Παρουσίαση: Masaru Ibuka - After three late. Μετά τα 3 είναι αργά.

Αφιέρωμα στους νέους εθνικιστές.

       Εδώ στο ΓΕΝ.ΕΛ. το πιο σημαντικό πράγμα για τους εθνικιστές εμείς θεωρούμε ότι είναι η καλλιέργεια της νέας ελίτ του Έθνους για να πάρει αυτή τα ινία της πολιτικό-οικονομικής αλλά και πνευματικής ζωής της Πατρίδας μας . Ο καθένας, ξεκινώντας από τα παιδιά του και ευρύτερα από τον οικογενειακό του κύκλο πρέπει να προσπαθήσει να καλλιεργήσει ανώτερους , πνευματικά και διανοητικά, ανθρώπους.

       
Όποιοι περιμένουν από τους μαζανθρώπους και από τις πλειοψηφίες ποτέ να αντιδράσουν και να κινήσουν τα νήματα της ιστορίας λόγο ότι ξαφνικά «ξύπνησαν» ή γιατί τους «πείσαμε» , πλανώνται οικτρά. Η πλειοψηφία και οι μάζες πάντοτε χρειάζονται ποιμενάρχες. Αυτούς τους οδηγούς των μαζών επιβάλλεται να φτιάξουμε (στην κυριολεξία).

      Ο γράφων πριν γεννηθεί το παιδί του είχε στο μυαλό του μαύρο σκοτάδι στα θέματα της διαπαιδαγώγησης και της διανοητικής καλλιέργειας των παιδιών. Καθώς η γυναίκα μου ήταν έγκυος έψαχνα κάτι να διαβάσω. Φυσικά η «παιδοψυχολογία» η «παιδαγωγική» δεν με ενδιέφεραν γιατί ο στόχος των επίσημων επιστημών δεν είναι να καλλιεργούν ανθρώπους σκεπτόμενους αλλά βόδια και γουρούνια. Μετά από πολύ ψάξιμο έπεσα πάνω στο βιβλίο του Μασάρου Ιμπούκα (δείτε εδώ και εδώ για τον συγγραφέα) «Μετά τα 3 είναι αργά».

      Ο Ιάπωνας αυτός συγγραφέας είναι ο ιδρυτής της SONY . Παράτησε την εταιρία του και ασχολήθηκε αποκλειστικά με το θέμα της διανοητικής καλλιέργειας των παιδιών μετά από την γέννηση του εγγονού του ο οποίος λόγο κάποιον επιπλοκών  αργούσε στην ανάπτυξή του.

      Ξανατονίζουμε ότι στη Ελληνική τίποτα καλό και σημαντικό δεν έχει μεταφραστεί . Τουλάχιστον δεν το βρήκαμε για να αναρτήσουμε.

      Όποιος Έλληνας εθνικιστής και πατριώτης έστω και λύγο πραγματικά πονάει και νοιάζεται για τα μικρά ελληνόπουλα που θα γεννηθούν αλλά και για το Ελληνικό Έθνος γενικότερα πρέπει να μελετήσει αυτό το καταπληκτικό βιβλίο.
     Εξοστρακίζοντας την ψεύτικη ντροπή , για λόγους πειστικότητας , θα αναφέρω ότι το παιδί μου, παιδί όχι ιδιαίτερα έξυπνων και χωρίς ξεχωριστά χαρίσματα γωνιών, οι οποίοι δεν μπορούν να αφιερώνουν πολλές ώρες στο παιδί τους λόγω ότι εργάζονται  σκληρά πολλές ώρες καθημερινά και , δυστυχώς, χωρίς την παρουσία παππούδων και γιαγιάδων , την πρώτη λέξη εκφώνησε 6 μηνών, 3-ων χρονών έγραφε συλλαβές και πριν από το δημοτικό, στα 5 της χρόνια έγραφε άνετα και διάβαζε μόνη της παραμύθια σε 2 γλώσσες ταυτόχρονα .  Μόνο και μόνο γιατί με προβλημάτισε σοβαρά το βιβλίο του Ιάπωνα Μασάρου Ιμπούκα.

Κατεβάστε αυτό το πραγματικά θησαυρό για κάθε γονέα στη «μητρική μας» γλώσσα από εδώ ή βρείτε το μόνοι σας