Τα επεισόδια και η λαϊκίστικη ρητορεία του "σοκ και δέος"

Σύντροφοι, γράφω αυτές τις λίγες γραμμές γιατί είμαι πραγματικά εξοργισμένος από τον ρόλο των ΜΜΕ και όχι μόνο τα τελευταία 24ωρα. 'Προβοκάτορες", "αναρχικοί", "σοκ και δέος", "βανδαλισμοί", "βιβλικές καταστροφές", "βία και χάος", και από πίσω όλοι οι "πολιτισμένοι", σύσσωμη η αστική νομιμοφροσύνη του μέσου Έλληνα να συνοψίζεται στην δράση των "κακών βάνδαλων". Εξηγούμαι. Δεν επικροτώ την τυφλή βία, πόσω δε μάλλον όταν αυτή στρέφεται κατά της περιουσίας και της ιδιοκτησίας ενός ανθρώπου που μοχθεί μια ολόκληρη ζωή. Η βία πρέπει να είναι στοχευμένη και καθαρά πολιτική, να έχει τέτοια κριτήρια για να έχει και το βάρος και τη δυναμική που πρέπει. Όμως δεν μπορώ να βλέπω την υποκρισία να περισσεύει. Τώρα ενδιαφέρθηκαν δηλαδή όλοι για το "ιστορικό κέντρο" που δήθεν αμαύρωσε το παρακράτος; Τόσος κόσμος είναι παρακράτος; Είναι είτε το θέλετε είτε όχι η οργισμένη νεολαία του σήμερα. Αιδώς! Καθημερινά περπατάμε σε ένα "ιστορικό κέντρο" που έχει απωλέσει της ιστορικότητάς του επειδή όλα αυτά τα γραβατοφορεμένα κτήνη φρόντισαν με τις πολιτικές τους να υποβαθμίσουν.

Η πολιτική ορθότητα επιτάσσει να εφευρίσκονται σε τέτοιες περιπτώσεις "παρακρατικοί", 'κουκουλοφόροι", "βάνδαλοι που εξυπηρετούν κάτι κρυμμένο και αόρατο, κάποιον, κάπως, κάποτε...". Η συνωμοσιολογία αυτή ταιριάζει γάντι σε όσους πουλούν θέαμα για αφελείς νοικοκυραίους και τους αποκοιμίζουν περνώντας τις πολιτικές τους κάτω από το τραπέζι.

Όχι άλλη ηθικίστικη ρητορεία, όχι άλλα κροκοδείλια δάκρυα κύριοι πολιτικοί, καναλάρχες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και λοιπά τσουτσέκια που εξυπηρετείτε το σύστημα. Είστε για λύπηση, είστε το καρκίνωμα της Ελλάδας εσείς, και όχι τόσοι νέοι που συγκρούονται στα ίσια με το καθεστώς. Όχι άλλος πολιτικός πολιτισμός. Σας βαρεθήκαμε. Το παραμύθι σας περνάει μόνο στους αποχαυνωμένους. Οι υπόλοιποι ξυπνήσαμε.

Στέλιος Τ.