Για σου, φίλε!

Για σου, φίλε!
Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι και τα χειραγωγημένα από το Σύστημα ανθρωπόμορφα ζόμπι νομίζουν ότι τα κόμματα, οι οργανώσεις, τα κανάλια και οι εφημερίδες διαφέρουν ένα από το άλλο. Διαφέρουν μόνο στην ονομασία και όχι στην ουσία. Ξεγυμνώστε τους και θα δείτε ότι είναι σαν δίδυμα αδέλφια. Γεννήθηκαν από την ίδια μάνα – την ιουδαϊκή ιδεολογία, έχουν τον ίδιο πατέρα – το ιουδαϊκό χρήμα. Γ’ αυτό δεν είναι ανάγκη να καταναλώνουμε την γουρουνοτροφή που μας πασάρουν τα κόμματα και τα ΜουΜου«Ε».... ...Ξυπνάμε, σκουπίζουμε τα μάτια μας, σηκωνόμαστε από τα γόνατα, πετάμε τις αλυσίδες μας και ορθώνουμε το ανάστημα. ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ Η ΝΑ ΣΕΡΝΟΜΑΣΤΕ ;

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Αυτή έπρεπε να είναι η δική μας ώρα! Μα που είμεθα εμείς;




Το εγκληματικόν κατά της ιεράς πατρίδος σχέδιον, που ετέθη εν ισχύ, αμέσως μετά την έλευσιν του Μαρξιστικού καθεστώτος της μεταπολιτεύσεως, ευρίσκεται στην πλήρην του εξέλιξιν.

Με αριστοτεχνικούς χειρισμούς οι εβραϊκές τράπεζες και τα ελλαδικά κόμματα του κοινοβουλίου (ΟΛΑ), συντονίζουν σαν μία οργανωμένη ορχήστρα του κακού, την καθημερινήν ολίσθησιν της άτυχης Ελλάδος εις την πλήρην αυτής αποσάθρωσιν και αποδιοργάνωσιν, με σχεδιασθέντα απότοκα, τα πολύ χειρώτερα ερχόμενα.

Κατόρθωσαν να εγκλωβίσουν τα «αστικά» κόμματα μέσα στην κοινή πια κυβέρνησιν, εκεί όπου επιβεβαιώμενως επεξεργάζεται η προδοσία κατά του έθνους, ενώ άφησαν απ΄ έξω τις κομμουνιστικές κομματικές «παραλλαγές», δίδοντας την εικόνα αφ΄ενός της μειοδοσίας και της ενδοτικότητος και από την άλλη, την εικόνα της ανυποχώρητης αντίδρασης κατά του αντιλαϊκού κράτους, την οποία βεβαίως εκπροσωπεί το εγχώριο κομμουνισταριό και η πάσης αποχρώσεως αριστερή πεζοδρομιακή καμαρίλα.

Στο λαϊκό αισθητήριο, σκοπίμως εξωθούμενο προς την δικαία αγανάκτησιν, η όλη αυτή σκηνοθετημένη φαρσοκωμωδία, αυτομάτως του διεγείρει αισθήματα συμπάθειας και δυστυχώς ελπίδος προς αυτούς οι οποίοι, ως προβατόσχημος λύκος, ακονίζουν δόντια ορεγόμενη την σάρκα της εξουσίας, πλήρως ενήμεροι δια το όλο φρικτό σχέδιον.

Συναγωνιστές μου εθνικιστές, το όλον σκηνικόν θυμίζει ημέρες αμέσως μετά την κατοχή. Ο άπατρις και άξεστος κομμουνισμός αν και εγκαταλελειμμένος από την μητέρα Σοβιετία, επετέθη με άκρατο μίσος κατά της Ελλάδος με μοναδικόν στόχον να μην μπορέσει αυτή να διεκδικήσει τα προς αυτή οφειλόμενα. Και το κατάφερεν με φρικτόν τρόπο.

Έτσι και τώρα, ο μοναδικός ανά τον κόσμον ευημερών και συνεχώς ενδυναμούμενος εγχώριος κομμουνισμός, αυτήν την αποστολή εκτελεί. Αφ΄ενός όλα αυτά τα προδοτικά χρόνια έκαμε ότι μπορούσε να αναστατώνει την κοινωνία και να υπονομεύη την δημόσια και εθνική ζωή, αφ΄ ετέρου δε, να ετοιμάζεται για ένα από τα πολλα… «σενάρια» που συζητούνται. Την ανάληψη της… εξουσίας ως αυτό συνέβη ήδη με την ατυχή Κύπρο.

Παγκόσμιος μοναδικότης όπου κομμουνιστικό κόμμα πήρε την εξουσία. Πάνω σε αυτό το σενάριο καταβάλλεται ΚΑΘΕ προσπάθεια να φτιαχθή το λαϊκό και πατριωτικό image του εγχώριου κομμουνισμού, να σβηστούν οι εγκληματικές αιμοσταγείς μνήμες του μητραλοία συμμοριτοπολέμου και να ντυθούν οι αείποτε προδότες και λαοφόνοι κομμουνισταί τον λευκόν μανδύα του προστάτου των λαϊκών δικαίων.

Η είσοδος των κομμουνιστών του ΠΑΜΕ στην αίθουσα όπου εσυζητούντο τα εργατικά θέματα με τους άσπονδους… εταίρους μας(προφανώς προς ζημίαν των εργαζομένων), το ξύλο που έφαγαν οι αστυνομικοί και η άνεσις παραμονής των εισβολέων εις τον «χώρον», μαρτυρούν την κρυφήν έγκρισην του «σκοτεινού κράτους» που απεργάζεται νυχθημερόν τα χθόνια σχέδια εναντίον αυτού του τόπου.

Αυτή έπρεπε να είναι η δική μας ώρα!

Μα που είμεθα εμείς;

Εμείς, κλεισμένοι στους σιχαμερούς μας μικροεγωισμούς και τις σιχαμερές πρακτορεύσεις μας, προδίδουμε την πατρίδα και την ιδεολογία μας και αλληλοπεριφρονούμεθα φυρερίζοντες.

Έρρωσθε.

Κωνσταντίνος Νίκης

Άγνωστες λέξεις:
Έλευσις = ερχομός
Απότοκον = ο γεννηθείς από κάπου
Εγκλωβίζω = κλείνω σε κλουβί
Καμαρίλα = σύνολο διεφθαρμένων αυλικών
Ορέγομαι = έχω πόθο προς κάτι, λαχταρώ
Μητραλοίας = ο φονιάς της μητέρας του


Πηγή: http://ellinokratia.blogspot.com/2012/01/blog-post_23.html
http://gr.altermedia.info/?p=11332

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου