Ο κρεατοφάγος είναι νεκρός, σαν τη σάρκα που τρώει.

Ο άνθρωπος που είναι κρεατοφάγος είναι νεκρός, σαν το νεκρό κρέας που τρώει. Ο Ιπποκράτης είπε “Είμαστε ό,τι τρώμε”, όσοι λοιπόν τρώτε νεκρό μαγειρεμένο κρέας αλλά και τα παράγωγα του είστε νεκροί. Αυτό δεν σας το λέει ο διατροφολόγος σας (άλλο φρούτο νέο-ηλίθιο ετούτο), ούτε η τηλεόραση το λέει, ούτε ο πνευματικός σας θα σας το πει όχι γιατί δεν ξέρει, αλλά γιατί δεν είναι πνευματικός. Όμως οι Πνευματικοί άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης αυτό λένε. Το μαγειρεμένο κρέας είναι νεκρό, ωμό ο άνθρωπος δεν μπορεί να το φάει, αλλά τρώει τυρί, γάλα, αυγά… επεξεργασμένα και νεκρά. Όταν λέω νεκρά, εννοώ νεκρά από κάθε ουσία χρήσιμη για την ζωή, την υγεία, την ευεξία του ανθρώπου που τα καταναλώνει. Tο αν επιλέγεις να το αγνοείς είναι γιατί ήδη φλερτάρεις με το νοσοκομείο και τους τύπους με τις άσπρες μπλούζες. Η μαγειρεμένη τροφή είναι νεκρή τροφή γιατί η θερμοκρασία σκοτώνει τις βιταμίνες που χρειάζεσαι για να είσαι ζωντανός και υγιής, ακόμη και στα μαγειρεμένα λαχανικά, σκέψου τώρα στο κρέας.

Το κρέας περιέχει αίμα και όποιος τρώει τροφές αίματος είναι υπανθρωποειδές και όχι άνθρωπος. Εξελίσσεται από άνθρωπο σε κάτι κατώτερο, σε κάτι άλλο και παύει να είναι άνθρωπος. Αυτό να το θυμάσαι όταν κάθεσαι μπροστά σε μια καλοψημένη μπριζόλα σαν βαμπίρ.

Οι αρχές της πνευματικότητας έχουν παραμείνει οι ίδιες μέσα στους αιώνες. Η σύγχρονη επιστήμη μόλις τώρα φτάνει στα συμπεράσματα που οι μυστικιστές είχαν συνειδητοποιήσει από τα πολύ παλιά χρόνια. Στον τομέα της διατροφής οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν την ανωτερότητα της διατροφής, που ακολουθείται από εκείνους που διάγουν μια πνευματική ζωή -τη χορτοφαγική διατροφή. Σε όλους τους τομείς -τον πνευματικό, τον ηθικό και το βιολογικό, η χορτοφαγική διατροφή είναι η μόνη που ταιριάζει περισσότερο στον άνθρωπο. Για εκείνους που επιθυμούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στην Αυτογνωσία και στη Θεογνωσία, η αυστηρή χορτοφαγική διατροφή είναι ένας πολύ ουσιαστικός παράγοντας.

Αν εξετάσουμε τις διάφορες θρησκευτικές και μυστικιστικές παραδόσεις, βλέπουμε ότι συνιστούν ή απαιτούν τη χορτοφαγική διατροφή. Μια τέτοια διατροφή συνδέεται με τις νεώτερες θρησκευτικές παραδόσεις. Ο Πυθαγόρας και οι οπαδοί του ήταν αυστηροί χορτοφάγοι. Ο Έλληνας σοφός δίδασκε: «Φίλοι μου, μη μολύνετε τα σώματα σας με το να τρώτε ακάθαρτες τροφές. Έχουμε αρκετά σπαρτά και δέντρα φορτωμένα με καρπούς. Έχουμε εύγευστα λαχανικά και ρίζες που είναι έτοιμα για να τα μαγειρέψουμε και δεν υπάρχει έλλειψη από γάλα και μέλι. Στη γη μας υπάρχει αφθονία από τέτοιες αγνές και αβλαβείς τροφές και δεν είναι ανάγκη να τρώμε τροφές για τις οποίες πρέπει να χυθεί αίμα και να θυσιαστεί αθώα ζωή».

Πολλοί από τους φημισμένους αρχαίους φιλόσοφους όπως ο Πλάτωνας, ο Πλωτίνος, ο Εμπεδοκλής, ο Απολλώνιος, ο Πλούταρχος και ο Πορφυρός ακολουθούσαν τη χορτοφαγία.

πηγή

ΜΙΚΗΣ ΜΑΝΤΑΚΑΣ: ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΟΧΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ!

Το είδαμε εδώ

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ...

Όπως αρμόζει στους πραγματικούς σκλάβους, οι οποίοι δεν έχουν από τη φύση τους ούτε εθνικά ζητήματα, αλλά ούτε και κοινωνικά, διαμαρτύρονται μόνο για το άδειο έντερο τους. Τελικά το κρατικό σύστημα έχει υπάκουα τσιράκια….

Από ιστολόγιο http://p-e-s-imathias.blogspot.com

Ένστολη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των Πανελλήνιων Ομοσπονδιών Αστυνομικών, Πυροσβεστών, Λιμενικών κατά της περικοπής των μισθών, έχει προγραμματιστεί για τις 15:30 στην πλατεία Κολοκοτρώνη.

Σε ανακοίνωσή τους αναφέρουν χαρακτηριστικά:

"Συνάδελφοι, διανύουμε τραγικές εργασιακές ημέρες και το βαρέλι ως φαίνεται δεν έχει πάτο, τούτες τις μέρες λοιπόν, είναι που όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει, αλληλέγγυοι να βαδίσουμε τον δύσβατο δρόμο του αγώνα, για τις οικογένειες μας, τα παιδιά μας, για όλη την κοινωνία και για το αύριο που ονειρευόμαστε. Μην ξεγελιέστε, δεν μας κάνουν μόνο οικονομικές περικοπές, μας κλέβουν τις ζωές μας".

  

Η «δημοκρατία» μας περιφρουρείται καλά

Έχετε και παράπονα από αυτόν τον «πολιτικό»; Δεν εκλέχθηκε δημοκρατικά;

       Δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτή η προκλητική δήλωση του εν λόγω πολιτικού παχύδερμου, αποτελεί έκπληξη. Οι θέσεις του, είναι λίγο πολύ γνωστές από το επεισόδιο των Ιμίων.      Αφού όμως το υποστηρίζει αυτό, για ποιον λόγο δέχεται να πληρώνεται από τον ελληνικό λαό; Τις θέσεις του περί εθνικής κυριαρχίας, τις είχε γνωστοποιήσει στο εκλογικό σώμα, πριν ζητήσει την ψήφου του; Και σε κάθε περίπτωση, γιατί να ψηφίζουμε τον Πάγκαλο κι όχι απευθείας εκείνους στους οποίους εκχωρούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας;
      Δυστυχώς, έχουμε παραδοθεί στη μοίρα την οποία διαμόρφωσαν «αρχίδια» (εκ του «αρχή»->«αρχίδιον») σαν τον Πάγκαλο που βυσσοδομούν πάνω μας.
      Ευτυχώς, για τον Πάγκαλο και κάθε Πάγκαλο, η θανατική ποινή έχει καταργηθεί, αν και η ύπαρξή της θα ήταν περιττή. Για να οδηγηθείς στην κρεμάλα, πρέπει πρώτα να συλληφθείς κι αυτό το γνωρίζουν, πρώτοι απ’ όλους οι ίδιοι, ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί -για την ακρίβεια, γνωρίζουν ότι δεν θα πάνε καν φυλακή. Έχουν ήδη φροντίσει να θωρακίσουν την «δημοκρατία» τους, από τέτοια ενδεχόμενα…

πηγή

Φιλελευθερισμός/κομουνισμός: Πολτοποίηση με στόχο ένα διεθνές υβρίδιο

Οι προσπάθειες των φιλελεύθερων και των κομουνιστών για πολτοποίηση και ανακάτεμα των πάντων με απώτερο σκοπό την επικράτηση των ηλίθιων ατομικιστικών και υλιστικών ιδεών τους ισχύουν για όλα τα κοινωνικά θέματα. Όμως οι προσπάθειες αυτές είναι καθαρά ορατές όταν παρατηρήσουμε το κύριο ανά τους αιώνες θέμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, το θέμα της βιολογικής επιβίωσης ενός έθνους.

Ο φιλελευθερισμός και ο κομουνισμός προσπαθούν να καταστρέψουν με την μιγαδοποίηση τις καθαρές φυλές των ανθρώπων και να κατασκευάσουν ένα διεθνές υβρίδιο, δηλ. ανθρώπους χωρίς ταυτότητα, χωρίς φυλετικές ιδιαιτερότητες, χωρίς εθνική ιστορία, χωρίς εθνικό πολιτισμό, χωρίς εθνική κοσμοθεωρία και ψυχοσύνθεση. Αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και της φύσης το διαπράττουν επειδή μόνο σε μια κοινωνία χωρίς εθνική ταυτότητα μπορούν να επικρατήσουν οι ιδέες τους…

Οι κομμουνιστές από Ρώσους, Τάταρους, Κοζάχους, Αρμένιους κλπ είχαν κατασκευάσει τον «Σοβιετικό» άνθρωπο. Ο Ρώσος άνθρωπος και ο Σοβιετικός άνθρωπος είναι όχι μόνο διαφορετικοί άνθρωποι, αλλά είναι αντίθετες έννοιες. Ο Ρώσος είναι ο άνθρωπος που κατανοεί την φυσική του εθνική προέλευση και την φυλετική συνέχεια και προσπαθεί να διατηρήσει την εθνική ιστορία, θρησκεία και πολιτισμό. Ο δε Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος έξω από τις εθνικές ρίζες, ο άνθρωπος χωρίς εθνική ταυτότητα, χωρίς εθνική ιστορία και πολιτισμό. Γ? αυτό μπορούμε να πούμε ότι ο Σοβιετικός άνθρωπος ήταν ο άνθρωπος που είχε ένα κομμουνιστικό ελάττωμα, μια πνευματική αναπηρία. Ήταν ον χωρίς ψυχή, χωρίς θρησκεία και χωρίς εθνική συνείδηση. Δηλ. ο σοβιετικός άνθρωπος είχε γίνει ένα είδους βιορομπότ μετά από αποκοπή της εθνικής, της πολιτισμικής και της θρησκευτικής μνήμης.

Στις μέρες μας η φιλελευθεροκρατία στην Ευρώπη προσπαθεί να επιβάλλει την ίδια αναπηρία, δηλ. να μην επιτρέψει στους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της εθνικής τους ολοκλήρωσης. Γ? αυτό πασάρουν στους λαούς τον «πολυπολιτισμό», τις «πανανθρώπινες αξίες», τα «δικαιώματα του πολιτών», την «ισότητα και την αδελφοσύνη», την «ισότητα αντρών και γυναικών» και άλλες ηλιθιοτροφές που οδηγούν τους λαούς της Ευρώπης κατευθείαν προς εξαφάνιση και αντικατάστασή τους από ασιάτες και αφρικανούς, οι οποίοι ευτυχώς για τους ίδιους ακόμα δεν έχουν δηλητηριαστεί από αυτές τις «αξίες».

Τι είναι η έννοια του σημερινού Ευρωπαίου ανθρώπου; Όπως και ο Σοβιετικός, είναι ο άνθρωπος έξω από την εθνική ιδέα και ταυτότητα.

Φυσικά, υπάρχουν φυλές, οι οποίες αντιλαμβάνονται την πλάνη των «πανανθρώπινων αξιών» και της «ισότητας και αδελφοσύνης» και δεν ακολουθούν τον δρόμο που οδηγεί άλλους λαούς στο πουθενά. Ο εκπρόσωπος μιας τέτοιας φυλής, ο Ντιζραέλι* χαρακτηριστικά είπε: «Οποιαδήποτε φυλή, που με την ανοχή της ή μη, ανακατεύει το αίμα της με άλλους, είναι καταδικασμένη να πεθάνει».

*Σημ. για ιδιαίτερα «προοδευτικούς» και «αντιρατσιστές»: Ο Ντιζραέλι δεν ήταν ούτε φασίστας και ούτε ναζί, αλλά Εβραίος και πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας, όπως και ο σημερινός πρωθυπουργός Κάμερον.

Σπαρτιάτης Ν.Ι.

"Мой конь" (Το άλογο μου) - Η ιστορία μιας φιλίας.

Είναι απόσπασμα από ένα έργο βασισμένο σε ένα πραγματικό γεγονός.

Σ’ εκείνα τα μαύρα για τον Ρώσικο λαό χρόνια όταν οι εβραιομπολσεβίκοι κυνηγούσαν όλους εκείνους οι οποίοι ήταν αντίθετοι με το καθεστώς τους, πολύς κόσμος, κυρίως οι αξιωματικοί του αυτοκρατορικού στρατού με τις οι οικογένειες τους και η διανόηση,  διέφυγε στη Δύση μέσον Ευξείνου Πόντου-Κωνσταντινούπολης.

Στη Κριμαία, το 1920, σε μια από τις επιβιβάσεις, ένα άλογο πήδηξε από την αποβάθρα στη θάλασσα για να ακολουθήσει το αφεντικό του με τον οποίο πέρασαν τόσα πολλά στις μετόπες του αδελφοκτόνου πολέμου…. και τον άφηναν οι δυνάμεις του σιγά-σιγά. Μέχρι που ο φίλος του αξιωματικού τον πυροβόλησε για να μην υποφέρει.

Ευρωπαϊκός «χριστιανικός πολιτισμός», έθνος και δημοκρατία.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νικολάϊ Οστρόφσκι (Николай Островский)«Στο Λευκό Κύκλο» (ο λευκός κύκλος είναι το σύμβολο του ζωοδόχου Ήλιου σε αντιπαραβολή με το μαύρο τετράγωνο) . Σημειώνουμε ότι ο συγγραφέας είναι από τους λύγους μη εβραίους μελετητές, δηλ. γκοήμ, ίσος ο μανδικός, ο οποίος έχει μάθει άπταιστα εβραϊκά (γεγονός για το οποίο ξυλοκοπήθηκε άγρια πολλές φορές από "άγνωστους"), την πιο σημαντική γλώσσα του σημερινού κόσμου, για να κατανοήσει καλύτερα τις ιστορικές εξελίξεις της ανθρωπότητας, καθώς όπως έχει χαρακτηριστικά γράψει «οι μελέτες των κοινωνιολόγων και των ιστορικών χωρίς της κατανόηση του ρόλου του εβραϊσμού στην ανθρωπότητα θα έχουν ως αποτέλεσμα μόνο το μαγείρεμα μιάς πλαστής σούπας».

Ο μεγάλος πολιτισμός δεν ακολουθεί τους ξένους θεούς. Αυτός που καταναλώνει τα αποκόμματα από ξένες ιδέες και αυταπάτες είναι ένας μεγάλος βλάκας και μεγάλος σκλάβος ο ποίος είναι καταδικασμένος προς εξαφάνιση. Ο λαός ο οποίος επιτρέπει μεσάζοντες ανάμεσα στον εαυτό του, δηλ. στην φυσική πραγματικότητα και στην αιτία της Δημιουργίας, και στον Θεό δεν διαθέτει καμιά ενέργεια για επιβίωση.

Ο Εβραίος μεσάζοντας είναι η ουσία της θρησκείας σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. Κοιτάμε τη ζωή μέσα με εβραϊκά μάτια, ακούμε μόνο αυτά τα οποία δεν έρχονται σε αντίθεση με τον εβραϊκό ψυχισμό: αγαπάμε αυτά που αγαπούν αυτοί, μισούμε αυτά που αυτοί μισούν…..  Αυτό είναι ο «μεγάλος πολιτισμός» μας;

Για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό έθνος (με την πολιτική έννοα) πρέπει να έχει κανείς ισχυρή ιδεολογία (πολιτισμό και κοσμοθεωρία).

Το μεγαλύτερο δεν μπορεί να χωρέσει μέσα στο μικρότερο. Δηλ. δεν μπορεί ο ιουδαϊσμός να χωρέσει μέσα σε μη εβραϊκό κρατικό πολιτισμό: ο ιουδαϊσμός δημιουργήθηκε και επιμελήθηκε επί χιλιάδες χρόνια από ανθρώπους οι οποίοι κατά πολλές φορές είναι ανώτεροι διανοητικά από την ελίτ των κοινωνιών μας και απ’  αυτούς που έχουν το θράσος να μας κυβερνούν.

Αυτή οι ολιγαρχική ελίτ δεν είναι ικανή για την δημιουργία καμιάς βιώσιμης εθνικής ιδεολογίας ή πολιτισμού.  Να καταστρέψουν – ναι , μπορούν. Αλλά να δημιουργήσουν νέα – ποτέ. Τα μέγιστα κατορθώματα τα οποία μπορούν να καταφέρουν οι αρχηγοί των χριστιανικών κρατών μπορεί να μελετηθεί από τα παραδείγματα του σταλινισμού, των δημοκρατικών και φιλελεύθερων παρακμιακών παραδειγμάτων.

Να κατανοήσει το κατήφορο της «δημοκρατικής ιδεολογίας», το νόημα και το περιεχόμενο του οποίου καθορίζουν τα μέσα μαζικής αποβλακώσεως, ιδικά η τηλεόραση, μπορεί κανείς μόνο αν είναι μέρος του ολικού εκφυλισμού του χριστιανικού κόσμου. Οι πλειοψηφία των σημερινών «Ευρωπαίων» μπορούν με όλο το δικαίωμα να αναπροσδιοριστούν ως ζώα και τα παιδιά τους, αν στο μέλλων θα μπορέσουν τα αποκτήσουν, ως τέρατα. Σε κάθε περίπτωση τα παιδιά τους θα είναι – και σήμερα είναι πάρα πολλοί – είτε σεξουαλικές πόρνες, είτε πνευματικές είτε ναρκομανείς….

Και αυτό είναι «μεγάλος πολιτισμός»;

Ο λαός με μεγάλο πολιτισμό δεν μπορεί να έχει παρόμοιους κυβερνόντες. Οι άνθρωποι με μεγάλο πολιτισμό δεν πεθαίνουν και δεν εκφυλίζονται. Τα έθνη με μεγάλο πολιτισμό δεν θα πίστευαν ποτέ τους δημοκρατικούς δημαγωγούς και δεν θα επέτρεπαν σε μια συμμορία από απατεώνες να τους κλέψουν και να τους κοροϊδεύουν.

Η δημοκρατία είναι μια θρησκεία με τη βοήθεια της οποίας η κυβέρνηση πείθει το λαό ότι η βία εναντίων του γίνεται από αμοιβαία συμφωνία. Η συμμετοχή στις «δημοκρατικές εκλογές», στις «επιλογές από τα δύο του λιγότερου κακού» δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει επιλογή και δίνει νομιμότητα στην αυθαιρεσία της βίας των κρατούντων.

Κανένας λαός ποτέ στη ιστορία δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι πηγή εξουσίας.

Η Ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική ελίτ, η οποία μισεί το ίδιο το λαό του ποτέ δεν θα λάβει υπόψη όχι μόνο τα συμφέροντά του στις πολιτικές και οικονομικές επιλογές της, αλλά δεν θα φροντίσει ακόμα και για τη βιολογική επιβίωσή της.

Λύκοι.

Όταν μιλούν τα μάρμαρα...

Μεμονωμένο θέμα η ληστεία του Μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας. Όλοι ασχολούνται με το γεγονός ότι λείπει το κράτος, ότι δεν υπάρχει ευαισθησία, ότι αλλοδαποί εγκλημάτησαν, κι όλα τα γνωστά. Κανείς δεν έκατσε όμως να ασχοληθεί με την πραγματική διάσταση της υπόθεσης. Γιατί αν το σκεφτείς, και κράτος ανύπαρκτο είχαμε ανέκαθεν και ποικιλία ληστών για κάθε λογής ξάφρισμα, αλλά…

Αλλά ακόμα κι αν εφεύρουμε τα καλύτερα συστήματα ασφαλείας, ακόμα κι αν τιμωρήσουμε τους εγκληματίες και ξαποστείλουμε όλους τους αλλοδαπούς στα εξωτικά τους μέρη, ακόμα κι αν επιστραφούν τα «ελγίνεια» μάρμαρα της Ακροπόλεως κι όλοι οι Έλληνες, δείξουμε τον ανάλογο σεβασμό στον ιστορικό μας θησαυρό, όλα αυτά δεν θα είναι ούτε κατά το ελάχιστο αρκετά να σβήσουν το χάσμα που υπάρχει μεταξύ εκείνων και ημών. Καμία σχέση δεν έχει η σημερινή μας κουλτούρα σε αυτούς που συνέθεσαν την έννοια Πολιτισμός.

Η ιδέα της Πλατωνικής Πολιτείας πνίγηκε στον υπόνομο ενός Παγκοσμιοποιημένου Συστήματος στο οποίο κολυμπάμε όλοι και γι αυτό λοιπόν, ας μείνουν τα αρχαία δείγματα ενός ανώτατου πολιτισμού στις αίθουσες πολύ καλά φυλαγμένα, ώστε να μας θυμίζουν αυτό που δεν είμαστε και πόσο χαμηλά έχουμε ξεπέσει. Αυτά τα κειμήλια, κειμήλια υψηλότατης τέχνης, εμπνευσμένων εγκεφάλων και πανέμορφων κορμιών-προτύπων, είναι οι τύψεις της συνείδησής σας – αν τελικά έχετε – όλοι εσείς, τα βρωμερά μυαλά μέσα στα λιπαρά και άσχημα σώματα.

πηγή: The X Nation

Περικλής Γιαννόπουλος: Πρὸς τὸν ποιητὴν Παλαμᾶν

Μοῦ εἶνε ἀδύνατον νὰ ἐπαναφανῶ εἰς τὴν στήλην αὐτήν, χωρὶς νὰ ἐκφράσω εἰς τὰς πρώτας γραμμάς, αἴσθημα βαθείας τιμῆς, ὑπολήψεως καὶ σεβασμοῦ, πρὸς τὸν ἀληθῆ Ἰδεολόγον, τὸν ποιητὴν Παλαμᾶν. Μέσα εἰς τὸ ἀνακάτεμα, ποδοκύλημα, καταλάσπωμα τὸ ὁποῖον ἐκατορθώθη ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων Ἐθνικῶν Ἰδεῶν, μέχρι τῶν κοινωνικῶν καὶ τῶν ἀτομικῶν, ἦτο φυσικὸν νὰ παρεξηγηθῇ καὶ μασκαρευθῇ καὶ κατεβασθῇ καὶ ὁ ἀγὼν τῶν Ἰδεῶν καὶ ὁ τρόπος τοῦ ἀγωνίζεσθαι περὶ Ἰδεῶν. Οἱ ὑστερικοὶ Τσούσιδες τοῦ ᾿97, ἀπὸ ἡμέρας εἰς ἡμέραν καταντῶντες εἰς τὰ χάλια τῆς ξενευριασμένης γεροντοκόρης, κατέστησαν ἀδύνατον τὸν Ἰδεολογικὸν ἀγῶνα, διότι τὸν κατήντησαν σαλιάρισμα παιδικὸν ἀναξιπρεπέστατον.

Ὁ Ποιητὴς -τοῦ ὁποίου οἱ στίχοι ἐρεθίζουν ἐμένα τὰς περισσοτέρας φορὰς- κατὰ τῶν ἰδεῶν τοῦ ὁποίου δὶς ἐξεφράσθην μὲ τὸν ἀνατρεπτικὸν τρόπον κατὰ τῆς καθιερωμένης εἰς τὴν Ἰδεολογίαν Ἑπτανησιακῆς γυναικοσύνης καὶ δουλοσύνης, τῆς ὑπὸ τὸ πρόσχημα τοῦ πολιτισμοῦ καθαρᾶς αὐτῆς -ἀναγούλας, εἰς τυχαίαν συνάντησιν μοῦ ἔσφιξε τὸ χέρι καὶ μὲ τὸ ἀγωνιστικὸν ἐκεῖνο πῦρ τὸ ὁποῖον διακρίνομεν εἰς κάθε του στίχον μοῦ εἶπε: Ἐγὼ θέλω τὸν ἀγῶνα. Ἐμένα μὲ τέρπει ἡ εἰλικρινὴς ἔκφρασις τῆς Ἰδέας. Ἐμένα μὲ ἐνθουσιάζει ἠ ἐνθουσιώδης σφοδρότης, ὅταν δὲν προέρχεται ἀπὸ πάθος προσωπικόν.

Ἀναφέρω αὐτὸ ἐδῶ, μὲ τὴν συγκίνησιν τὴν ὁποίαν μοῦ προξενεῖ τὸ αὐθόρμητον αἴσθημα τῆς ἀληθοῦς εὐγενείας, διὰ νὰ ἀντλήσω καὶ ὑποδείξω εἰς νέους καὶ γέρους, ἕνα δίδαγμα εὐγενὲς τὸ ὁποῖον δὲν εἶδον ἀντλούμενον καὶ ἐφαρμοζόμενον ἀπὸ τοὺς διαβαζομένους ξένους ἱπποτισμοὺς καὶ ἀπὸ τοὺς διαβαζομένους ξένους Ἰδεολογικοὺς ἀγῶνας, τὸ ὁποῖον δίδει εἰς ὅλους μας ὁ Ποιητής.

Τα λόγια του, φάρος ακόμα ζωντανός, οδηγεί τις συνειδήσεις μας………

Ὁ γκρεμιστής
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα τρέμει ἑνὸς πόθου ἀστέρι. Κι ἂν εἶμαι τῆς νυχτιᾶς βλαστός, τοῦ χαλασμοῦ πατέρας, πάντα κοιτάζω πρὸς τὸ φῶς τὸ ἀπόμακρο τῆς μέρας. ἐγὼ ὁ σεισμὸς ὁ ἀλύπητος, ἐγὼ κι ὁ ἀνοιχτομάτης· τοῦ μακρεμένου ἀγναντευτής, κι ὁ κλέφτης κι ὁ ἀπελάτης καὶ μὲ τὸ καριοφίλι μου καὶ μὲ τ᾿ ἀπελατίκι τὴν πολιτεία τὴν κάνω ἐρμιά, γῆ χέρσα τὸ χωράφι. Κάλλιο φυτρῶστε, ἀγκριαγκαθιές, καὶ κάλλιο οὐρλιάστε, λύκοι, κάλλιο φουσκῶστε, πόταμοι καὶ κάλλιο ἀνοῖχτε τάφοι, καί, δυναμίτη, βρόντηξε καὶ σιγοστάλαξε αἷμα, παρὰ σὲ πύργους ἄρχοντας καὶ σὲ ναοὺς τὸ Ψέμα. Τῶν πρωτογέννητων καιρῶν ἡ πλάση μὲ τ᾿ ἀγρίμια ξανάρχεται. Καλῶς νὰ ῾ρθῆ. Γκρεμίζω τὴν ἀσκήμια. Εἶμ᾿ ἕνα ἀνήμπορο παιδὶ ποὺ σκλαβωμένο τό ῾χει τὸ δείλιασμα κι ὅλο ρωτᾷ καὶ μήτε ναὶ μήτε ὄχι δὲν τοῦ ἀποκρίνεται κανείς, καὶ πάει κι ὅλο προσμένει τὸ λόγο ποὺ δὲν ἔρχεται, καὶ μία ντροπὴ τὸ δένει Μὰ τὸ τσεκοῦρι μοναχὰ στὸ χέρι σὰν κρατήσω, καὶ τὸ τσεκοῦρι μου ψυχὴ μ᾿ ἕνα θυμὸ περίσσο. Τάχα ποιὸς μάγος, ποιὸ στοιχειὸ τοῦ δούλεψε τ᾿ ἀτσάλι καὶ νιώθω φλόγα τὴν καρδιὰ καὶ βράχο τὸ κεφάλι, καὶ θέλω νὰ τραβήξω ἐμπρὸς καὶ πλατωσιὲς ν᾿ ἀνοίξω, καὶ μ᾿ ἕνα Ναὶ νὰ τιναχτῶ, μ᾿ ἕνα Ὄχι νὰ βροντήξω; Καβάλα στὸ νοητάκι μου, δὲν τρέμω σας ὅποιοι εἶστε γκρικάω, βγαίνει ἀπὸ μέσα του μιὰ προσταγή: Γκρεμίστε!

Ὁ Διγενὴς κι ὁ Χάροντας
Καβάλλα πάει ὁ Χάροντας τὸν Διγενῆ στὸν Ἅδη, κι ἄλλους μαζί… Κλαίει, δέρνεται τ᾿ ἀνθρώπινο κοπάδι.
Καὶ τοὺς κρατεῖ στοῦ ἀλόγου του δεμένους στὰ καπούλια, τῆς λεβεντιᾶς τὸν ἄνεμο, τῆς ὀμορφιᾶς τὴν πούλια.
Καὶ σὰ νὰ μὴν τὸν πάτησε τοῦ Χάρου τὸ ποδάρι ὁ Ἀκρίτας μόνο ἀτάραχα κοιτάει τὸν καβαλλάρη.
«Ὁ Ἀκρίτας εἶμαι, Χάροντα δὲν περνῶ μὲ τὰ χρόνια. Μ᾿ ἄγγιξες καὶ δὲ μ᾿ ἔνοιωσες στὰ μαρμαρένια ἁλώνια;
Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀκατάλυτη ψυχὴ τῶν Σαλαμίνων, στὴν Ἑφτάλοφην ἔφερα τὸ σπαθὶ τῶν Ἑλλήνων.
Δὲ χάνομαι στὰ Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω, στὴ ζωὴ ξαναφαίνομαι καὶ λαοὺς ἀνασταίνω!»
——————————————-

Δόξα στὸ Μεσολόγγι
(1926, ἀπαγγέλθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ποιητή, στὴν 100η ἐπέτειο τῆς Ἐξόδου στὸ Μεσολόγγι – ἀπόσπασμα)
Γῆ, τοὺς ξάστερους πάντοτε οὐρανούς μου Κάθε λογῆς κόσμοι ἀστρικοὶ πλουμίζουν, Ἄστρα ποὺ σβύνουν καὶ ποὺ πέφτουν, ἄστρα Ποὺ τρεμοφέγγουν,
Πλανῆτες, φωτοσύγνεφα, κομῆτες, Φῶτα χλωμὰ καὶ φῶτα θάμπωμα, ἥλιοι, Πὲς τὰ μαργαριτάρια καὶ χρυσάφια, Πὲς τὰ διαμάντια.
Μὰ ἐσύ, ρουμπίνι ἀπ᾿ τοὺς ἀχνοὺς δεμένο Μαρτυρικῶν καὶ ἡρωικῶν αἱμάτων. Στὸν οὐρανὸ τῆς πλάσης, καθὼς εἶναι τοῦ πόλου τὸ ἄστρο, Τοῦ πόλου τὸ ἄστρο ἐσὺ στοὺς οὐρανούς μου
Τῆς Δόξας, δόξα, ὦ Γῆ! Τὸ Μισολόγγι: Κι᾿ οἱ μὲ ὀνόματα μύρια γνωρισμένοι Κόσμο μου ποὺ εἶναι Κι᾿ οἱ ἀπὸ σπαθιοῦ καταχτητές, καὶ οἱ δάφνες
Τῶν πολεμάρχων οἱ αἱματοβαμμένες, Κι᾿ οἱ Ἀλέξαντροι Κι᾿ οἱ Ἑφτάλοφες καὶ οἱ Νίκες Καὶ οἱ Σαλαμῖνες,
Καὶ μὲ τὶς ἱστορίες οἱ πολιτεῖες Καὶ στόματα χρυσὰ καὶ οἱ Κυβερνῆτες Κι᾿ οἱ Ἠράκλειτοι τοῦ Λόγου καὶ τῆς Τέχνης παντοῦ κι᾿ οἱ Αἰσχύλοι,
Ἀνήμποροι ὅπως κι᾿ ἂν σταθοῦν μπροστά σου, Καὶ σὲ μιᾶς τρίχας ἤσκιο νὰ θολώσουν Τὴν ξεκομμένη ἀπ᾿ τοῦ Κυρίου τὴν ὄψη Φεγγοβολιά σου.
Μισολόγγγι. Χαρὰ τῆς ἱστορίας, Γῆ ἐπαγγελμένη. Πᾶνε ἑκατὸ χρόνια, Κι᾿ ἂς πᾶνε. Ἡ θύμηση ἄχρονη μπροστά σου Θὰ γονατίζει.
—————————————————–

Ὦ λιγοστοί, ὦ διαλεχτοί!
Ὦ λιγοστοὶ κι ὦ διαλεχτοὶ κι ἀρίφνητοι αὔριο ἴσως!
Εἶναι μία ἀλήθεια κάτου ἐδῶ ποὺ τὴ χτυπάει τὸ μίσος,
εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ὀμορφιὰ ποὺ ἡ καταφρόνια δένει,
κι εἶν᾿ ἐδῶ πέρα μία Ἀρετὴ δειλὴ καὶ ντροπιασμένη.
Ὦ νέοι, ὦ πρωτοξύπνητοι στὸ φῶς, χαρὲς τ᾿ Ἀπρίλη,
ἀπὸ τοὺς πράσινους κορμοὺς γίνοντ᾿ οἱ ἄσπροι στύλοι!
Στὴ χώρα ἐσεῖς οἱ λειτουργοὶ κι οἱ λατρευτάδες εἶστε·
δὲ φτάνει· ἐμπρὸς! γιὰ τοὺς Θεούς, ὦ νέοι, πολεμεῖστε.
——————————————————–

Πως οι Εβραίοι μας διαιρούν και μας υπονομεύουν εθνικά

Iθαγένεια και Ισλαμική μετανάστευση

Προπαγάνδα της ΕΤ1 για την ιθαγένεια και οι επιπτώσεις της ισλαμικής μετανάστευσης (εισβολής)

Η αναγνώριση του νεκρού Αυξεντίου από τον πατέρα του.

«Βγαλμένη από τα βάθη της ελληνικής ιστορίας» η περήφανη συμπεριφορά του πατέρα. Να μην τον δουν οι κατακτητές να κλαίει... Να πνίξει τον πόνο του πατέρα για να καμαρώσει τον αποτεφρωμένο ήρωα... Τότε που οι απλές οικογένειες, βαθιά θρησκευόμενες και πατριωτικές, γεννούσαν ακόμα το θαύμα στην Κύπρο μας... Μια τέτοια γέννησε και τον ήρωα της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου.

Για το μεγαλείο της ψυχής του ήρωα, αξίζει να αναφέρουμε την πολύωρη μάχη με τους πάνοπλους Άγγλους στρατιώτες που περικύκλωσαν το κρησφύγετό του και την ενσυνείδητη θυσία του. «Αρκετή υπηρεσία πρόσφερα διδάσκοντάς τους πως να κρατούν το όπλο και να πολεμούν» είχε πει κάποτε, «πρέπει όμως να τελειώσω διδάσκοντάς τους και πως να πεθαίνουν». Κι έτσι με το δικό του «Μολών Λαβέ» πέρασε στην ιστορία ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, τιμώντας το έθνος και την οικογένειά του.

Εθνικοσοσιαλιστές Λευκορωσίας: Βοήθεια στα ορφανά και παρατημένα από γονείς παιδιά.

27 Φεβρουαρίου. ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΙΗΤΗ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ

Φεβρουάριος 1943: Ο θάνατος και η Κηδεία του Μεγάλου ποιητή μας Κωστή Παλαμά

Στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 φεύγει από την ζωή ένας από τους μεγαλύτερους Στοχαστές και Πνευματικούς Δημιουργούς του Νεώτερου Ελληνισμού , ο Κωστής Παλαμάς . Τόσο ο θάνατός του σε μία απαισιόδοξη στιγμή της Ιστορίας μας , την Περίοδο της τριπλής ξενικής Κατοχής , όσο και η αναγνώριση του ποιητικού του έργου διεθνώς ( υπήρξε ο ποιητής του «Ολυμπιακού Ύμνου» ) μετέτρεψαν την Κηδεία του σε αυθόρμητο ξέσπασμα εθνικής ανάτασης για τους υπόδουλους Έλληνες.

Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1859 στην Πάτρα ,με Μεσολογγίτικη καταγωγή , ο Κωστής Παλαμάς υπήρξε διαρκώς παρών με το δημιουργικό του Πνεύμα στις Αγωνίες και τους Αγώνες του Ελληνικού Λαού από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνος ως το πρώτο μισό του 20ου . Ήταν η εποχή των μεγάλων Οραμάτων για τον Ελλαδικό Ελληνισμό.

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙA

Το μέγιστο των Οραμάτων ήταν η Μεγάλη Ιδέα , η προσπάθεια δηλαδή Απελευθερώσεως των σκλάβων (κυρίως στους Τούρκους )Ελλήνων . Το 1875 έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στη Νομική Σχολή, ύστερα όμως από το δεύτερο έτος εγκατέλειψε τις σπουδές του και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Ωστόσο η φοιτητική του ζωή, αν και σύντομη, τον έφερε σε επαφή με δύο συμφοιτητές του, τον Γεώργιο Δροσίνη και τον Νίκο Καμπά, που όπως και ο ίδιος αγαπούσαν με πάθος την ποίηση και ενδιαφέρονταν γι αυτήν περισσότερο από όσο για τις πανεπιστημιακές παραδόσεις. Οι συζητήσεις τους είχαν ως μόνιμο θέμα την κατάσταση της ελληνικής ποίησης την εποχή εκείνη, όπου επικρατούσε ο ρομαντισμός και μεσουρανούσε ο Αχιλλέας Παράσχος, και έκλειναν με την ίδια πάντα διαπίστωση, διατυπωμένη από τον ίδιο τον Παλαμά: «Ποιητική κίνηση δεν υπήρχε στην Αθήνα. Η ποίηση τρισάθλια. Καιρός να σπαρθεί μια κάποια νέα ποιητική ζωή, με άλλη σκέψη, με άλλη φόρμα».

Και αυτό ακριβώς κατόρθωσε ο Παλαμάς. Με τα άρθρα του και τις κριτικές του, κυρίως όμως με την ποιητική του πράξη δημιούργησε μια βαθιά τομή στην πορεία της νεοελληνικής ποίησης και επηρέασε αποφασιστικά την εξέλιξή της. Βγάζοντας την ποίησή μας από το αδιέξοδο όπου την είχαν οδηγήσει οι τελευταίοι εκπρόσωποι του αθηναϊκού ρομαντισμού, διεύρυνε το περιεχόμενο και τη θεματική της προς κάθε κατεύθυνση, καθιέρωσε τη χρήση της δημοτικής πριν από το Ταξίδι του Ψυχάρη και ανανέωσε ριζικά την ποιητική μορφή, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες που του πρόσφερε ολόκληρη η ελληνική λογοτεχνική παράδοση, από τον Όμηρο, τον Πίνδαρο και τον Ρωμανό τον Μελωδό ως τον Σολωμό και τον Κάλβο, που ανακάλυψε και καθιέρωσε, και ως το δημοτικό μας τραγούδι.

Συγχρόνως πραγματοποιεί ένα τεράστιο άνοιγμα προς τις λογοτεχνίες της Ευρώπης και επωφελείται από όσα είχαν κατακτήσει για λογαριασμό της ποίησης όλα τα σύγχρονά του λογοτεχνικά ρεύματα της Ευρώπης, ο Παρνασσισμός, ο Ρεαλισμός, ο Συμβολισμός. Αναδείχτηκε έτσι ο Παλαμάς σε θεμελιωτή, αρχηγό και αναγνωρισμένο δάσκαλο της Σχολής του 1880. Θα πρέπει να περιμένουμε ως το 1930 για να έχουμε ανάλογη ριζική αλλαγή στα ποιητικά μας πράγματα.

Ο Παλαμάς δεν είναι μόνον ο εθνικός ποιητής των σχολικών εορτών ούτε και ο λόγος του ταυτίζεται, όπως συχνά αλλά άστοχα λέγεται, με τον βερμπαλισμό και τη μεγαληγορία. Η λυρική ποίησή του με τους χαμηλόφωνους τόνους και μια επιγραμματική λιτότητα ύφους, η φιλοσοφούσα διάθεσή του και ο πανανθρώπινου και διαχρονικού ενδιαφέροντος στοχασμός του, ο καταλυτικός σατιρικός του λόγος που καυτηριάζει την παθολογία της νεοελληνικής κοινωνίας και τα αρνητικά σημεία της ψυχολογίας του νεοέλληνα, αλλά και η οξυδέρκεια του κριτικού του πνεύματος, η βαθιά θεωρητική του σκέψη για την φύση της λογοτεχνικής δημιουργίας, η νηφαλιότητά του που του επέτρεψε να συνδυάσει στο έργο του μιαν αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα με το άνοιγμα προς την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ακόμη λογοτεχνία, είναι πλευρές της παλαμικής δημιουργίας και παρουσίας που αξίζει να μελετηθούν και να προβληθούν περισσότερο.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 ΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Κωστής Παλαμάς μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου, με την οποία αφ' ενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφ' ετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.

Ελλαδικό κρατικό μόρφωμα: δίνουν τα χρήματα που μάζεψαν στα σχολεία της Κύπρου τα Ελληνόπουλα για Ελληνόπουλα σε ...αλλοδαπούς!!!

     
Τορναρίτη, ακούς; Δεν θα εμφανίσεις την φάτσα σου στην τηλεόραση για να σχολιάσεις την είδηση; 


 Κι όμως! Κάποιοι στην Ελλάδα, γυρίζουν την πλάτη τους στους Έλληνες και παραδίδουν τη βοήθεια που προορίζεται για τα Ελληνόπουλα που υποφέρουν από την ανέχεια, στους λαθρομετανάστες!
      Προσέξτε: «Ύστερα από έρευνα που έκανε το ΚΥΠΕ, με τη συνδρομή του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, επέλεξε να βοηθήσει το Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. Το σχολείο βρίσκεται στην Ξηροκρήνη και φιλοξενεί σήμερα 45 μαθητές από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, την Αλβανία και τη Ρουμανία».
      Ναι, αυτό δίνουν τα ίδια τα πρακτορεία ειδήσεων, με «προοδευτική» περηφάνεια, για το που καταλήγει η βοήθεια των Κυπρίων αδερφών μας! Και ποια «έρευνα» έκαναν; Πλέον, οι Έλληνες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, στην ίδια τους την πατρίδα, ελέω της αριστεράς και όσων ελέγχουν τα ΜΜΕ. Ρωτήθηκαν όσοι Έλληνες πρόσφεραν βοήθεια στην Κύπρο για Έλληνες (φωτογραφία από σχετική εκδήλωση στην Κύπρο), για αυτή την «επιλογή»; Τίποτα άλλο.

Η Ευρώπη – Έθνος σε διάλυση

Αυτούς τους καιρούς, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που συνδέει τα κράτη σε ένα δραματικό μέλλον, η πολιτική τάξη δεν σταματά να αναφέρει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να καλεί τις διάφορες χώρες σε ένωση.

Επαναλαμβάνουν αυτή την λέξη, Ευρώπη, αδειάζοντας τη από την πιο ουσιαστική σημασία της και την γεμίζουν με έννοιες αλλότριες και τεχνητές, φτιαγμένες σε κάποιο γραφείο των Βρυξελλών κάτω από την επίβλεψη της Ουάσιγκτον. Λένε Ευρώπη και εννοούν την τοκογλυφία των τραπεζιτών. Λένε Ευρώπη και εννοούν μια ολιγαρχία τεχνοκρατών, αναθρεμμένων στα σαλόνια και στις στοές της παγκοσμιοποίησης. Η Ευρώπη του ελεύθερου εμπορίου, υπόδουλος της διεθνούς πλουτοκρατίας. Η Ευρώπη του Μάαστριχτ και της Σένγκεν, χωρίς καμία εξουσίας, χωρίς κανένα πολιτικό πρόγραμμα, χωρίς καμία κοινή στρατηγική. Η Ευρώπη περιφέρεια της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ, έτοιμη να επέμβει σε οποιοδήποτε «ανθρωπιστικό πόλεμο» ακόμη και ενάντια στα συμφεροντά της.

Σε αυτόν τον χορό είναι ενωμένος όλος ο ιταλικός πολιτικός κόσμος, παρασύροντας σε αυτόν τους τελευταίους επιγόνους αυτής της πολιτικής γενιάς που μεγάλωσε με τον μύθο της Ευρώπης – Έθνους, προδίδοντας έτσι τον χαρακτήρα και την νεότητά τους, θες από υπολογισμούς, θες από καθαρό κονφορμισμό και έλλειψη ιδεών. Έχοντας κατέβει στο πεζοδρόμιο για μία ενωμένη Ευρώπη από την Βρέστη μέχρι το Βλαδιβοστόκ, μπερδεύουν πια την Ευρώπη με την Δύση και έχουν γίνει οι πιο σκληροί υποστηρικτές του σύγχρονου ατλαντισμού. Οι απόγονοι πολιτικών πειραμάτων η Jeune Europe έχουν κλειστεί στον πιο μυωπικό εθνικισμό, απάντηση στείρα στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Οραματίζονταν την Ευρώπη των λαών και έχουν καταντήσει υπηρέτες των τραπεζιτών.

Κουρασμένοι να παρατηρούμε τον θάνατο ενός ονείρου, αποφασίσαμε να ξαναπιάσουμε τον αγώνα για την ευρωπαϊκή πατρίδα μας, για την οποία τόσες γενιές έδωσαν την ζωή τους. Αποφασίσαμε να ξανασηκώσουμε την σημαία της Ευρώπης, παρατημένης στην λάσπη και ποδοπατημένης από αυτούς που θα έπρεπε να την υπερασπιστούν και να την τιμήσουν. Μία Ευρώπη ελεύθερη, δυνατή και εξοπλισμένη. Μία Ευρώπη με χαρακτήρα, κοινοτική και αλληλέγγυα. Μία Ευρώπη κυρίαρχη και ανεξάρτητη. Ξαναπιάνοντας και κάνοντας δικές μας τις λέξεις του Ντριέ Λα Ροσσέλ, θέλουμε να είμαστε ο αποφασιστικός παράγοντας που θα ενώσει την Ευρώπη σε έναν ατσάλινο άξονα. Με θάρρος, παίρνουμε πάνω μας αυτό το καθήκον, το οποίο βαραίνει τις πλάτες μας, γνωρίζοντας, τώρα και πάντα, πώς μόνο εάν έχουμε πίστη θα καταστρέψουμε αυτό το μέλλον που μας έχουν προγραμματίσει.

Αν στην Ευρώπη, υπάρχουν νέοι και νέες σαν και εσάς, αν ο καθένας κάνει μία προσπάθεια να πείσει τους άλλους την ημέρα της τελικής κρίσης θα μπορούν να παρουσιαστούν σε όλη την Ευρώπη αυτές οι χιλιάδες νέοι που υπάρχουν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αυτοί είναι εκείνοι που μία ημέρα θα μας σώσουν. Τεράστιοι οι κίνδυνοι, πολλές πιθανότητες. Εξαρτάται το πάν από εμάς.

Leon Degrelle.
Movimento Sociale per L’ Europa
πηγή: http://antistasi.org/?p=24861

Το Σύστημα γέννησε νέο κόμμα: Ανεξάρτητοι ‘Ελληνες

Η Παγκόσμια Σιωνιστική Αυτοκρατορία πάντα έχει τις λύσεις και φροντίζει τους υπηκόους του. Αρπάξτε γκοήμ μπόλικες «δημοκρατίες»,  «αντιμνημόνια», «αποζημιώσεις» «ελπίδες»  κλπ. Άλλωστε το αξίζετε…..

Σιωπή για την γενοκτονία που συντελείτε με την ανεξέλεγκτη λαθροεισβολή και την υπογεννητικότητα. Αυτά για τους «πατριώτες» δεν έχουν σημασία. Δείτε εδώ την διακήρυξη.

Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ

Στον καιρό της ανταλλαγής πληθυσμών και χρεών έχει αποκτήσει μια πρόσθετη δυναμική η διαδικασία των σφυγμομετρήσεων, η έρευνα δηλαδή της πρόθεσης ψήφου και αποδοχής ή μη του δοσιλογισμού από το χειμαζόμενο λαό. Με τη διαφορά ωστόσο ότι όπως συμβαίνει με τις παραγγελίες ορισμένων προϊόντων, με τη σύνθεση αυτών να παρουσιάζει άλλη εικόνα στη διάθεση κι άλλη στην αποθήκευση, έτσι ακριβώς και στις δημοσκοπήσεις οι διατιθέμενες γνώμες δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές που καταφτάνουν και αποθηκεύονται σε κάποια κομματικά γραφεία. Κι αν η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί, τότε απομειώνεται με το μαχαίρι του Συστήματος που τη φέρνει στα δικά του μέτρα.

Οι δημοσκοπήσεις το δίχως άλλο μπορούν να δώσουν με μεγάλη ακρίβεια τις πραγματικές διαστάσεις μιας κρίσιμης απόφασης και ενός πολιτικού καθεστώτος σύμφωνα με τον υπέρτατο κριτή του Έθνους μας, τον ελληνικό λαό. Αρκεί να τηρηθούν οι συνθήκες της επιστημονικής τεκμηρίωσης, της ευθυκρισίας και του πραγματικού χρόνου διενέργειας αυτών σε σχέση με την διερευνώμενη περίπτωση. Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας και του κατοχικού καθεστώτος. Οι τρόποι εξέτασης και τα μεγέθη των εξεταζόμενων μαζών μεταβάλλονται διαρκώς «ξεχνώντας» τα δυσάρεστα, η αντικειμενικότητα αντικαθίσταται από το κομματικό και το νεοταξικό επιπλέον ποθούμενο των εμπόρων των εθνών και τα μαγειρέματα του Συστήματος εμφανίζουν τον κόσμο να επικροτεί την ώρα του βιασμού το βιαστή του.

Αν ωστόσο οι εμφανιζόμενες σφυγμομετρήσεις εμφάνιζαν την ανοχή των μαζών, τότε να είστε σίγουροι ότι ο πρώην πρωθυπουργός Παπανδρέου και το σύνολο των ελληνόφωνων πολιτικών υπαλληλίσκων θα προέβαιναν στις ψεύτικες παλιότερες διακηρύξεις περί δημοψηφίσματος. Μεγάλες πιέσεις υφίσταται ο πολιτικάντικος θίασος από τα αληθινά μαντάτα, γιατί ο ελληνικός λαός δεν είναι εν τέλει ο ιδανικός αυτόχειρας που θα ανεχθεί τα τερτίπια αυτών που τον φθονούν. Έχει αρχίσει σιγά – σιγά να διαπιστώνει τον στόχο που έχει τεθεί στο επίκεντρο του οικονομικού πολέμου. Ότι αυτό που μας συμβαίνει είναι το άνοιγμα του μνήματος της Φυλής μας που για όσο χρονικό διάστημα μεσουρανούσε στην ιστορία της ανθρωπότητος ο Ελληνισμός μας, η ανθρωπότητα έκανε βήματα εμπρός ενάντια στις σημερινές φρικτές οπισθοχωρήσεις και φτωχοποιήσεις.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ.......

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 26/2 ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΩΝ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΓΙΑ το ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ και πρώτου Κύπριου Εφέδρου Αξιωματικού Γρηγόρη Αυξεντίου. Μετά την τέλεση του μνημοσύνου θα ακολουθήσει τρισάγιο στον τόπο της θυσίας του ήρωα, στο κρυσφήγετό του. Ακολούθως η Παγκύπρια Ομοσπονδία Εφέδρων Αξιωματικών, σε συνεργασία με το Τμήμα Καταδρομών και ελικόπτερο της Εθνικής Φρουράς, θα προβούν σε αναπαράσταση της ιστορικής μάχης του Μαχαιρά. Η όλη τελετή θα ολοκληρωθεί με κατάθεση στεφάνων και τον Εθνικό Ύμνο.


H προσέλευση των θεατρίνων "πολιτικών" του ΔΗΣΥ κρίνεται άκρος ανεπιθύμητη. Η δυσωδία από την παρουσία οποιαδήποτε ναιναίκκου προσβάλλει την μνήμη του Ήρωα του Λαού μας. Στα καρναβάλια δίπλα στον αράπη "δήμαρχο" της Λεμεσού είναι η φυσική θέση τους. Εκεί θα υπάρχουν πολλοί μαζάνθρωποι για να τους χειροκροτούν.

ΜΑΣ ΕΣΩΣΑΝ ΟΙ … ΟΛΕΤΗΡΕΣ ΜΑΣ!!!

Μία προβλεπομένη απ΄αυτούς που δεν έχουν αυταπάτες σκηνή στο - επί δεκαετίες λαμβάνον χώραν στην δύσμοιρον Νεοελλάδα - θέατρον του παραλόγου επαίχθη και έλαβε τέλος τα ξημερώματα της Τρίτης 21/2/2012. Τελικώς, η μεταπολιτευτική Νεοελλάς εσώθη από την χρεωκοπία και την κατάρρευση, εφ΄όσον το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης (Εurogroup) απεφάσισε την έγκριση νέου δανείου προς την Ελλάδα, ύψους 130 δις ευρώ. Προηγουμένως και κατόπιν μαραθωνίων διαπραγματεύσεων, η συντιθεμένη από κόμματα και πολιτικούς της μεταπολιτευτικής λύμης ελλαδική κυβέρνηση, είχε καταλήξει σε συμφωνία με τους ιδιώτες ομολογιούχους κατόχους ελληνικού χρέους, για το «κούρεμα» του χρέους που διακρατούν οι ιδιώτες κατά 53,5% (δηλ. 107 δις ευρώ), με τον καθορισμό του μέσου επιτοκίου των νέων ομολόγων που θα τους δοθούν στο 3,65% και την αποδοχή ότι οι νέοι τίτλοι θα διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο. Κατά τον τρόπο αυτό προβλέπεται να επιτευχθή μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, ποσοστού δηλαδή αναλόγου εκείνου που υπήρχε κατά την έναρξη της κρίσεως!

Οι τέως ολετήρες και νυν «σωτήρες» της Ελλάδος, προκειμένου να δοθή το νέο δάνειο, εδέχθησαν επαχθεστάτους όρους για την χώρα. Συγκεκριμένως, εδέχθησαν η Ελλάς με συνταγματική διάταξη να συστήση έναν ειδικό λογαριασμό ο οποίος θα τεθή υπό τον έλεγχο της τρόικας και στον οποίον θα κατατίθενται τα δάνεια και εσωτερικοί πόροι της χώρας , με προορισμό να εξυπηρετή κατά προτεραιότητα την αποπληρωμή του χρέους. Προκειμένου να επιτευχθή αυτός ο στόχος, εγκαθίσταται ισχυρά και μόνιμη επιτροπεία στην Αθήνα, μέσω της ενισχύσεως του ρόλου της Taske Force, δηλαδή της ομάδος του Χορστ Ράιχενμπαχ, ώστε να στηριχθή απολύτως η δυνατότης της να παρέχη και να συντονίζη την τεχνική βοήθεια.

Nezhegol

Πάλι για "αποζημιώσεις"

"Σε λίγο θα διεκδικούν αποζημιώσεις από τους ιρανούς για την εισβολή του Ξέρξη στην Ελλάδα."

Λουκάς Σταύρου 

Οι περισσότεροι εθνικιστές έχουν μάθει να κάνουν την πάπια για τα περισσότερα ζητήματα, μεταξύ των οποίων το μεγαλύτερο και το σοβαρότερο για μας είναι το ζήτημα του αβρααμικού διεθνιστικού χριστιανισμού, η αρνητική επίδρασή της στον ψυχισμό του λαού μας, αλλά και ο προσδιορισμός του κυριότερου εχθρού του αγώνα μας και του τρόπου εξουδετέρωσης ή καταστροφής του.

Ένα ζήτημα που δεν πέρασε απαρατήρητο από τους «στουθοκάμηλους» εθνικιστές είναι και το ζήτημα των «αποζιμιώσεων».
Γ’ αυτό χαιρετίζουμε, αν και διαφωνούμε κάθετα, την τοποθέτηση του αρθρογράφου.
Γράφει: «Οι κατοχή ήταν Γερμανική…. και όχι Εθνικοσοσιαλιστική»
Η Γερμανία ήταν τότε  Εθνικοσοσιαλιστική και γ ‘ αυτό η κατοχή της Ελλάδος ήταν Εθνικοσοσιαλιστική και όχι γενικά και αόριστα «Γερμανική». Η κατοχή ποτέ στην ιστορία δεν ήταν «καλή» και «ανθρώπινη». Η κατοχή είναι κατοχή. Δεν πρέπει να κρύβουμε κάτω από το χαλί στρουθοκαμηλίζοντας (πάλι) το βασικό ερώτημα: με ποιανού το μέρος πολέμησαν οι Έλληνες, αν ήταν λάθος ή όχι το «όχι» τους.
Όλα τα πιο πάνω και το γεγονός ότι «η μεταπολεμική Γερμανία ουδεμία σχέση έχει με τον Εθνικοσοσιαλισμό», όπως γράφει εύστοχα αυτή τη φορά ο συντάκτης, είναι αδιάφορα σήμερα για το ζήτημα των «αποζημιώσεων».
Ας υποθέσουμε ότι το σημερινό Ελλαδικό κράτος έλαβε τις «αποζημιώσεις».
Θα:
-Βάλει ναρκοπέδια στον Έβρο, στα σύνορα με την Αλβανία και την Βουλγαρία για να σταματήσει η λαθροεισβολή. Θα απαγορέψει αυστηρά την εργοδότηση των μεταναστών/λαθρομεταναστών.
-Θα πληρώνει στη Ελληνίδα μάνα για κάθε νεογέννητο ελληνόπουλο ένα σημαντικό ποσό, θα πληρώνει για τρία χρόνια το 100% του μισθού της για να μην αποκοπεί το παιδί από το οικογενειακό παραδοσιακό περιβάλλον (παρόμοια μέτρα υπάρχουν στη φτωχή σημερινή Ουκρανία), θα κηρύξει το θέμα τις υπογεννητικότητας ως το κυριότερο εθνικό θέμα και θα χρηματοδοτεί την προπαγάνδα των γεννήσεων με στόχο την ανατροπή της εξαφάνισής μας.
-Θα διώξει όλες τις πολυεθνικές εταιρίες και τράπεζες που απομυζούν τον πλούτο και την εργασία των Ελλήνων.
-Θα χρηματοδοτεί την έρευνα για την ατομική ενέργεια και την ατομική βόμβα.
-Θα φύγει από την Ιουδαϊκή Ένωση και θα επιστρέψει στο εθνικό νόμισμα …..

Αν πιστέψατε σε όλα αυτά τότε πάρτε κ’ μας μαζί σας όταν θα πάτε στον «πρωθυπουργό» για να απαιτήσουμε να ζητήσουν τις «αποζημιώσεις» …..

Δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του σημερινού κράτους να αποφασίζει οτιδήποτε έχει σχέση με το μέλλον του Έθνους. Τις «αποζημιώσεις», αν τα δικαιούμαστε, θα τα διεκδικήσουμε όταν θα φτιάξουμε δικό μας κράτος.  

ΓΕΝ.ΕΛ.

Έλληνες υψώστε τα λάβαρα της επανάστασης

Αδελφοί Έλληνες για πόσο καιρό θα μείνετε σκυφτοί και υποταγμένοι στο σύστημα που σας έχει ρημάξει τη ζωή και τώρα ποδοπατεί και την αξιοπρέπεια σας;

Αφήνετε τους πολιτικούς , τα τσιράκια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος να σας βυθίζουν στην φτώχεια , την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό και σεις τρέχετε έξω από τις εκκλησιές που σας άρπαξαν τις περιουσίες και που μετέχουν στο πλιάτσικο της τοκογλυφίας και ζητιανεύετε ένα κομμάτι ψωμί.

Έλληνες , σταματήστε να απλώνετε το χέρι για δανεικά και ζητιανιά . Σφίξτε τη γροθιά σας και διεκδικείστε με τσεκούρι και φωτιά τα δίκαια της εργασίας σας.

Σύρετε τους υπεύθυνους της καταστροφής στις πλατείες και δικάστε τους . Τους ξέρετε ποιοι είναι. Είναι οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες και όλοι οι κλεφταράδες της γραφειοκρατίας που σας έπιναν το αίμα τόσα χρόνια. Δικάστε τους και καταδικάστε τους όπως τους αξίζει και ακολούθως αφού τους πετάξετε στις χωματερές , δημεύσετε και τις περιουσίες τους .

Κτυπάτε το χρηματοπιστωτικό παρασιτικό σύστημα.

Κτυπάτε τον κοινοβουλευτισμό και το πελατειακό κομματικό σύστημα .

Κτυπάτε το υπέρογκο κράτος .
Δώστε εξουσία στις παραγωγικές ενώσεις του λαού με άμεση δημοκρατία στη βάση και πυραμιδωτή ανακλητή αντιπροσώπευση.

Αφήστε τη κοινωνία να λειτουργήσει αυτόνομα στο τομέα της οικονομίας , χωρίς παρεμβατισμούς και διασώσεις άρρωστων οργανισμών και μονοπωλίων.

Ορθώστε ένα κράτος κοινωνικό που θα ελέγχει την διακίνηση του χρήματος και θα στηρίζει την ανάπτυξη και τη παραγωγή χωρίς την ληστρική παρέμβαση των τραπεζιτών.

Επενδύστε πάνω σε ένα ισχυρό στρατό που θα αποτελέσει τη βάση της διαχείρισης του εθνικού πλούτου και θα αποτρέψει έξωθεν παρεμβολές.

Υψώστε τα λάβαρα της επανάστασης στις καρδιές και στις πλατείες και πορευθείτε προς το μέλλον πατώντας πάνω στις στάχτες και τα συντρίμμια του κατεστημένου.

Λουκάς Σταύρου

Ποιος θυμάται την "πτωχευμένη" Ισλανδία;

Αφιερώνουμε στον Σαμαρά, στον Βορίδη, στον Καρατζαφέρη και στους ψηφοφόρους αυτών των "πατριωτών" θεατρίνων του ελλαδικού θεάτρου σκιών.

Από http://www.ediktyo.gr/

Θυμάστε την Ισλανδία; Που πτώχευσε; Που ακούγαμε τις ειδήσεις και κουνάγαμε το κεφάλι με συμπόνοια ή με οίκτο; Ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings αναβάθμισε λοιπόν κατά μία βαθμίδα την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας στην κατηγορία ΒΒΒ- για τον μακροπρόθεσμο δανεισμό της, εξέλιξη που επιτρέπει στη χώρα, η οποία βυθίσθηκε στην χρηματοοικονομική άβυσσο το 2008, να θεωρείται εφεξής ως αξιόπιστος δανειολήπτης!

 «Η επιστροφή της μακροπρόθεσμης αξιολόγησης σε ξένο συνάλλαγμα της Ισλανδίας στην κατηγορία ‘επενδύσεις’ μεταφράζει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί προκειμένου να αποκατασταθεί η μακροοικονομική σταθερότητα στη χώρα, η οποία έφερε επιτυχώς εις πέρας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και για την ανοικοδόμηση της χρηματοοικονομικής αξιοπιστίας της χώρας», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο οίκος Fitch.

Γιατί να μας ενδιαφέρουν όλα αυτά θα πείτε, όταν εμείς έχουμε το δικό μας δράμα; Γιατί η Ισλανδία επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον δικό μας και τέσσερα χρόνια μετά όλη η οικονομική της “εικόνα” ένα γίνει πολύ ,πολύ καλύτερη! Εμείς δύο χρόνια μετά πάμε από το κακό στο χειρότερο και ο δρόμος φαίνεται ότι οδηγεί στο απόλυτο χάος.

Τι έγινε λοιπόν στην Ισλανδία;

Αναδημοσιεύουμε την μετάφραση που είχαμε κάνει από τους Ουκρανούς συναγωνιστές.

Αυτός είναι ο λόγος που η Ισλανδία δεν είναι στις ειδήσεις.

Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λύγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο. Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».

Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι εξουσιαστές αυτού κόσμου είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.

Ας δούμε γιατί.

Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών. Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.

Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρείς βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ. Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.

 

Ύλη εναντίον Πνεύματος

Όταν μαζευτήκαμε στο δωμάτιο στον Οίκο μας, οι πέντε μας μαζί με δέκα πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές, και όταν θελήσαμε να γράψουμε μερικά γράμματα προς τον κύριο Χριστάτσε Σολομόν και σε άλλους, μόνο τότε συνειδητοποιήσαμε πόσο φτωχοί ήμασταν, γιατί όλων μαζί μας έλειπαν ακόμη και τα χρήματα για τους φακέλους και τα γραμματόσημα. Μέχρι τότε, όποτε μας έλειπαν χρήματα, πηγαίναμε στους μεγαλύτερους βετεράνους και τους ζητούσαμε. Αλλά τώρα δεν είχαμε κανέναν για να στραφούμε. Να ξεκινήσουμε έναν πολιτικό οργανισμό τελείως αδέκαροι! Ήταν ταυτοχρόνως ένα δύσκολό και τολμηρό πράγμα για να κάνουμε. Σε αυτόν τον αιώνα που η ύλη είναι παντοδύναμη, που κανείς δεν ξεκινάει οτιδήποτε ασχέτως του πόσο μικρό είναι, χωρίς να ρωτήσει τον εαυτό του «πόσα λεφτά έχω;». Ο Θεός ήθελε να αποδείξει, πως στην λεγεωναρική νίκη η ύλη δεν έπαιζε κανένα ρόλο.

Μέσω της τολμηρής χειρονομίας μας, στρέψαμε τις πλάτες μας σε μία νοοτροπία που κυριαρχούσε στα πάντα. Σκοτώσαμε μέσα μας έναν κόσμο, ώστε να υψώσουμε έναν άλλο, ψηλά ως τον ουρανό. Η απόλυτη εξουσία της ύλης ανατράπηκε, έτσι ώστε να αντικατασταθεί από την αρχή του πνεύματος, των ηθικών αξιών.

Δεν αρνούμασταν και δεν θα αρνηθούμε ποτέ την ύπαρξη, την λειτουργία και την αναγκαιότητα της ύλης στον κόσμο, αλλά αρνηθήκαμε και θα αρνούμαστε για πάντα το δικαίωμα της απόλυτης κυριαρχίας της. Με άλλα λόγια, δίναμε ένα χτύπημα σε μία νοοτροπία, η οποία έθετε τον χρυσό μόσχο στο επίκεντρο και ως τον κύριο σκοπό της ζωής. Συνειδητοποιούσαμε, πως αν επρόκειτο να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο της αντεστραμμένης σχέσεως αξιών μεταξύ πνεύματος και ύλης, θα είχαμε εξαντλήσει εντός μας κάθε κουράγιο, δύναμη, πίστη και ελπίδες. Κατά την διάρκεια εκείνου του πρώτου ξεκινήματος βρήκαμε την μόνη ηθική δύναμη, μόνο στην ακλόνητη πίστη, πως θέτοντας τους εαυτούς μας στην αρχική αρμονία της ζωής, την υποταγή της ύλης στο πνεύμα, θα μπορούσαμε να υποτάξουμε τις αντιξοότητες και να είμαστε νικηφόροι επί των σατανικών δυνάμεων που συνασπίζονταν με σκοπό να μας καταστρέψουν.

Κορνήλιος Κοντρεάνου

Από το βιβλίο του «Για τους Λεγεωνάριούς μου» (1936)

Μετάφραση-Απόδοση: Τήμενος

πηγή

Καιροσκόποι, οπορτουνιστές πολιτικοί: Κάθε μέρα και με διαφορετική ιδεολογία...

Ο Μάκης Βορίδης είναι γνωστή φιγούρα στον ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Ως φοιτητής ίδρυσε την φοιτητική οργάνωση "Φοιτητική Εναλλακτική". Αργότερα διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Νεολαίας της Ε.Π.ΕΝ μέχρι το 1990, και το 1994 ίδρυσε το "Ελληνικό Μέτωπο". Στους εθνικιστικούς κόλπους και τα πηγαδάκια επικρατούσε η εντύπωση για τον Βορίδη ότι είναι ένας αδίστακτος άνθρωπος που θα πουλούσε ακόμη και τη μάνα του προκειμένου να καθήσει σε βουλευτικό έδρανο. Αυτή η εντύπωση δεν άργησε να επιβεβαιωθεί όταν το κόμμα του άρχισε να καιροσκοπεί με οποιαδήποτε κίνηση του υποσχόταν κάτι ("Πρώτη Γραμμή", "Λ.Α.Ο.Σ." κτλ). Τελικά, το όνειρο ζωής του επετεύχθη το 2007 όταν και εξελέγη βουλευτής με το δεξιό κόμμα ΛΑΟΣ.

Το συντηρητικό θρησκόληπτο κόμμα με το οποίο εξελέγη βουλευτής, του κάλυψε κάθε φιλοδοξία αφού μέχρι και υπουργική θέση πήρε ψηφίζοντας υπέρ του εθνοπροδοτικού μνημονίου. Μετά την "καταξίωσή" του στο πολιτκό σκηνικό, οι "εθνικιστικές" και "πατριωτικές" ιδέες του αντικαταστάθηκαν από κάτι καινούριους όρους όπως «εθνικοφιλελεύθερος» (!!!!;;;;????).

Το αποκορύφωμα της πολιτικής του "συνέπειας" ήταν η προσχώρησή του στη Νέα Δημοκρατία και η ανοιχτή πλέον στήριξη του φιλελευθερισμού.

Ομιλία του Γεώργιου Αυφαντή στον σύλλογο "Θερμοπύλες" με θέμα «Ποιοι σχεδίασαν και οργάνωσαν την κρίση στην Ελλάδα και γιατί»

Ο Πατριωτικός Σύλλογος «Θερμοπύλες» σας προσκαλεί στην ομιλία που διοργανώνει με τον με τον συγγραφέα κ. Γεώργιο Αυφαντή με θέμα «Ποιοι σχεδίασαν και οργάνωσαν την κρίση στην Ελλάδα και γιατί». 

Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 7:30μμ το απόγευμα, στην αίθουσα του συλλόγου, Ιδομενέως 2, Πλατεία Δέγλερη, Άγιος Ιερόθεος, στο Περιστέρι.

Μετά τιμής

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Πως να έρθετε:

Από την στάση Αγ. Αντώνης του Μετρό και παίρνοντας το λεωφορείο της γραμμήςΣΤ.ΑΓ.ΑΝΤΩΝΙΟΣ -> ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ αριθμός Α13 (Α) ή εναλλακτικά της γραμμήςΣΤ.ΑΓ.ΑΝΤΩΝΙΟΣ -> ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ(ΑΓ.ΙΕΡΟΘΕΟΣ) αριθμός 12 (Α). Στάση αποβίβασης Πλατεία Δέγλερη

Δείτε τον χάρτη