Εδώ το μέρος α
Αφού λοιπόν είδαμε κάποια πράγματα σχετικά με την ψυχοσύνθεση (διότι η "εξουσιομανία" πολιτών και πολιτικών εκεί πλέον ανάγεται) ενός μεγάλου μέρους του λαού που προσέρχεται στις κάλπες με σκοπό την ανάδειξη των εκάστοτε πολιτικών αρχόντων στα πλαίσια της αστικής νομιμοφροσύνης, ας πάμε ένα βήμα πιο μπροστά, να δούμε πώς εμείς, ως Αυτόνομοι, βλέπουμε την εκλογική διαδικασία. Σαφώς και αυτού του είδους η οπτική είναι γνωστή σε όσους μας διαβάζουν και έχουν γίνει αποδέκτες των μικρών αντιεκλογικών προσπαθειών μας, τόσο κατά τις Ευρωεκλογές και Βουλευτικές εκλογές του 2009, όσο και κατά τις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης του 2010, όμως αξίζει να δούμε το φαινόμενο από τη ρίζα του, που δεν είναι άλλη από την ίδια τη διαδικασία, έτσι όπως ορίζεται από το Σύνταγμα, κόβεται και ράβεται στα μέτρα του καθεστώτος και εν τέλει επιβάλλεται και ακολουθείται από τους πολίτες. Σκοπός μας σε κάθε περίπτωση είναι να καταδείξουμε πως αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της εξουσίας επί της αρχής, επιζητώντας τη διαφορετική διαχείριση της εξουσίας, και όχι την στήριξη της υπάρχουσας μέσα από αστικούς - συστημικούς θεσμούς. Εκεί αν θέλετε είναι και το ζήτημα για εμάς, και όχι στην απλοϊκή και λαϊκίστικη θέση του τύπου "ψηφίζω έναν δήθεν αντικοινοβουλευτικό, αφού γουστάρω δικτατορία, και εκείνος θα αναλάβει κάποια στιγμή που θα κρίνει, να ρίξει το σύστημα και να σώσει το Έθνος". Αυτά είναι παραμύθια για αφελείς ψηφοφόρους, και όπως αφελείς υπάρχουν για να ψηφίζουν τα μεγάλα κόμματα, έτσι - και σε μεγαλύτερη κλίμακα - απαίδευτοι υπάρχουν σε όλους τους χώρους.
Ο Γερμανός συγγραφέας Heinrich Mann, στο έργο του "Der untertan" ("Ο νομοταγής πολίτης") - το οποίο είναι αρκετά ενδιαφέρον αν και οι διαφωνίες μου με την οπτική του σε αρκετά σημεία είναι δεδομένες-, θέτει πολύ εύστοχα το ζήτημα στην φράση "Η εξουσία καλπάζει από πάνω μας και εμείς της φιλάμε τα πέταλα". Αυτό σημαίνει Σύντροφοι ότι καθημερινά βιώνουμε έναν ανελέητο πόλεμο της ανθρωποφάγας μηχανής που λέγεται "Κράτος", απέναντι στον πολίτη, και πρόκειται για μια καταπίεση που δεν προέρχεται από τη διαχείριση πότε του ΠΑΣΟΚ, πότε της ΝΔ, πότε της ΝΔ και του ΚΚΕ κλπ, αλλά από την ίδια τη φύση του κράτους ως καταπιεστικού μορφώματος που επιβάλλει τις εξουσίες του με ανελεύθερες μεθόδους στους υπηκόους του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην ελληνική μυθολογία το Κράτος ήταν η προσωποποίηση της ωμής εξουσίας κάθε μορφής. Το Κράτος είναι ο κύριος μοχλός που διατηρεί έρμαιο τον Λαό και υπόδουλα τα Έθνη, χειραγωγούμενους τους Ανθρώπους και υποταγμένους στα διεθνή υπερκρατικά και υπερεθνικά συμφέροντα.
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν αρκετοί είναι να πιστεύουν ότι το κράτος είμαστε εμείς, είναι οι πολίτες που το συγκροτούν και αποφασίζουν για τους αντιπροσώπους τους. Αυτό αποτελεί μια συνειδητή παραπλάνηση από τις πολιτικές ελίτ που στόχο έχει να προσδώσει στον πολίτη ένα ανύπαρκτο κατά τα άλλα αίσθημα ευθύνης και να νομιμοποιήσει ανελεύθερες και πλήρως ελεγχόμενες διαδικασίες χειραγώγησης. Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε μια θεσμική λειτουργία που χρησιμοποιεί το καθεστώς ώστε να ανανεώνει την ισχύ του, να κερδίζει χρόνο, να προπαγανδίζει και να μετατρέπει τελικά την δύναμη της ανθρώπινης μονάδας ως υγιούς πολιτικού όντος σε έναν απρόσωπο ψηφοφόρο που μαζί με άλλους συνιστά ένα απλό άθροισμα;
Θα προσπαθήσουν λοιπόν οι διάφοροι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι να σας πουν ότι ψηφίζοντάς τους θα δείτε μια άλλη μέρα, θα ξεχάσετε τα προβλήματά σας, θα σας κλείσουν το μάτι και θα τάξουν και κανά δυο χάρες γιατί είστε και σεις "δικά τους παιδιά". Να ξέρετε ότι άσχετα αν γίνει ή δε γίνει αυτό, το ζητούμενο είναι ότι με την στιγμιαία και παθητική συνεισφορά σας αυτή στην εκλογική διαδικασία δε βοηθάτε στην ανατροπή του συστήματος, παρά συνεισφέρετε τα μέγιστα στην κοινοβουλευτικού τύπου δικτατορία που ζούμε σήμερα και έχει καθυποτάξει με τους μηχανισμούς της, τους ανθρώπους της, την προπαγάνδα και τις εξουσίες που ασκεί, όλους εσάς. Δε λύνετε κανένα πρόβλημα παρά το διαιωνίζετε, κλεισμένοι σε ένα δικό σας μικροαστικής αντίληψης κλουβί, συμβιβάζοντας την όποια επαναστατική σας διάθεση με ημίμετρα που στήνει η συστημική μηχανή.
Εμείς, ενάντια στη λογική του ψηφοφόρου, ενάντια στην αριθμολαγνεία που στην τελική υποβιβάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπόσταση, αντιτάσσουμε το δικό μας πάθος για λευτεριά των συνειδήσεων και την πλήρη αποδέσμευση από τις σειρήνες των πολιτικάντηδων πάσης απόχρωσης. Καμιά νομιμοποίηση των αλητών που καταστρέφουν την Πατρίδα μας, καμιά στήριξη στο ύπουλο παιχνίδι της κοινοβουλευτικής δικτατορίας τους. Η αποχή σημαίνει άρνηση αποδοχής του καθεστώτος επί της βάσης, και εφ' όσον είναι ισχυρή σημαίνει άρση της νομιμοποιητικής εφαρμογής των μέτρων καταστολής μας. Μην τους κάνεις τη χάρη να συμμετάσχεις σε στημένες διαδικασίες. Ενάντια στην υποταγή των εκλογών, ενάντια στην ίδια τη λογική του ψηφοφόρου, θέτουμε ως προτεραιότητα τον Κοινωνικό Αγώνα, την Αυτοοργάνωση των πολιτών και την Αλληλεγγύη στα πλαίσια της δημιουργίας της παράλληλης καθημερινότητας που τόσο επιθυμούμε.
Κώστας Μακεδόνας
πηγή
Αφού λοιπόν είδαμε κάποια πράγματα σχετικά με την ψυχοσύνθεση (διότι η "εξουσιομανία" πολιτών και πολιτικών εκεί πλέον ανάγεται) ενός μεγάλου μέρους του λαού που προσέρχεται στις κάλπες με σκοπό την ανάδειξη των εκάστοτε πολιτικών αρχόντων στα πλαίσια της αστικής νομιμοφροσύνης, ας πάμε ένα βήμα πιο μπροστά, να δούμε πώς εμείς, ως Αυτόνομοι, βλέπουμε την εκλογική διαδικασία. Σαφώς και αυτού του είδους η οπτική είναι γνωστή σε όσους μας διαβάζουν και έχουν γίνει αποδέκτες των μικρών αντιεκλογικών προσπαθειών μας, τόσο κατά τις Ευρωεκλογές και Βουλευτικές εκλογές του 2009, όσο και κατά τις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης του 2010, όμως αξίζει να δούμε το φαινόμενο από τη ρίζα του, που δεν είναι άλλη από την ίδια τη διαδικασία, έτσι όπως ορίζεται από το Σύνταγμα, κόβεται και ράβεται στα μέτρα του καθεστώτος και εν τέλει επιβάλλεται και ακολουθείται από τους πολίτες. Σκοπός μας σε κάθε περίπτωση είναι να καταδείξουμε πως αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της εξουσίας επί της αρχής, επιζητώντας τη διαφορετική διαχείριση της εξουσίας, και όχι την στήριξη της υπάρχουσας μέσα από αστικούς - συστημικούς θεσμούς. Εκεί αν θέλετε είναι και το ζήτημα για εμάς, και όχι στην απλοϊκή και λαϊκίστικη θέση του τύπου "ψηφίζω έναν δήθεν αντικοινοβουλευτικό, αφού γουστάρω δικτατορία, και εκείνος θα αναλάβει κάποια στιγμή που θα κρίνει, να ρίξει το σύστημα και να σώσει το Έθνος". Αυτά είναι παραμύθια για αφελείς ψηφοφόρους, και όπως αφελείς υπάρχουν για να ψηφίζουν τα μεγάλα κόμματα, έτσι - και σε μεγαλύτερη κλίμακα - απαίδευτοι υπάρχουν σε όλους τους χώρους.
Ο Γερμανός συγγραφέας Heinrich Mann, στο έργο του "Der untertan" ("Ο νομοταγής πολίτης") - το οποίο είναι αρκετά ενδιαφέρον αν και οι διαφωνίες μου με την οπτική του σε αρκετά σημεία είναι δεδομένες-, θέτει πολύ εύστοχα το ζήτημα στην φράση "Η εξουσία καλπάζει από πάνω μας και εμείς της φιλάμε τα πέταλα". Αυτό σημαίνει Σύντροφοι ότι καθημερινά βιώνουμε έναν ανελέητο πόλεμο της ανθρωποφάγας μηχανής που λέγεται "Κράτος", απέναντι στον πολίτη, και πρόκειται για μια καταπίεση που δεν προέρχεται από τη διαχείριση πότε του ΠΑΣΟΚ, πότε της ΝΔ, πότε της ΝΔ και του ΚΚΕ κλπ, αλλά από την ίδια τη φύση του κράτους ως καταπιεστικού μορφώματος που επιβάλλει τις εξουσίες του με ανελεύθερες μεθόδους στους υπηκόους του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην ελληνική μυθολογία το Κράτος ήταν η προσωποποίηση της ωμής εξουσίας κάθε μορφής. Το Κράτος είναι ο κύριος μοχλός που διατηρεί έρμαιο τον Λαό και υπόδουλα τα Έθνη, χειραγωγούμενους τους Ανθρώπους και υποταγμένους στα διεθνή υπερκρατικά και υπερεθνικά συμφέροντα.
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν αρκετοί είναι να πιστεύουν ότι το κράτος είμαστε εμείς, είναι οι πολίτες που το συγκροτούν και αποφασίζουν για τους αντιπροσώπους τους. Αυτό αποτελεί μια συνειδητή παραπλάνηση από τις πολιτικές ελίτ που στόχο έχει να προσδώσει στον πολίτη ένα ανύπαρκτο κατά τα άλλα αίσθημα ευθύνης και να νομιμοποιήσει ανελεύθερες και πλήρως ελεγχόμενες διαδικασίες χειραγώγησης. Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε μια θεσμική λειτουργία που χρησιμοποιεί το καθεστώς ώστε να ανανεώνει την ισχύ του, να κερδίζει χρόνο, να προπαγανδίζει και να μετατρέπει τελικά την δύναμη της ανθρώπινης μονάδας ως υγιούς πολιτικού όντος σε έναν απρόσωπο ψηφοφόρο που μαζί με άλλους συνιστά ένα απλό άθροισμα;
Θα προσπαθήσουν λοιπόν οι διάφοροι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι να σας πουν ότι ψηφίζοντάς τους θα δείτε μια άλλη μέρα, θα ξεχάσετε τα προβλήματά σας, θα σας κλείσουν το μάτι και θα τάξουν και κανά δυο χάρες γιατί είστε και σεις "δικά τους παιδιά". Να ξέρετε ότι άσχετα αν γίνει ή δε γίνει αυτό, το ζητούμενο είναι ότι με την στιγμιαία και παθητική συνεισφορά σας αυτή στην εκλογική διαδικασία δε βοηθάτε στην ανατροπή του συστήματος, παρά συνεισφέρετε τα μέγιστα στην κοινοβουλευτικού τύπου δικτατορία που ζούμε σήμερα και έχει καθυποτάξει με τους μηχανισμούς της, τους ανθρώπους της, την προπαγάνδα και τις εξουσίες που ασκεί, όλους εσάς. Δε λύνετε κανένα πρόβλημα παρά το διαιωνίζετε, κλεισμένοι σε ένα δικό σας μικροαστικής αντίληψης κλουβί, συμβιβάζοντας την όποια επαναστατική σας διάθεση με ημίμετρα που στήνει η συστημική μηχανή.
Εμείς, ενάντια στη λογική του ψηφοφόρου, ενάντια στην αριθμολαγνεία που στην τελική υποβιβάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπόσταση, αντιτάσσουμε το δικό μας πάθος για λευτεριά των συνειδήσεων και την πλήρη αποδέσμευση από τις σειρήνες των πολιτικάντηδων πάσης απόχρωσης. Καμιά νομιμοποίηση των αλητών που καταστρέφουν την Πατρίδα μας, καμιά στήριξη στο ύπουλο παιχνίδι της κοινοβουλευτικής δικτατορίας τους. Η αποχή σημαίνει άρνηση αποδοχής του καθεστώτος επί της βάσης, και εφ' όσον είναι ισχυρή σημαίνει άρση της νομιμοποιητικής εφαρμογής των μέτρων καταστολής μας. Μην τους κάνεις τη χάρη να συμμετάσχεις σε στημένες διαδικασίες. Ενάντια στην υποταγή των εκλογών, ενάντια στην ίδια τη λογική του ψηφοφόρου, θέτουμε ως προτεραιότητα τον Κοινωνικό Αγώνα, την Αυτοοργάνωση των πολιτών και την Αλληλεγγύη στα πλαίσια της δημιουργίας της παράλληλης καθημερινότητας που τόσο επιθυμούμε.
Κώστας Μακεδόνας
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου