Χριστιανo-Εβραϊκός κανιβαλισμός.

Εκτός από πολλά άλλα πράγματα στον εβραϊκό θεό της Αγίας Γραφής αρέσει πολύ και ο κανιβαλισμός. Ο Χριστός καλούσε τους μαθητές του: «Εκείνος όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωήν αιώνιον και εγώ θα τον αναστήσω την εσχάτην ημέραν» (Ιωάννης 6,53-54 και Μάρκος 14:22-24). Στον χριστιανισμό η κύρια μυστικιστική πράξη πάνω στον οποίο έχει βάσεις το λατρευτικό τελετουργικό, είναι η άθλια κανιβαλιστική παράδοση η οποία ονομάζετε "κοινωνία": μετατροπή ψωμιού και οίνου σε σώμα και αίμα του Χριστού και, μέσων της σκέψης, το φάγωμα του σώματος και του αίματός του. Χωρίς αυτόν τον πνευματικό κανιβαλισμό δεν θα υπάρξει ποτέ η «σωτηρία» την οποία επιδιώκει ατομιστικά ο πιστός: έτσι λέει ο χριστιανισμός. Από πού έχει τις ρίζες της αυτή η σκοταδιστική ιεροτελεστία;

Όπως έχουμε πει πολλές φορές τίποτα στον κόσμο δεν είναι τυχαίο. Κάθε πράγμα έχει τις αιτίες του.

Η τελετουργία αυτή έχει την δική του γενεαλογία. Έχει ρίζες στην βδελυρή αρχαία εβραϊκή ιεροτελεστία του φαγώματος του αίματος δολοφονημένου αλλογενούς παιδιού. Ο χριστιανισμός αντικατέστησε το φυσικό κανιβαλισμό με την συνειδησιακή (έκανε μεγάλο «πρόοδο»). Ένας ψυχικά υγιείς άνθρωπος δεν μπορεί καν στη σκέψη να πίνει το αίμα άλλου ανθρώπου.

Η ηλίθια μάζα μπορεί να ακούει τις δημαγωγικές ερμηνείες των χριστιανικών κληρικών για την «ιερότητα» και το «μεγαλείο» αυτής της μυστικιστικής κανιβαλιστηκής πράξης. Γενικά κάθε πράξη μπορεί να ερμηνευθεί με διαφορετικούς τρόπους. Οι ερμηνείες είναι ένας τρόπος να ξεγελάς τον κάθε αφελή. Αλλά γιατί πρέπει να πιστεύουμε τις διάφορες ερμηνείες; Ποιες από τις ερμηνείες είναι σωστές και ποιες είναι λανθασμένες; Ποια είναι τα κριτήρια;

Έχουμε έναν αδιαμφισβήτητο γεγονός: Οι εβραίοι έκαναν τους χριστιανοούς ιεροτελεστικούς κανίβαλους, οι οποίοι στη σκέψη τους τρώνε την ανθρώπινη σάρκα και πίνουν αίμα. Καμιά δημαγωγία αυτήν την αλήθεια δεν την αλλάζει και δεν την δικαιολογεί….

ΓΕΝ.ΕΛ.