Το πρώτο και απλό επαναστατικό καθήκον είναι να δημιουργήσουμε την εικόνα του εχθρού μας, να περιγράψουμε τα ακριβή χαρακτηριστικά του: που κατοικεί, πως ονομάζεται, πως μοιάζει, τι καταναλώνει, με ποιους κάνει παρέα και με ποιόν μοιράζεται τα κέρδη και τα προνόμια, ποιός και πως καλύπτει αυτόν τον εχθρό.
Το δεύτερο και το δυσκολότερο καθήκον είναι να δημιουργηθεί η εικόνα του μεταεπανασταικού μέλλοντος στα μυαλά των μαζών, είναι η δημιουργία του μοντέλου όχι για εσωτερική χρήση από επαναστατικές δυνάμεις (σαν τα μοντέλα φτιάχνονται σε σοβαρές οργανώσεις και πολιτικούς φορείς), αλλά για τους απλούς ανθρώπους που φαινομενικά αδιαφορούν για την πολιτική και σκέπτονται μόνο ατομικά. Ας μείνει αυτή η εικόνα σε κατάσταση υπνηλίας στο υποσυνείδητό τους - θα εκδηλωθεί όταν χρειαστεί. Η Εθνική Επανάσταση πρέπει να γίνει αδιάσπαστο στοιχείο της μαζικής συνείδησης. Ας μη ξεχνάει κανείς: όπως το μέλλον θα ζωγραφιστεί στο υποσυνείδητο των μαζών, έτσι αυτό θα γίνει…..
Ο καθένας αντιλαμβάνεται την ζωή με το δικό του τρόπο και οι άνθρωποι, κατά κύριο λόγο, χτίζουν γύρο τους ένα μικρόκοσμο σύμφωνα με τα δικά τους πιστεύω. Αποπροσανατολίζονται όταν εισβάλλει στη ζωή τους η πραγματική αλήθεια αυτού του κόσμου: για τον ζωτικό τους χώρο, ότι για όλα υπάρχει είτε εθνικό είτε οικονομικό τίμημα, ότι για μια θέση κάτω από τον Ήλιο πρέπει να αγωνιστούν, ότι η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας. Πολλοί άνθρωποι, όταν τους λένε την αλήθεια για την ζωή τους, δυσανασχετούν. Οι αρνητικές πτυχές της ζωής τους φαντάζουν τυχαίες και μη εξαρτώμενες απ’ αυτούς.
Δεν πρέπει να πλησιάζουμε με τις επαναστατικές ιδέες μας στους ανθρώπους του κρατικού και κομματικού συστήματος αλλά ούτε και στους εκφυλισμένους. Οι ιδέες αυτές τους ενοχλούν αφάνταστα. Δεν θα τα καταλάβουν ποτέ. Να μιλάει κανείς με τους ανθρώπους του συστήματος γ’ αυτά τα θέματα είναι χαμένος χρόνος εκτός αν για επιχείρημα χρησιμοποιηθεί το προσωπικό ή οικονομικό συμφέρον τους. Οι τύποι αυτοί θα λένε για αντεπιχείρημα σαν παπαγάλοι εκείνο το σύνολο των λέξεων χωρίς νόημα το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ως κάτι τόσο έξυπνο που δεν είναι προσιτό για κατανόηση.
Το δικαίωμα στην πίστη στην Εθνική Επανάσταση δεν ανήκει μόνο σους ξεχωριστούς, αλλά σε όλους τους Έλληνες. Είναι το ιερό δικαίωμα τους σαν απάντηση στην έλλειψη του δικαιώματος για ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Για το Έθνος μας η επανάσταση είναι ο εναλλακτικός δρόμος στην εξαθλίωση, στην λαθρομετανάστευση και την εξαφάνιση.
Η εθνική ανάπτυξη με την ευρεία έννοια ξεκινάει από την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της συνείδησης. Η Εθνική Επανάσταση ξεκινάει από την επανάσταση της συνείδησης. Πρώτα πρέπει να υλοποιηθεί μέσα σε αυτήν. Ας μην είναι προσιτό αυτό σε όλους – οι λίγοι είναι αρκετοί.
Ο πόλεμος κατά του κρατικού συστήματος και των λαθρομεταναστών, θέλουμε δεν θέλουμε, θα γίνει. Θα διεξαχθεί χωρίς καν τη συμμετοχή των εθνικών επαναστατικών δυνάμεων. Αλλά η επανάσταση είναι ποτάμι το οποίο πρέπει να καθοδηγηθεί.
Η δύναμη της Εθνικής Επανάστασης είναι στην ιδέα της.
ΓΕΝ.ΕΛ.
Το δεύτερο και το δυσκολότερο καθήκον είναι να δημιουργηθεί η εικόνα του μεταεπανασταικού μέλλοντος στα μυαλά των μαζών, είναι η δημιουργία του μοντέλου όχι για εσωτερική χρήση από επαναστατικές δυνάμεις (σαν τα μοντέλα φτιάχνονται σε σοβαρές οργανώσεις και πολιτικούς φορείς), αλλά για τους απλούς ανθρώπους που φαινομενικά αδιαφορούν για την πολιτική και σκέπτονται μόνο ατομικά. Ας μείνει αυτή η εικόνα σε κατάσταση υπνηλίας στο υποσυνείδητό τους - θα εκδηλωθεί όταν χρειαστεί. Η Εθνική Επανάσταση πρέπει να γίνει αδιάσπαστο στοιχείο της μαζικής συνείδησης. Ας μη ξεχνάει κανείς: όπως το μέλλον θα ζωγραφιστεί στο υποσυνείδητο των μαζών, έτσι αυτό θα γίνει…..
Ο καθένας αντιλαμβάνεται την ζωή με το δικό του τρόπο και οι άνθρωποι, κατά κύριο λόγο, χτίζουν γύρο τους ένα μικρόκοσμο σύμφωνα με τα δικά τους πιστεύω. Αποπροσανατολίζονται όταν εισβάλλει στη ζωή τους η πραγματική αλήθεια αυτού του κόσμου: για τον ζωτικό τους χώρο, ότι για όλα υπάρχει είτε εθνικό είτε οικονομικό τίμημα, ότι για μια θέση κάτω από τον Ήλιο πρέπει να αγωνιστούν, ότι η ζωή είναι ένας αδιάκοπος αγώνας. Πολλοί άνθρωποι, όταν τους λένε την αλήθεια για την ζωή τους, δυσανασχετούν. Οι αρνητικές πτυχές της ζωής τους φαντάζουν τυχαίες και μη εξαρτώμενες απ’ αυτούς.
Δεν πρέπει να πλησιάζουμε με τις επαναστατικές ιδέες μας στους ανθρώπους του κρατικού και κομματικού συστήματος αλλά ούτε και στους εκφυλισμένους. Οι ιδέες αυτές τους ενοχλούν αφάνταστα. Δεν θα τα καταλάβουν ποτέ. Να μιλάει κανείς με τους ανθρώπους του συστήματος γ’ αυτά τα θέματα είναι χαμένος χρόνος εκτός αν για επιχείρημα χρησιμοποιηθεί το προσωπικό ή οικονομικό συμφέρον τους. Οι τύποι αυτοί θα λένε για αντεπιχείρημα σαν παπαγάλοι εκείνο το σύνολο των λέξεων χωρίς νόημα το οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ως κάτι τόσο έξυπνο που δεν είναι προσιτό για κατανόηση.
Το δικαίωμα στην πίστη στην Εθνική Επανάσταση δεν ανήκει μόνο σους ξεχωριστούς, αλλά σε όλους τους Έλληνες. Είναι το ιερό δικαίωμα τους σαν απάντηση στην έλλειψη του δικαιώματος για ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Για το Έθνος μας η επανάσταση είναι ο εναλλακτικός δρόμος στην εξαθλίωση, στην λαθρομετανάστευση και την εξαφάνιση.
Η εθνική ανάπτυξη με την ευρεία έννοια ξεκινάει από την ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της συνείδησης. Η Εθνική Επανάσταση ξεκινάει από την επανάσταση της συνείδησης. Πρώτα πρέπει να υλοποιηθεί μέσα σε αυτήν. Ας μην είναι προσιτό αυτό σε όλους – οι λίγοι είναι αρκετοί.
Ο πόλεμος κατά του κρατικού συστήματος και των λαθρομεταναστών, θέλουμε δεν θέλουμε, θα γίνει. Θα διεξαχθεί χωρίς καν τη συμμετοχή των εθνικών επαναστατικών δυνάμεων. Αλλά η επανάσταση είναι ποτάμι το οποίο πρέπει να καθοδηγηθεί.
Η δύναμη της Εθνικής Επανάστασης είναι στην ιδέα της.
ΓΕΝ.ΕΛ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου