στις 13 Σεπτεμβρίου 1956 και να καταφύγει στα βουνά. Αμέσως μετά, κατάφερε να ενωθεί με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, τρεις μήνες αργότερα.

Ο Αρχηγός Γρίβας, χαρακτηρίζει τον Γεωργάλλα «γενναίο παλικάρι, αγνός και ενθουσιώδης αγωνιστής, όστις, μολονότι λαμπρού ήθους και εξαιρέτου επιδόσεως, απεβλήθη, ως μη ώφειλε, του Σχολείου, εις το οποίο εφοίτα, λόγω της ζωηρής συμμετοχής τους εις τας μαθητικάς πατριωτικάς εκδηλώσεις».

Η ομάδα του Αυξεντίου καταδιωκόταν από τους Άγγλους και μετακινείτο συνεχώς. Το βράδυ της 30ης προς 31 Δεκεμβρίου 1956 βρισκόταν στο χωριό Ζωοπηγή της επαρχίας Λεμεσού, στο σπίτι του Μηνά Κωνσταντίνου. Το πρωί της 30ης Δεκεμβρίου είχαν φτάσει στο χωριό Εγγλέζοι και διενήργησαν έρευνες άνευ αποτελέσματος. Γύρω όμως στα μεσάνυχτα, κατέφθασε ιδιωτικό ταξί και σταμάτησε έξω από το σπίτι του Μηνά, 20 περίπου μέτρα από την κρύπτη των ανταρτών. Οι επιβαίνοντες άρχισαν να χτυπούν τη θύρα του σπιτιού. Ο Αυξεντίου, νομίζοντας ότι ήταν μαντατοφόροι της ΕΟΚΑ, έστειλε τον Μηνά να ανοίξει. Ανοίγοντας βρέθηκε αντιμέτωπος με 5 πάνοπλα άτομα. 2 Τούρκους και 3 αργυρώνητους προδότες στην υπηρεσία των Άγγλων. Αυτοί ήταν οι Ανδρέας Φοινιώτης, Τσούκας και Λιμνιάτης. Κάποιος απ΄ αυτούς πλησίασε τον Μηνά και του είπε δήθεν εμπιστευτικά να ειδοποιήσει αμέσως τους αντάρτες που ήταν στο χωρίο να φύγουν, γιατί σε 10 λεπτά θα κατέφθανε στρατός. Ο Μηνάς αντελήφθη το τέχνασμα και έτσι άρχισε να προσποιείται άγνοια.

Οι 5 πράκτορες των Άγγλων αφού κατάλαβαν ότι δεν ήταν δυνατόν να πετύχουν κάτι με το καλό, άρχισαν να απειλούν το Μηνά για να τους αποκαλύψει που βρίσκονταν όπλα και βόμβες. Όταν άρχισαν να γίνονται πολύ απειλητικοί, ο Μηνάς, για να ειδοποιήσει την ομάδα των ανταρτών, που βρίσκονταν στην παρακείμενη οικία άρχισε να φωνάζει ζητώντας βοήθεια. Ο Αυξεντίου, ο οποίος άκουσε τις φωνές, αποφάσισε να τον απαγκιστρώσει από τους πράκτορες των Άγγλων για να τον σώσει, γιατί ο Μηνάς Κωνσταντίνου ήταν άριστο στέλεχος της ΕΟΚΑ και επιπλέον, γνώριζε πολλά μυστικά της Οργάνωσης. Έτσι ο Αυξεντίου και ο Γεωργάλλας, οπλισμένοι με Τόμιγκαν, προχώρησαν προς τους 5 πράκτορες και όταν έφτασαν σε απόσταση 15 μέτρων ήταν έτοιμοι να πυροβολήσουν. Όμως, ο Μηνάς βρισκόταν στο βαλλιστικό πεδίο τους… Περίμεναν λίγο να μετακινηθεί ο Μηνάς. Οι πράκτορες των Άγγλων όμως, αντιλήφθηκαν τους 2 αντάρτες και όταν μετακινήθηκε ο Μηνάς, ακούστηκε μια ριπή και ο Γεωργάλλας έπεσε πληγωμένος βαριά. Αυτός που πυροβόλησε ήταν ο Τούρκος. Αμέσως ο Αυξεντίου ανταπέδωσε τα πυρά προς το μέρος που φάνηκε η λάμψη και το εχθρικό αυτόματο σίγησε, αφού είχε σκοτωθεί ο κάτοχός του.

Για μερικά λεπτά έγινε ανταλλαγή πυρών αλλά οι πράκτορες των Εγγλέζων κατάφεραν να διαφύγουν μπαίνοντας στο ταξί. Ο Γεωργάλλας τραυματισμένος βαριά, σύρθηκε σιγά σιγά και χάραξε μια γραμμή με το αίμα του, από το γεφύρι του χωριού, όπου τραυματίσθηκε, μέχρι το σπίτι του Μηνά.

Πριν πεθάνει, ο Αυξεντίου έτρεξε κι αγκάλιασε το Μάκη. Ο νεαρός ήρωας κατάφερε να ψελλίσει: «Μάστρε μου πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς».

Βιαστικά η ομάδα του Αυξεντίου έθαψε τον ήρωα στο νεκροταφείο του χωριού. Ήταν ακόμη άγρια μεσάνυχτα, όταν έφεραν κρυφά τον ιερέα του χωριού να τελέσει την κηδεία. Η αντάρτικη ομάδα που αποτελείτο από 6 άτομα ετοιμαζόταν τώρα να φύγει από το χωριό, γιατί αναμενόταν η άφιξη ισχυρής δύναμης Εγγλέζικων στρατευμάτων. Έπρεπε τα παλικάρια να φύγουν προτού έλθουν βρετανικές ενισχύσεις. Μέσα στο σκοτάδι εξαφανίστηκαν οι αντάρτες στη βουνοκορφή Παπούτσα.

Λίγο αργότερα αγγλικές δυνάμεις έφτασαν στο χωριό. Βρήκαν μόνο το νιόσκαφτο τάφο του νεαρού ήρωα με το άψυχο κορμί του να κείται σ’ αυτόν.

Στην άκρη του χωριού Ζωοπηγή, κοντά στο γεφύρι του κύριου δρόμου, εκεί που ξεψύχησε ο Μάκης Γεωργάλλας, ένα μνημείο στέκεται σήμερα για να θυμίζει σε όλους μας τη θυσία του ήρωα. Όταν κάποια μέρα περάσεις από εκεί, αγαπητέ αναγνώστη, κάνε μια σύντομη στάση και κατέβα από το αυτοκίνητο. Κοίταξε το μνημείο και βάλε το σταυρό σου. Ιερός είναι ο τόπος εκείνος και κάθε τόπος όπου έδωσαν τη ζωή τους οι νέοι της Κύπρου.

Νέοι, με ψυχή από καθαρό ατόφιο ελληνικό χρυσάφι! Νέοι, που τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς βρίσκονταν αγκαλιά με τα όπλα τους αντί με τους συγγενείς.

Νέοι, με ιδανικά και με ακλόνητη πίστη στην Ελλάδα και στην Ένωση.

Δόξα και Τιμή στους αγωνιστές της ΕΟΚΑ.

Δόξα και τιμή στους αθάνατους ήρωές μας!

πηγή

Πανηγυρίζει και η Πλατφόρμα των προδοτών του ΝΑΙ!

Στο άρθρο αναλύω πως την μεγάλη χαρά από την επιτυχία της επιβεβαιωμένης πλέον δυνατότητας εξόρυξης φυσικού αερίου, αμαυρώνει η πλατφόρμα του ΝΑΙ στον ανανικό συνεταιρισμό του 2004 ο οποίος ακύρωνε κάθε δυνατότητα και η οποία σήμερα βλέπει δικαίωση και πανηγυρίζει με όσους για χρόνια χλεύαζε.

Χαιρετισμούς,

Κώστας Μαυρίδης

Ο κυπριακός ενεργειακός πλούτος αποτελεί άλλη μια δικαίωση της απόρριψης του Σχ. Ανάν που «φρόντιζε» την αντικατάσταση του Κυπριακού Κράτους με τον ανανικό συνεταιρισμό όπου Τουρκία-Αγγλία μπορούσαν πλέον να ελέγξουν το παιγνίδι. Όταν λοιπόν διάφοροι επιδιώκουν σήμερα δάφνες για την επιτυχία, καλό είναι να υπενθυμίσουμε τη στάση τους στην κρίσιμη ώρα το 2004, όσο και μετά. Το 2004 είχαμε πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη της συνωμοσίας με στόχο τον υποθαλάσσιο πλούτο μέσω του Σχ. Ανάν (με τις 10,000 σελίδες). Πριν και μετά το δημοψήφισμα, με παρεμβάσεις υποδείκνυα εκείνο που όφειλαν να πράξουν οι επαγγελματίες της πολιτικής. Αναφέρω μερικούς τίτλους άρθρων μου: «Ο πλούτος της Κύπρου παραδίνεται», «Γνωστό και Άγνωστο Μέρος του Σχεδίου Ανάν», «Μια γνωστή-άγνωστη Αγγλοτουρκική Συνομωσία». Επειδή στην πολιτική αξιολογείται η ευθυκρισία και η διορατικότητα την κρίσιμη ώρα των εξελίξεων, ποια θέση είχαν όσοι σήμερα (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι) διαγκωνίζονται ενόψει προεδρικών; Κάποιοι λούφαξαν. Άλλοι μας χλεύαζαν.

Το αδιανόητο είναι που η πλατφόρμα του ΝΑΙ του 2004, σήμερα πανηγυρίζει, βλέπει δικαίωση και δίνει μαθήματα διαχείρισης για το φυσικό αέριο! Δύο περιπτώσεις βγάζουν μάτι. Σε κομματική ανακοίνωση υποδεικνύεται ότι δικαιώνονται οι θέσεις αυτών «που είχαν προωθήσει, διαχρονικά, την υπόθεση της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων και αναδεικνύει τη στρατηγική σημασία των συμφωνιών οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής μας Ζώνης». Μόνο που η ανακοίνωση είναι του ΔΗΣΥ του οποίου ο αρχηγός στήριζε παθιασμένα το σχέδιο Ανάν το οποίο ακύρωνε ουσιαστικά κάθε δυνατότητα εξόρυξης φυσικού αερίου, όσο και την μοναδική ως τότε συμφωνία Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Κύπρου-Αιγύπτου κατόπιν τουρκικής απαίτησης. Επιπλέον, ο ίδιος ζητούσε επαναφορά του Σχεδίου Ανάν σε νέο δημοψήφισμα και επέμενε (μαζί με Ερντογάν και Νταβούτογλου) ως πρόσφατα ότι η Τουρκία έχει εγγυητικά δικαιώματα σ΄ όλη την Κύπρο, προφανώς και στην ΑΟΖ μας.

 

Ο Κοινοτισμός απέναντι στον Φιλελευθερισμό και τον Μαρξισμό

Κάθε άνθρωπος είναι μεν άτομο,

όχι όμως και ατομικό ον"

(Johannes Rehmke)

Σύμφωνα με τον Otto Dietrich, οι υλιστικές ιδεολογίες επάνω στις οποίες βασίστηκε ο σύγχρονος κόσμος, έχουν κοινή αφετηρία και κοινό προσανατολισμό. Το άτομο, το οποίο είναι το μέτρο όλων των πραγμάτων. Ο άνθρωπος ως άτομο είναι η αφετηρία και ο τελικός σκοπός της φιλοσοφίας τους. Κατά τον ίδιο, η κρίση του σύγχρονου κόσμου που βιώνουμε σήμερα, είναι η κρίση του Ατομικισμού και αναγκαστικά η κρίση της Ατομικιστικής Φιλοσοφίας. "Και όπως η ίδια η ζωή, δημιουργεί νέους προσανατολισμούς, απομακρύνεται από τη θεοποίηση του ατόμου και ωθείται προς την Κοινότητα...") Ο Otto Dietrich γράφει μεταξύ άλλων για τον ατομικισμό: "Η ατομικιστική σκέψη έχει σαν βάση τη συνείδηση του ατόμου ως του μοναδικού πραγματικού γεγονότος που είναι δεδομένο και αυτήν θεωρεί κυρίαρχη στον κόσμο. [...] Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο όχι σαν ον ατομικό, αλλά σαν μέλος μίας Κοινότητας (Gemeinschaft). Ο άνθρωπος σε όλες τις πράξεις του είναι ον ομαδικό και μόνο ως τέτοιο μπορεί να νοηθεί.

Η Φιλοσοφία της Κοινότητος

Εννοιολογικά, ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από το ότι ζει σε Κοινότητα με τους άλλους και η ζωή του εκτυλίσσεται μόνο μέσα στους κόλπους της Κοινότητος. Κοινότητα είναι η έννοια στην οποίαν υπάγεται ολόκληρη η Ιστορία της Ανθρωπότητας, είναι ο -μαθηματικός, θα λέγαμε- τύπος με τον οποίον κυλά η ζωή του ανθρώπου από την ώρα που γεννιέται ως την ώρα που πεθαίνει, και χωρίς τον οποίον αυτή δεν θα είχε νόημα. Τα πραγματικά δεδομένα που βρίσκουμε στον κόσμο δεν είναι άτομα - άνθρωποι, αλλά φυλές, λαοί, έθνη. Ο άνθρωπος ως άτομο είναι δυνατόν να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας των Φυσικών Επιστημών. Αντικείμενο γνώσης όμως, των Πνευματικών Επιστημών είναι μόνον ως μέλος μίας Κοινότητος μέσα στην οποίαν η ζωή του γίνεται πράξη και αναπτύσσεται πρακτικά.

[...] Στη θέση της ατομικιστικής σκέψης πρέπει να τοποθετηθεί η καθολική, η οποία απορρέει από τη συνείδηση της Κοινότητος, και στη θέση της μηχανικής εικόνας του κόσμου, η καθολική -ή αλλιώς, οργανική- εικόνα του.

[...] κάτω από αυτήν τη νέα θεμελίωση της σκέψεως , η οποία στηρίζεται στη συνείδηση της Κοινότητος θεωρούμενη, τελικά, ως ένα βιολογικά καθορισμένο γεγονός, υποτάσσονται εννοιολογικά τα ισχυρά κοσμοθεωρητικά και επαναστατικά συμβάντα των ημερών μας." Στον 21ο αιώνα το πραγματικά κοσμοϊστορικό γεγονός θα είναι η κατάρρευση των ιδεολογιών των περασμένων αιώνων και η εγκατάλειψη όλων των όρων και εννοιών τους. Πρόκειται για ιδεολογίες που έκαναν τον ιστορικό τους κύκλο, σημάδεψαν την ανθρωπότητα και πλέον αμφισβητούνται μαζί με την φιλοσοφική σκέψη που τις γέννησε. Στην εποχή που εισερχόμαστε, θα πρέπει να εργαστούμε προς την κατεύθυνση μίας μεγάλης - ιστορικής στροφής της ανεπτυγμένης ανθρωπότητος. Προς την αυγή μίας πραγματικής επαναστατικής ιδεολογίας του Κοινοτισμού και της Οργανικής κοινωνίας. Μετάβαση δηλαδή από την ατομική κοσμοθεώρηση σε μία συλλογική βιοθεωρία που θα δημιουργήσει και δυναμική αειφόρου ανάπτυξης.

πηγή: Antistasi.info

Η Δημοκρατία είναι το πρόβλημα: ας γνωρίσουμε μερικούς χαρισματικούς ανθρώπους τους οποίους ανέδειξε «αξιοκρατικά» η Δημοκρατία «μας».

Στο κράτος αυτό της «Ελληνικής» Δημοκρατίας υπάρχουν κάποιοι χαρισματικοί άνθρωποι. Ας τους γνωρίσουμε…

Περίπτωση πρώτη:

Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής του, όπου και διαμένει, επειδή έχει αποκτήσει ξένη (Κολομβιανή) υπηκοότητα;

1. Απελαύνεται από την χώρα.

2. Φυλακίζεται.

3. Του στερούνται τα πολιτικά του δικαιώματα.

4. Πληρώνει βαρύ χρηματικό πρόστιμο.

5. Πληρώνει 14.000 δρχ. στη χώρα αυτή και…. Γίνεται Πρόεδρος Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Αθηνών, Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας (1982-1985), Διοικητής Εμπορικής Τράπεζας (1981-1982), Πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (1979-1981), διευθυντής του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών (2001 έως σήμερα ).

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Κώστας Βαΐτσης.

Άλλη περίπτωση:

Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής και διαμονής του;

1. Στιγματίζεται ως φυγόστρατος.

2. Δεν του επιτρέπεται να εργαστεί στο δημόσιο.

3. Δεν του επιτρέπεται η κατοχή όπλου.

4. Πληρώνει για να μην υπηρετήσει 29.000δρχ και… Γίνεται ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΗΣ και έχει υπό τις εντολές του ολόκληρο το στράτευμα, προχωρεί σε συμφωνίες αγορών πολεμικού υλικού πολλών εκατομμυρίων Ευρώ, την ώρα που εάν του δώσουν ένα G3, θα το πιάσει από την κάννη!

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Άκης Τσοχατζόπουλος.

Ουκρανία - Η επανάστασή μας θα γίνει!

Θέλουμε να σας πούμε για τρείς Εθνικιστές από την Ουκρανία, από την πόλη Μελιτόπολη. Οι σύντροφοί μας «πέταξαν γάντι» στο «κράτος» και στους κατασταλτικούς οργάνους του.

Όπως αναφέρουν και τα τοπικά ΜΜΕ, τον Μαΐο του 2011 έβαλαν φωτιά σε ένα κρησφύγετο διαφθοράς με την επωνυμία «Περιφερειακό Δικαστήριο της Μελιτόπολης» και στις 19 Σεπτεμβρίου άναψε σαν λαμπρατζιά του Πάσχα το μπουρντέλο των παρασίτων που λέγετε «Περιφερειακή Εισαγγελεία της Μελιτόπολης».

Μετά από μερικές μέρες η «αστυνομία» κατάφερε να συλλάβει τους αγωνιστές οι οποίοι δεν έκρυψαν τους λόγους των πράξεών τους: διαμαρτυρία ενάντια στο κράτος στο πρόσωπο των αστυνομικών και δικαστικών οργάνων του και της εγκληματικότητας των κρατούντων και των μεταναστών, τους οποίους συγκαλύπτουν τα εν λόγω όργανα.

Όλοι όσοι αγαπούν την Ουκρανία και τον Ουκρανικό Έθνος, αλλά μισούν αυτό το κράτος πρέπει να θυμούνται τους αγωνιστές αδελφούς μας και πρέπει να τους στηρίξουν ηθικά αλλά και οικονομικά.

Η επανάστασή μας θα γίνει!

Ζήτω η Νίκη!

Δίκτυο Αυτόνομων - Ουκρανία

Τα έθιμα του τόπου μας: Κοτσαμάνια ή Μωμόγεροι

Από τα ήθη και έθιμα των Ποντίων και από τον λαϊκό τους πολιτισμό, ιδιαίτερο εθνογραφικό και δραματολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το λαϊκό παραδοσιακό θέατρο, οι "Μωμόγεροι" ή «(Γ)Κοτσαμάνια». Το θέατρο αυτό έχει ρίζες παλιές, προχριστιανικές. Έχει την καταγωγή του στην πρώτη περίοδο της δημιουργίας του λαϊκού θεάτρου, ο δε πρωταγωνιστής του δρώμενου, ο Μωμόγερος, παριστά τον γνήσιο πρωταγωνιστή της πρώτης μορφής του αρχέγονου θεάτρου. Η ετυμολογία της λέξης «Μωμόγερος», προέρχεται από τη λέξη «Μώμος» και «γέρος». Ο «Μώμος», Θεός των αρχαίων Ελλήνων, ήταν γιος του Ύπνου και της Νύχτας, προσωποποίηση της χλεύης και της κατακρίσεως. Η σύνθετη λέξη σχηματίστηκε κανονικά και σημαίνει «σκωπτικοί γέροι». Το δεύτερο συνθετικό «γέροι», είναι το κλασικό όνομα για τους μασκαρεμένους, σε ανάλογα ελληνικά δρώμενα.

πηγή: http://www.neapatrida.gr/ 

Antonio Vivaldi - Winter

http://odeforthesun.blogspot.com/

Χριστούγεννα. Αφιέρωμα στους ηρωϊκούς εγκλωβισμένους του Ριζοκαρπάσου

Αφιέρωμα στους ηρωικούς Ελληνοκύπριους εγκλωβισμένους του Ριζοκαρπάσου, στην κατεχόμενη από τους Τούρκους εισβολείς και κατακτητές Τούρκους από το 1974, Κύπρο μας.

Ένα άξιο λόγου  δημοσιογραφικό αφιέρωμα σε τρία μέρη, από τη δημοσιογράφο Μαριλένα Παναγή, της εφημερίδας Φιλελεύθερος της Κύπρου, που δημοσιεύθηκε στις 18, 19 και 25 Δεκεμβρίου 2011. ΄Ενα Χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα, μια θλιβερή θύμηση, μια ζωντανή επιβεβαίωση της συνεχιζόμενης για 37 χρόνια βάρβαρης τουρκικής εισβολής και κατοχής και βάναυσης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ελληνικού λαού της Κυπριακής Δημοκρατίας…

Στη γη των «μυστικών» Χριστουγέννων

Η καμπάνα χτυπά στις 11 το πρωί σήμερα, στο Ριζοκάρπασο – Οι 13 μαθητές είναι έτοιμοι για τη μεγάλη τους γιορτή.

Είναι η συνέχεια της ιστορίας. Είναι 13 παιδιά τα οποία κρατούν τη φλόγα αναμμένη. Είναι η νέα φουρνιά των εγκλωβισμένων της Καρπασίας. Τους ακολουθούν κι άλλοι μικρότεροι που ακόμα φοιτούν στο Δημοτικό και στο πλευρό τους συνεχίζουν να έχουν τους γονείς και τους παππούδες τους που γεννήθηκαν, έζησαν και δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη γη που τους γέννησε. Ακόμα και εκείνοι που έφυγαν στη φωτιά του πολέμου του ’74 με την πρώτη ευκαιρία επέστρεψαν.

Μια χούφτα άνθρωποι, 336 στον αριθμό, οι περισσότεροι μαζεμένοι στο Ριζοκάρπασο και κάποιοι άλλοι στα γύρω κατεχόμενα χωριά. Η φωνή του Χότζα από τον μιναρέ δεν τους χαλά τη διάθεση. Τη συνήθισαν άλλωστε. Είναι οικεία στα αφτιά τους, με αυτή μεγάλωσαν και τη σέβονται. Για εκείνους μετρά η καμπάνα της εκκλησίας που τους καλεί κάθε Κυριακή.

Σήμερα Δευτέρα, έχουν τη χριστουγεννιάτική τους γιορτή και οι προετοιμασίες βεβαίως άρχισαν από τις προηγούμενες εβδομάδες.

Το δέντρο στήθηκε στη γωνιά της αίθουσας και τα παιδιά προσπαθούν να το γεμίσουν με όλα τα πολύχρωμα καλά που φέρνει μαζί της η πιο χαρμόσυνη γιορτή της χριστιανοσύνης. Κάποιοι άλλοι κάνουν πρόβα το θεατρικό που θα παρουσιάσουν στην παράσταση και οι καθηγητές παρακολουθούν τους μαθητές, τα παιδιά τους που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να τα καταφέρουν. Γελούν και αστειεύονται μεταξύ τους όπως άλλωστε κάνουν όλοι οι έφηβοι όταν κάποιος απ’ όλους κάνει μια γκάφα. Προκαλούν αναστάτωση, χαλούν την πρόβα και μετά επανέρχονται. Η φωνή της καθηγήτριας είναι αρκετή για να αποκαταστήσει την τάξη.

Παιδιά φυσιολογικά, παιδιά των 11 με 16 ετών, μαθητές της Μέσης Εκπαίδευσης όπως και οι υπόλοιποι συνομήλικοί τους σε τούτο τον τόπο.

Η μουσική μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις του μυαλού

Έρευνες έδειξαν ότι η ακρόαση μουσικής μπορεί να αυξήσει τις επιδόσεις του μυαλού. Πιο σημαντική, όμως, είναι η ενασχόληση με κάποιο μουσικό όργανο, η οποία βελτιώνει εντυπωσιακά τις νοητικές ικανότητες.

Ηταν το 1993 όταν μια ομάδα Καλιφορνέζων ερευνητών έκανε για πρώτη φορά λόγο για το «φαινόμενο Μότσαρτ», υποστηρίζοντας ότι η ακρόαση της μουσικής του Αυστριακού συνθέτη και εν γένει της κλασικής μουσικής, δύναται να βελτιώσει εντυπωσιακά τις νοητικές ικανότητες του ατόμου. Έκτατε ουκ ολίγοι γονείς κατέφυγαν στην πρακτική αυτή προκειμένου να βελτιώσουν τις μαθητικές επιδόσεις των παιδιών τους, κάνοντας λόγο για ένα μικρό «θαύμα».

Η εν λόγω επιστημονική ανακάλυψη «ξεπήδησε» μέσα από μια σειρά πειραμάτων που διεξήγαν οι Αμερικανοί επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ήταν η επί 10 λεπτά έκθεση μιας εθελοντικής ομάδας φοιτητών στους μελωδικούς ήχους μιας σονάτας του Μότσαρτ.

Όπως προέκυψε από την ανάλυση των στοιχείων, οι σπουδαστές εκδήλωσαν μετά τη διεξαγωγή των πειραμάτων, μια έντονα αναπτυγμένη ικανότητα τόσο στις κατασκευές από χαρτί όσο και στην επίλυση μιας σειράς μαθηματικών προβλημάτων, παρουσιάζοντας αυξημένα τα επίπεδα της αναλυτικής σκέψης τους.

Επιχείρηση της Μοσάντ με τη βοήθεια των Sayanim είναι η σύλληψις του Οτσαλάν

Φως στη πολύκροτη υπόθεση της απαγωγής και σύλληψης του Κούρδου ηγέτη και αρχηγού του PKK Αbdullah Ocalan στο Ναΐρόμπι της Κένυα το Φεβρουάριου του 1999 έρχεται να ρίξει η νέα έκδοση του “Gideon Spies” του Βρετανού δημοσιογράφου Gordon Thomas. Ο συγγραφέας επικαλείται πηγές από το εσωτερικό της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών Mossad, στους πράκτορες της οποίας χρεώνει και την “επιτυχία” για τη σύλληψη του Ocalan, μετά από μυστική συμφωνία των πρωθυπουργών Τουρκίας και Ισραήλ.

To τηλεφώνημα Ecevit

Η κινητοποίηση της Μossad για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του Κούρδου ηγέτη πραγματοποιήθηκε στα τέλη Νοεμβρίου του 1998 μετά από τηλεφωνικό αίτημα του Τούρκου πρωθυπουργού Bulent Ecevit στον Ισραηλινό ομόλογό του Βenjamin Netanayhu σε μια περίοδο όπου η κουρδική αντάρτικη δράση βρισκόταν στο απόγειό της. Στα πλαίσια του περιβόητου τουρκο-ισραηλινού άξονα, ο Netanayhu έδωσε εντολή στον διοικητή της ισραηλινής υπηρεσίας Εfraim Halevy για την οργάνωση της επιχείρησης σύλληψης του Οcalan, ο οποίος εντωμεταξύ είχε φυγαδευτεί από τη Συρία κατόπιν τουρκικών απειλών πολέμου και αμερικανικών πιέσεων στον Σύρο Πρόεδρο Assad.

Ο πρόσφατα, τότε, διορισμένος αρχηγός της Mossad βρισκόταν σε δυσμένεια για δύο πολύκροτες υποθέσεις: Την αποκάλυψη του γνωστής υπόθεσης κατασκοπείας στη Κύπρο με τη σύλληψη των δύο Ισραηλινών πρακτόρων σε διαμέρισμα γεμάτο προηγμένες ηλεκτρονικές συσκευές παρακολούθησης των επικοινωνιών της Εθνικής Φρουράς (βλ. Η δράση της Mossad σε Ελλάδα και Κύπρο). Το διπλωματικό επεισόδιο αποφεύχθηκε κατόπιν παρέμβασης του Ισραηλινού προέδρου Ezer Weizman προς τον τότε ομόλογό του Γλαύκο Κληρίδη, με τον οποίο είχαν συνυπηρετήσει στην RAF κατά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια άλλη γκάφα στο παθητικό του Efraim Halevy ήταν η διαρροή στον ισραηλινό Τύπο απόρρητου σχεδίου για τη δολοφονία του Ιρακινού δικτάτορα Saddam Hussein, το οποίο έτσι ματαιώθηκε. Ο διοικητής της Mossad είχε λοιπόν πρόσθετα κίνητρα να είναι αποτελεσματικός στη νέα αποστολή.

ΗΡΩΙΚΗ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ

«Άχ, άνθρωποι, στην πέτρα κοιμάται για μένα ένα άγαλμα, το άγαλμα των αγαλμάτων μου! Άχ, γιατί να κοιμάται στην πιο σκληρή, στην πιό άσκημη πέτρα!

Τώρα το σφυρί μου χτυπά μανιακά και φριχτά πάνω στη φυλακή μου. Κομμάτια γίνεται η πέτρα, μα τι μ’ ενδιαφέρει ;

Θέλω να το αποτελειώσω: γιατί μ’ επισκέφτηκε ένας ίσκιος – το πιό σιωπηλό και το πιό ελαφρό πράμα μ’ επισκέφτηκε, κάποτε!

Η ομορφιά του υπεράνθρωπου μ’ επισκέφτηκε, σα σκιά. Άχ αδελφοί μου! Τι μ’ ενδιαφέρουν εμένα πιά οι Θεοί! –

Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα.»

Ο νιτσεϊκός Ζαρατούστρα μας διδάσκει πως μόνοι μας πρέπει να δημιουργήσουμε τον ιδανικό ανθρώπινο τύπο: τον ημίθεο ήρωα που θα μας ξεπεράσει και τελικά θα μας διαδεχθεί στην κυριαρχία του Κόσμου. Ο υπεράνθρωπος ως το υπέρτατο έργο τέχνης περιμένει την αφύπνισή του μέσα στον πυρήνα της φυλής μας, σαν δυνατότητα αλλά και σαν υποχρέωση. Η αποκάλυψή του, με τον τρόπο που ο γλύπτης ελευθερώνει το άγαλμα από την άμορφη πέτρα, θα πρέπει να είναι το κορυφαίο έργο της θέλησής μας.

Στην βάση της σκέψης μου επικαλούμαι ένα αποσιωπημένο κεφάλαιο πολιτικής ιδεολογίας. Οι Σπαρτιάτες εφάρμοσαν στην πράξη ως πολίτευμα ένα είδος ηρωϊκής αριστοκρατίας πολύ πριν ο Πλάτωνας επεξεργαστεί στους φιλοσοφικούς στοχασμούς του, τους Φύλακες και την ιδανική Πολιτεία. Επέβαλαν ένα απόλυτο ιδεώδες σμιλεύοντας σαν μάρμαρο την ζωή τους και αρνήθηκαν να προσαρμοστούν στην αλλαγή των περιστάσεων επιλέγοντας τον χαμό.

Οι πορφυροί μανδύες και ο δωρικός ρυθμός των Σπαρτιατών είναι μια βαρυσήμαντη κληρονομιά ηρωικής ποιότητας και αισθητικής άποψης, που λειτουργεί ως αφετηρία. Η συνέχεια είναι ένας μακρύς δρόμος που περνάει από την Αναγέννηση και καταλήγει στους δανδήδες του Μπωντλαίρ και στον προκλητικό αισθητισμό του Όσκαρ Γουάιλντ.

 

Προς «ΥΠΕΞ» και «ΥΠΕΘΑ» του ελλαδικού κρατιδίου: Κοιμηθείτε ήσυχα, πουτάνες

Ο Μ. Γιλμάζ ομολόγησε πράξεις – αιτία πολέμου εις βάρος της Ελλάδας με κράτική εντολή. Επίσημες επιθετικές ενεργειες δηλαδή, εις βάρος της Ελλάδας από την Τουρκία.

Εως αυτή την στιγμή, δεν υπάρχει ούτε μία αντίδραση από τα εμπλεκόμενα «υπουργεία». Για τον “πρωθυπουργό” Παπαδήμο; Μην το συζητάτε, αυτός βρίσκεται σε …Μεξικάνικη σιέστα.

ΕΛΛΑΣ ΛΑΤΡΕΜΕΝΗ. Ελληνικές Ενδυμασίες.

Οι γυναίκες όλων των Λευκών λαών πάντοτε σκεπάζανε το κεφάλι τους με μαντίλες.  Ακόμα και στις μέρες μας οι ηλικιωμένες Ελληνίδες οι οποίες δεν θέλουν να μοιάζουν με τις «σύγχρονες» γριές πόρνες, φοράνε μαντίλες. Έχουμε διαβάσει πολλές επεξηγήσεις  γ’ αυτό, αλλά καμιά δεν είναι πειστική. Όμως, σίγουρα δεν είναι οι ίδιος λόγος που υπάρχει στις μουσουλμανικές κοινωνίες.

Η πίστη και ο σεβασμός προς την ελληνική παράδοση αποτέλεσαν την κινητήριο δύναμη για να ασχοληθούμε με την διατήρηση ενός αναπόσπαστου κομματιού της, όπως είναι η παραδοσιακή φορεσιά.
Με σύμμαχο την αγάπη μας αλλά και την εμπειρία μας στον ελληνικό παραδοσιακό χορό καταφέραμε, έπειτα από 22 χρόνια επίμονης δουλειάς, να δημιουργήσουμε μια εκλεκτή ιματιοθήκη ελληνικών παραδοσιακών φορεσιών.
Ξεκινώντας από το 1967 ως ενεργά μέλη του χορευτικού συγκροτήματος της Δώρας Στράτου καλλιεργήθηκε η αγάπη μας τόσο για τον ελληνικό χορό όσο και για το παραδοσιακό ένδυμα που είχε αρχίσει να εξαφανίζεται.
Η θέληση μας να συμβάλουμε ενεργά στην διατήρηση των κειμηλίων του ελληνικού πολιτισμού μας ώθησε στο να κατασκευάσουμε αρχικά και αργότερα να ενοικιάσουμε ελληνικές παραδοσιακές στολές που κοσμούν τα σημερινά λαογραφικά συγκροτήματα.
Με μια πλούσια συλλογή φορεσιών από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, το βεστιάριο μας είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τις ενδυματολογικές ανάγκες κάθε χορευτικού συγκροτήματος. Σκοπός μας πέρα από την εμπορική δραστηριότητα, είναι να διαδώσουμε το μεράκι μας για την ελληνική παράδοση τόσο στους λαογραφικούς συλλόγους όσο και στα σχολικά ιδρύματα.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνουμε στην πιστή αντιγραφή των παραδοσιακών ενδυμασιών καθώς και στην άριστη ποιότητα των κατασκευαστικών υλικών.
Από την Κρήτη ως τη Θράκη και από την Κέρκυρα ως την Μικρά Ασία, το βεστιάριο μας έχει να επιδείξει μια μοναδική συλλογή πιστών αντιγράφων ελληνικών παραδοσιακών φορεσιών.
Ένα μικρό δείγμα της συλλογής μας μπορείτε να δείτε και να αξιολογήσετε κάνοντας μια περιήγηση στον γεωγραφικό χάρτη της Ελλάδας.

Κατερίνα Βάλβη - Νίκη Αγιασματζή

Δείτε εδώ την συλλογή: http://www.ellinikesendymasies.gr/gr/endymasies.htm

Sayan (ή sayanim) - το υπερόπλο των σιωνιστών. Το παράδειγμα με τον Σαρκοζί.

Όλοι οι απανταχού Εβραίοι που είναι πολίτες άλλων εκτός του Ισραήλ χωρών ονομάζονται Sayan (ή sayanim) (Hebrew: helpers, assistants), δηλ. κύτταρα του εβραϊσμού στις επί μέρους χώρες οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανά πάσα στιγμή για τα συμφέροντα του Ισραήλ ή γενικότερα του σιωνισμού.

Ακόμα και οι απλοί εβραίοι ανά τον κόσμο με αυτήν την θεώρηση είναι δυνητικοί σιωνιστές, δηλ. μπορεί να γίνουν όταν τους ζητηθεί. Έτσι οι Sayan είναι ο πιο μεγάλος στρατός του κόσμου. Είναι το μυστικό της επιτυχίας της Μοσάντ σε όλες τις χώρες. Σκεφτείτε μόνο ότι σε κάθε χώρα υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι πρόθυμοι να την βοηθήσουν ακόμα και σε περίπτωση που τα συμφέροντα του Εβραϊσμού έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της χώρας πολίτης της οποίας είναι ο Sayanym.

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ LE FIGARO: Ο ΣΑΡΚΟΖΙ ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ MOSAD.

Από άρθρο του ‘Global Research’, το Νοέμβριο του 2007

Αποκαλυπτικό άρθρο της γαλλικής εφημερίδας ‘Le Figaro’ αναφέρει ότι ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί εργάστηκε για μια φορά – και ίσως να εξακολουθεί να το κάνει, όπως άφησε να εννοηθεί – για λογαριασμό της ισραηλινής αντικατασκοπίας ως Sayan (στα εβραϊκά σημαίνει ‘βοηθός’), ένας από τους χιλιάδες Εβραίους πολίτες άλλων χωρών που βρίσκονται εκτός του Ισραήλ, οι οποίοι συνεργάζονται με τους ‘katsas’ (αξιωματικοί της Μοσάντ).

Μια επιστολή που στάλθηκε σε Γάλλους αξιωματούχους της αστυνομίας – πολύ πριν από τις προεδρικές εκλογές, αλλά έμεινε κάπως κρυμμένο – αποκάλυψε ότι ο Σαρκοζί είχε προσληφθεί ως κατάσκοπος του Ισραήλ. Η γαλλική αστυνομία διερευνά επί του παρόντος τα έγγραφα που αφορούν εικαζόμενες δραστηριότητες κατασκοπείας του Σαρκοζί για λογαριασμό της Μοσάντ, οι οποίες κατά την ‘Le Figaro’, χρονολογούνται ήδη από το 1983. Σύμφωνα με τον συντάκτη του μηνύματος, το 1978, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Menachem Begin διέταξε τη διείσδυση στο Γαλλικό κυβερνών γκωλικό Κόμμα, την «Ένωση για Ένα Λαϊκό Κίνημα» (‘Union pour un Mouvement Populaire pour un Mouvement Populaire’). Αρχικά είχαν προσληφθεί ο Patrick Balkany, ο Patrick Devedjian και ο Pierre Lellouche. Το 1983, θα προσληφθεί ο «νέος και ελπιδοφόρος» Σαρκοζί, ο «τέταρτος άνδρας».

Ο πρώην πράκτορας της Μοσάντ, Victor Ostrovsky, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι ‘sayanim’ λειτουργούν μέσω απάτης στο βιβλίο του (1990) ‘By Way of Deception’: πως γίνεσαι και πως ξε-γίνεσαι αξιωματικός της Μοσάντ. Συνήθως έρχονται σε επαφή μέσω συγγενών στο Ισραήλ. Ένας Ισραηλίτης με συγγενείς στη Γαλλία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να ζητηθεί να εκπονήσει μια επιστολή λέγοντας ότι το πρόσωπο το οποίο φέρει την επιστολή αντιπροσωπεύει έναν οργανισμό του οποίου κύριος στόχος είναι να συμβάλλει στη διάσωση των Εβραίων της Διασποράς. Θα μπορούσε ο Γάλλος σύνδεσμος να βοηθήσει με κάποιο τρόπο; Εκτελούν πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Ένα αυτοκίνητο ‘Sayan’, για παράδειγμα, σε ένα πρακτορείο ενοικίασης αυτοκινήτων, θα μπορούσε να βοηθήσει τη Μοσάντ να νοικιάσει ένα αυτοκίνητο χωρίς να χρειάζεται να μπλέξει με τις συνήθεις διαδικασίες. Ένα ‘Sayan’ διαμέρισμα θα μπορούσε να γίνει κατάλυμα χωρίς να δημιουργήσει υποψίες, μια ‘Sayan’ τράπεζα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει κάποιον στη μέση της νύχτας, εάν χρειαστεί, ένας ‘Sayan’ γιατρός θα μπορούσε να ασχοληθεί με μία πληγή από σφαίρα, χωρίς να να γίνει καμία αναφορά στην αστυνομία.

 

Ένα μικρό βίντεο από την Διεθνή Συνδιάσκεψη Άριων Πολιτισμών

Ένα μικρό βίντεο από την Διεθνή Συνδιάσκεψη Άριων Πολιτισμών (2009) με θέμα : Προβλήματα και προοπτικές αναβίωσής του Άριου Πολισμού στην Ευρασία.

Οι τρείς προσπάθειες του Σιωνισμού για την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας

Το «Μακεδονικό ζήτημα» τέθηκε ουσιαστικά όταν οι Έλληνες απελευθέρωσαν την Θεσσαλονίκη από τους Τούρκους και ανέλαβαν την εξουσία στην πόλη. Η τότε εβραϊκή κοινότητα της πόλης, δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση να αναγνωρίσει τους Έλληνες σαν κυρίαρχους στην πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας γιατί πίστευαν πως η ανάπτυξη της πόλης οφείλοταν στην εβραϊκή κοινότητα και ότι «η μοίρα της πόλης συνταυτίζεται με τη κοινότητά τους, κινητοποιούνται διεθνώς για την εξεύρεση λύσης που θα διασφαλίζει τη θέση τους» (Ρένα Μόλχο - Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης).

Βέβαια οι Εβραίοι, γνωστοί παγκοσμίως δεν είναι για τον πολιτισμό και την ανάπτυξη των περιοχών που διαμένουν, αλλά για την ικανότητά τους να δανείζουν και σκλαβώνουνμε τα δάνειά τους, τους πληθυσμούς των περιοχών αυτών.

«Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνελήφθησαν. Για την απελευθέρωσή τους, οι Τούρκοι αξιωματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συγκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε από ποιούς τραπεζίτες».

Εκμεταλεύονται την φτώχεια στις διάφορες περιοχές που έχουν πληγεί απο πολέμους που ο Διεθνής Σιωνισμός και οι Τραπεζίτες προκαλούν σε όλες τις περιοχές της Γής ανεξαρτήτου φυλής ή έθνους.

Η πρώτη προσπάθεια για να επιτευχθεί η ανεξαρτησία της Μακεδονίας πραγματοποιείται απο τους Εβραίους το 1927 όταν εντός της ελληνικής Βουλής οι Εβραίοι ιδρυτές και βουλευτές του ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κούν Βεντούρα θέτουν θέμα ανεξαρτητοποιήσεως του ευρύτερου χώρου της Μακεδονίας.

Η δεύτερη πραγματοποιήθηκε απο τον Γιόζιπ Μπρόζ Τίτο, και τον Υπουργό Εξωτερικών της Γιουγκοσλαβίας, οι οποίοι ήταν και οι δύο εβραϊκής καταγωγής, που υποστήριζαν την άμεση δημιουργία Μακεδονικού κράτους. Την ίδια εποχή 1945-6 πρέπει να σημειωθείοτι οι πιέσεις του Αμερικανο-ισραηλινού λόμπι μέσω Εβραίων γερουσιαστών πίεζε τους πολιτικούς τις Ελλάδας να δεχθούν την κατάσταση αυτή στο Μακεδονικό γιατί αλλιώς δεν θα βοηθούσαν οικονομικά την Ελλάδα.

Η μάστιγα των αθίγγανων εξαπλώνεται σε κάθε γωνιά της χώρας, έχοντας την στήριξη ελλαδικού κράτους και της ιουδαιοχριστιανικής εκκλησίας.

Το βίντεο προέρχεται από τα γεγονότα του Ιουνίου του 2009 , από το χωριό Άγιος Ιωάννης του Δήμου Παρελίων της Κέρκυρας, όπου οι κάτοικοι συνεχίζουν να υποφέρουν από την μάστιγα των αθίγγανων.

Ένας ιδιοκτήτης παντοπωλείου επιχείρησε να διασχίσει το δρόμο μπροστά από το κατάστημά του και λίγο έλειψε να χτυπηθεί από διερχόμενο αγροτικό αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν αθίγγανοι και περνούσε από το σημείο με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Καθώς ο σαστισμένος άνδρας διαμαρτυρήθηκε στον οδηγό του οχήματος, τρεις εξ’ αυτών κατέβηκαν και τον ξυλοκόπησαν. Όταν άλλοι κάτοικοι του χωριού προσπάθησαν να τον βοηθήσουν, εισέβαλλαν στο χωριό δεκάδες αθίγγανοι χτυπώντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Από τη συμπλοκή τραυματίστηκαν 5 άτομα, τα οποία διακομίστηκαν στο νοσοκομείο του νησιού. Δύο εξ’ αυτών, μάλιστα, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, με τραύματα στο κεφάλι.

Οι αθίγγανοι στην χώρα μας πολλαπλασιάζονται συνεχώς με τεράστιους ρυθμούς. Ενώ οι περισσότεροι Έλληνες με μεγάλη δυσκολία μπορούν πλέον να δημιουργήσουν οικογένεια με έστω και ένα παιδί, κάθε οικογένεια αθίγγανων κάνει συνήθως περίπου 5 έως 8 παιδιά και όλοι λαμβάνουν πλήθος από μηνιαία κρατικά επιδόματα και εδικές οικονομικές ενισχύσεις… Επίδομα “κοινωνικής πρόνοιας”, επιδόματα πολυτεκνίας, “εδικά επιδόματα” για την “προστασία ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων”, ενισχύσεις για την “ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας” κ.λ.π. Ταυτόχρονα νέοι καταυλισμοί δημιουργούνται συνεχώς, καθώς δεχόμαστε μαζική εισβολή χιλιάδων ακόμη “Ρομά” που εκμεταλλεύονται το άνοιγμα των συνόρων από την είσοδο της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προέρχονται από χώρες όπως η Βουλγαρία, τα Σκόπια, η Ρουμανία, η Αλβανία και η Τουρκία.

Και ενώ αυξάνονται τα περιστατικά με Ελληνόπουλα να λιποθυμούν από υποσιτισμό μέσα στα σχολεία, η Εκκλησία πληρώνει υποτροφίες για τα παιδιά των αθίγγανων και εν όψει Χριστουγέννων τους μοιράζει τεράστιες ποσότητες από παιχνίδια , ρούχα και τρόφιμα και τους χτίζει ακόμη και γήπεδα…

πηγή

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΟΥΛΗ : ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ «Παραμύθια στήν λάσπη»

Από το απόγευμα της Πέμπτης 22 Δεκεμβρίου θα διατίθεται το συγκλονιστικό νέο βιβλίο του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου «Παραμύθια στήν λάσπη».

    Μια αλλιώτικη ιστορία... για κείνους που γιορτάζουν μέσα σε χαρακώματα πολέμου…

     Για κείνους που, όταν όλοι και όλα γύρω τους χάνονται, αντέχουν και κρατούν ζωντανή την Πίστη και την Ελπίδα…

     Για κείνους που στα βάθη της Μεγάλης Νύχτας, με τα μάτια της ψυχής τους διακρίνουν τον Ήλιο που θ’ ανατείλει…

    Που αντιστέκονται…

    Που πολεμούν…

    Που θυσιάζονται...

    Και που, πάντα, μέσα απ’ το σκοτάδι, επιστρέφουν φωτεινοί, λαμπαδηφόροι, νικηφόροι ….

Συγγραφέας: Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος

 Εκδοτικός οίκος: Θούλη

 ISBN: 978-960-99924-4-2

Σελίδες: 80

Ημερομηνία έκδοσης: 21 Δεκεμβρίου 2011

Το νέο βιβλίο του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου ''Παραμύθια στήν λάσπη'' μπορείτε να το βρείτε εδώ

Βίντεο! - Η ψυχολογία του όχλου!

Ο όχλος μιμείται και καταναλώνει!

Εκεί ποντάρει το ιουδαιοδημοκρατικό παγκόσμιο σύστημα και οι «εκλεγμένοι πολιτικοί» του….. Πλασάρουν ως «έγκριτοι ειδήμονες» την προπαγάνδα και τις ιδέες τους και ο αφελής μαζάνθρωπος ακολουθεί.

Απολαύστε σκηνές ψυχολογίας της μάζας!

ΓΕΝ.ΕΛ.

Rammstein

Συνομωσία των ΜΜ«Ε» της Ανοικτής, Ανεκτικής και Δημοκρατικής κοινωνίας (τους)

Επτά τελικά οι νεκροί από την επίθεση στην Λιέγη. Τα ΜΜ"Ε" σιγούν επειδή ο δράστης είναι αλλοδαπός Μουσουλμάνος.

Υπέκυψε στα τραύματά του ένας 20χρονος που είχε τραυματιστεί σοβαρά στη φονική επίθεση στη Λιέγη του Βελγίου.Ο 20χρονος φοιτητής είχε τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι όταν ο 33χρονος δράστης της επίθεσης, ο Βέλγος μαροκινής καταγωγής Νορντίν Αμράνι, έριξε τρεις χειροβομβίδες και άρχισε να πυροβολεί το πλήθος στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Από τότε νοσηλευόταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, ενώ είχε βυθιστεί σε τεχνητό κώμα.Οι γιατροί δήλωναν ότι δεν είχε πιθανότητες να επιζήσει και σήμερα εξέπνευσε, ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών του μακελειού σε 7, μαζί με το δράστη.Ο Αμράνι, ο οποίος ήταν γνωστός από παλιά στις βελγικές δικαστικές αρχές, σκότωσε δύο μαθητές ηλικίας 17 και 15 χρονών και ένα νήπιο 17 μηνών, ενώ τραυμάτισε 120 ανθρώπους προτού αυτοκτονήσει.

Η βελγική κοινωνία συγκλονίστηκε από την φονική αυτή επίθεση και η κυβέρνηση του Βελγίου ανακοίνωσε πως θα εξετάσει τη λήψη μέτρων για να αποφευχθεί η επανάληψη ενός παρόμοιου περιστατικού, ενισχύοντας κυρίως τους ελέγχους για βαρέα όπλα.

Για τους Ισλαμιστές τρομοκράτες κουβέντα τα λαμόγια της κυβέρνησης και των ΜΜ"Ε"! Αν ήταν Βέλγος ο δράστης και χτυπούσε αντί για Χριστουγεννιάτικη αγορά κανένα τζαμί ή καμία συναγωγή θα είχαμε άλλα από τους μεγάλους (ψευδό) Ανθρωπιστές Δημοκράτες  ...

Πόλεμος πάντων πατήρ εστί…

Ευρωπαίος ποιητής του περασμένου αιώνα απεκάλεσε καταραμένους τους Έλληνες της παλιάς εποχής, διότι, κατ’ αυτόν, τα είπαν όλα και δεν άφησαν για τους επόμενους να πούνε κάτι κι αυτοί. Ασφαλώς πρόκειται για μια υπερβολική εκτίμηση. Όμως υπάρχει πράγματι μια αληθής «κατάρα» την οποία κληροδότησαν εσαεί στην οικουμένη των ανθρώπων οι Έλληνες. Η «κατάρα» αυτή έχει να κάνει με την αλήθεια που δηλώνει ότι οι Έλληνες κατεσκεύασαν και δημιούργησαν την γλώσσα τους με τέτοια δομή, έτσι ώστε οι λοιπές θέλοντας ή μη αναγκάστηκαν να προγραμματιστούν με βάση τη δική της φιλοσοφία και παιδεία.

«Αρχή παιδείας ονομάτων επίσκεψις». Ποιών ονομάτων; Κατ’ εξοχήν των Ελληνικών. Υπάρχουν και εξαιρέσεις βεβαιότατα. Πώς λέγεται παγκοσμίως η φύλαξη των πόλεων; λέγεται POLICE.

Όμως όσον αφορά στην Ελληνική γλώσσα και στα περί της «κατάρας» των Ελλήνων επί της οικουμένης των ανθρώπων, δεν νομίζω ότι πρόκειται ούτε περί κατάρας ούτε περί ευχής. Μάλλον πρόκειται περί πολιτισμού. Δηλαδή περί ενός μακροχρονίου και επιτυχημένου πολέμου. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι γέννημα θρέμμα του πολέμου. Η πόλις, της πόλε-ως. Πόλε-μος. Η κατάληξη -μος σημαίνει εδώ την ενεργητικότητα της ρίζας: όπως παιδεμός, σκοτωμός.

Πρώτον η υπεράσπιση της πόλεως. Πολίτης, οπλίτης, πολεμιστής, παλαιστής, πελταστής. Ο Πάλμυς Ζεύς, η πολιούχος Παλ-λάς: ο λαός ο παλλόμενος ο πολεμών.

Συνωστισμένες στο Ζάλογγο

Τις τελευταίες δεκαετίες, η αποσύνθεση των εθνικών ταυτοτήτων, κατέστη ο κυρίαρχος στόχος της δυτικής ιστορικής και κοινωνιολογικής σκέψης, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα έθνη της περιφέρειας. Ένας λόγος «αντιεθνικιστικός», ενίοτε και «ταξικός», απεδείχθη ο πλέον πρόσφορος για να αποδώσει την τρέχουσα παγκοσμιοποιητική/αυτοκρατορική ιδεολογία και ορισμένοι αριστεροί διανοούμενοι μεταβλήθηκαν στο σκεύος εκλογής αυτού του ιδεολογικού εγχειρήματος.

Στον βαθμό που αναπτυσσόταν και εδραιωνόταν αυτή η «νέα ιστορία», θα έπρεπε αναπόφευκτα να αναμετρηθεί και με το αγωνιστικό/ανταγωνιστικό στοιχείο των προεπαναστατικών και επαναστατικών χρόνων. Θα έπρεπε να «απομυθοποιηθεί» το κρυφό σχολειό, η 25η Μαρτίου, η κατάληψη της Τριπολιτσάς, τα Ορλωφικά, εν τέλει η ίδια η «κλεφτουριά».

Ιδιαίτερα, θα έπρεπε να αποσιωπηθούν ή να υποβαθμιστούν τα επαναστατικά γεγονότα τα οποία προηγούνται της Επανάστασης του ’21. Διότι αυτά ακριβώς καταδεικνύουν πως η αφετηρία της παλιγγενεσίας δεν ήταν αποκλειστικώς οι λόγιοι, που προσέλαβαν τις ιδέες της γαλλικής Επανάστασης και τις διοχέτευσαν σε μια, λίγο πολύ, αδιαφοροποίητη εθνικά μάζα. Οι λόγιοι αποτελούσαν μία και μόνο συνιστώσα ενός εθνικού κινήματος. Μια άλλη, αποφασιστικής σημασίας, συνιστώσα υπήρξαν οι ένοπλες συσσωματώσεις των Ελλήνων, που συγκρούονται με τους Τούρκους, αδιάκοπα, από τον Κροκόνδειλο Κλαδά, τον 15ο αι., έως τους Σουλιώτες, τους Χειμαριώτες, την κλεφτουριά και τα ένοπλα σώματα των Επτανήσων και των παραδουνάβιων Ηγεμονιών.

Στα πλαίσια λοιπόν της «αποδόμησης των εθνικών μύθων», προνομιακή θέση κατέχει προφανώς και η κατάρριψη του «μύθου» των Σουλιωτών, μιας από τις ισχυρότερες καταγωγικές αφηγήσεις του νεώτερου ελληνισμού. Και πράγματι, οι Σουλιώτες καταλαμβάνουν κεντρικό ρόλο στη νεώτερη ελληνική ιστορική συνείδηση, εξ αιτίας του μακρόχρονου και ανυποχώρητου αγώνα τους, επί δύο αιώνες, ενάντια στους Τούρκους και της –αποφασιστικής σημασίας– συμμετοχής τους στην Επανάσταση.

Βήματα Ελευθερίας

Είναι πανέμορφο το γεγονός της ύπαρξης συναισθημάτων, τα οποία εκδηλώνονται κάθε φορά που πετυχαίνουμε ή δεν πετυχαίνουμε κάτι, κάθε φορά που θέλουμε ή δεν θέλουμε, που βρίσκουμε ή χάνουμε, που ζούμε ή πεθαίνουμε. Αρνητικά ή θετικά, τα συναισθήματα αποτελούν κινητήριο δύναμη. Ακόμα και αυτή η παραδοχή φέρνει συναισθήματα. Είναι μια επιβεβαίωση ζωής, ύπαρξης, ενέργειας. Για κάθε πράξη μας, κάθε ενέργεια, κάθε πρωτοβουλία, υπάρχει η αντίστοιχη συναισθηματική "αποζημίωση", όταν μάλιστα η ενέργεια μας είναι πρωτοπόρος, συλλογική, ριζοσπαστική, ρομαντική, η αναγνώριση της προσπάθειας μας από τον περίγυρό μας και το περιβάλλον μας αποτελούν τροφοδότη συναισθημάτων και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε. Στη συνέχεια της προσπάθειάς μας επιζητούμε ακόμη μεγαλύτερη συναισθηματική ικανοποίηση, δικιά μας και των γύρω μας. Δίνουμε ελευθερία δράσης και απαιτούμε το ίδιο για εαυτούς, δίνουμε κουράγιο και λαμβάνουμε ενέργεια. "Δούναι και λαβείν". Μια αμφίδρομη σχέση.

Ξαφνικά ένα νέο συναίσθημα ξεπροβάλλει, η αμφίδρομη ανταλλαγή ενέργειας και η ενωτική τάση στην πρωτοβουλία (παράγωγο αμιγούς ελευθερίας) μας γεμίζουν "συντροφικότητα", κάτι πρωτόγνωρο. Είναι αυτή η συντροφικότητα, ένα από τα πλέον ευγενή συναισθήματα, που σε κάνουν να δίνεις εκείνο τον αγώνα. Να βάζεις πέρα τα μικρά, τα ανούσια, τους εγωισμούς. Να βάζεις μπροστά τα μεγάλα, την προσφορά, την αγάπη, την δόξα, την δημιουργικότητα. Εκεί που ήσουν μόνος, είσαι με πολλούς. Εκεί που ήσουν σκλάβος, σπας τις αλυσίδες. Έχεις κάνει ένα βήμα ελευθερίας και αποζητάς την αλήθεια. Γεννάς ερωτήματα, ποιος να σε κρατάει φυλακισμένος; Τι φταίει; Πού είναι η αλήθεια. Πότε είσαι ελεύθερος; Πότε ζεις, πότε πεθαίνεις και πότε επιβιώνεις; Πλέον έχεις ξυπνήσει, μετέχεις, δρας και διεκδικείς ελευθερία. Μα τα ερωτήματα συνεχίζουν, αυξάνουν, μιλούν στο κεφάλι σου. Που είναι η ελευθερία τόσα χρόνια; Στη ζωή τίποτα δε χαρίζεται, τα πάντα κερδίζονται με αγώνα, με μάχη, με πάθος, με ιδρώτα. Όταν αποφασίσεις να δώσεις αυτόν τον αγώνα, να απαντήσεις αυτά τα ερωτήματα τότε έχεις κάνει ακόμα ένα βήμα για την ελευθερία.

Ξεκινάς τον δρόμο σου για να αποδράσεις από την φυλακή. Το κορμί πλέον πονά, η ψυχή θεριεύει και στο μυαλό ακούς ένα τραγούδι: "Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά…" Έχεις κάνει δυο βήματα και συνεχίζεις, δίνεις και παίρνεις, πονάς του εχθρούς, σε πονάνε και αυτοί, βοηθάς τους συντρόφους, σε βοηθούνε και αυτοί. Είσαι σα έναν τόπο γεμάτο λουλούδια και προχωράς, οι μυρωδιές σε ευχαριστούν και τα χρώματα γύρω σου ηρεμούν το μυαλό σου. Δίνεις και λαμβάνεις επειδή είσαι ελεύθερος, όμως δεν είσαι ασφαλής.

Σε κάθε βήμα που κάνεις θα γεννιέται και ένας εχθρός. Το δικό του όνειρο, το δικό του συναίσθημα δεν είναι να δώσει και να πάρει, αλλά μόνο να πάρει ή μόνο να μην πάρεις εσύ. Τα λουλούδια σου δεν είναι όλα αθώα, υπάρχουν και αυτά που έχουν αγκάθια. Θα σε κόψουν, θα σε ματώσουν, θα σε πονέσουν. Θα μοιάζουν να σε αποζητούν, μα θα προδώσουν την αγάπη σου. Η λευτεριά θα σε κάνει να αντέξεις, διότι εάν δεν αντέξεις δεν θα σε θέλει. Εκεί θα βρεις την γνώση, θα μάθεις τα άνθη, θα μάθεις να διαβαίνεις τις ατραπούς και τα μονοπάτια. Μόλις μάθεις θα κατέχεις την εμπειρία και θα είσαι σίγουρος για εσένα. Η ικανοποίηση σου θα είναι τέτοια που θα μοιραστείς την γνώση λαμβάνοντας συντροφικότητα. Θα συνεχίσεις τα βήματα προς την ελευθερία σκεπτόμενος "δούναι και λαβείν ".

Συνεχίζεις εφοδιασμένος με συναισθήματα, με γνώσεις, με εμπειρία, όμως τα πόδια πονούν και το κορμί στενάζει. Το μυαλό σκέφτεται και το πνεύμα επιθυμεί, ο χρόνος είναι εχθρός και σύμμαχος μα η ανηφόρα είναι τόσο σκληρή, προσπαθείς να συνεχίσεις. Κάθε ένας που επιθυμεί να γευτεί την ελευθερία, δεν το επιθυμεί μόνο για αυτόν. Το επιθυμεί για όλους, ειδάλλως δεν το επιθυμεί αληθινά. Σκέψου πως εσένα κανείς δεν σου έδωσε λευτεριά, μόνος σου την ψάχνεις. Κάθε ένας που την έψαξε κουράστηκε και έπαψε, δεν συνέχισε και ξανασκλαβώθηκε για αυτό και κανείς δεν σου την έδωσε. Αν σταματήσεις θα κάνεις και εσύ το ίδιο, θα είσαι πάλι ένας σκλάβος, θα πάψεις τον αγώνα σου. Αν όμως συνεχίσεις θα δώσεις λευτεριά και σε άλλους, φαντάσου τα συναισθήματα, την ενέργεια, το φούντωμα της φλόγας, την λευτεριά να πλησιάζει. Η υπομονή είναι αρετή.

Θα περπατήσουμε όλοι μας, θα περάσουμε τις ατραπούς και τα μονοπάτια. Θα βρεθούμε σε ένα λιμάνι, ένα ξεχασμένο λιμάνι μπροστά σε μια άγρια θάλασσα. Όσοι αντέξαμε θα έχουμε βρεθεί εκεί, αναζητητές της ελευθερίας. Θα μπούμε σε ένα πλοίο, όσοι χωρούμε και θέλουμε. Το πλοίο θα το έχουμε φτιάξει εμείς, με τα δικά μας χέρια. Και θα το γεμίσουμε εμείς με τα δικά εφόδια. Και θα ράψουμε μόνοι μας τα πανιά, γίνουμε εμείς πλήρωμα και θα διαφέρουμε από τα άλλα καράβια. Θα είμαστε όλοι καπετάνιοι, όλοι πλήρωμα και ναύτες. Θα υψώσουμε μια μαύρη μπαντιέρα και θα βάλουμε πλώρη για την ελευθερία. Μακριά από τα άλλα πλοία και τα κτήνη στεριάς και θάλασσας, θα κάνουμε το δικό μας ταξίδι για την Ελευθερία.

Κηπουρός της Νύχτας

http://www.ediktyo.gr/2011/12/blog-post_23.html